Campus

Heimwee

Waqas Sayes (26, uit Pakistan) is nu ongeveer een jaar in Delft. Bij EWI volgt hij het PhD-programma. Hij komt uit Islamabad, de hoofdstad van Pakistan.

Hij maakte daar veelvuldig gebruik van de lokale riksja’s. “Het is duurder dan de bus, maar je bent wel veel zekerder dat je op tijd op de plaats van je bestemming komt. Het enige nadeel is dat ze ontzettend veel lawaai maken.” Een ritje van zo’n tien kilometer kost ongeveer zestig eurocent. Wat je dan nog deelt met je twee medepassagiers. Hij heeft dit souvenir zelf gekocht in Islamabad toen hij naar Nederland kwam.

Uit een rondgang die het Onderwijsblad van de Algemene Onderwijsbond maakte, blijkt onder meer dat Dirk Jan van den Berg, bestuursvoorzitter van de TU Delft, jaarlijks vijftigduizend euro per jaar verdient aan zijn commissariaat bij kabel- en internetbedrijf Ziggo. Hij hoeft dat bedrag niet terug te betalen aan de universiteit omdat hij die functie op persoonlijke titel en in zijn eigen tijd uitoefent.

De twaalfduizend euro die hij ontvangt voor zijn betrokkenheid bij de ontwikkeling van de Amsterdamse Zuidas gaan wel naar de universiteit. Die nevenfunctie vloeit namelijk rechtstreeks voort uit zijn functie als collegevoorzitter.

Bij de Universiteit Utrecht gelden andere regels. Daar levert collegevoorzitter Yvonne van Rooy al haar bijverdiensten in, zoals het commissariaat bij de Bank Nederlandse Gemeenten (23 duizend euro per jaar). Volgens voorzitter Meijerink van de raad van toezicht van de UU is in haar hoge salaris meegewogen dat ze inkomsten meebrengt uit nevenfuncties, ook als die op persoonlijke titel worden vervuld. “Wij maken geen onderscheid tussen nevenfuncties.”

Bij de Vrije Universiteit gaat het weer anders. Collegevoorzitter René Smit staat de helft van zijn nevenverdiensten af. Hij heeft commissariaten bij onder meer het Havenbedrijf Rotterdam (dertigduizend euro) en bij de Kloosterboer Groep in IJmuiden.

Ook rector magnificus Bas Kortmann van de Nijmeegse Radboud Universiteit heeft een aantal betaalde bijbanen, onder meer bij uitvaartonderneming Dela, ING en tot voor kort bij SNS Reaal. De ruime ton die hij jaarlijks bijverdient mag hij houden, conform de afspraak die hij in 1984 maakte bij zijn aanstelling als hoogleraar. “Ik heb niet het idee dat ik iemand daarmee tekort doe”, aldus Kortmann.

Volgens hem is het niet voor niets dat hij onlangs is herbenoemd als rector en steekt hij meer dan genoeg tijd in die functie. Als wetenschapper vindt hij het bovendien belangrijk om een kijkje in de keuken bij bedrijven te hebben. Hij gebruikt die ervaring in zijn onderzoek naar ondernemingsrecht.

Een waardeoordeel over de bijverdienende bestuurders geeft het Onderwijsblad niet.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.