Wetenschap

Grote beurt voor de stormvloedkering

Over sommige dingen moet je niet te veel nadenken: wat niet weet, wat niet deert. Dat de stormvloedkering in de Hollandsche IJssel al twee jaar is afgekeurd bijvoorbeeld, terwijl hij het laagste punt van Nederland droog moet houden.

Civiel ingenieur Matthieu Welsink onderzocht hoe die kering het best kan worden aangepakt.


Matthieu Welsink

Onderzoek: ‘Adaptation of the Hollandsche IJssel storm surge barrier’

Eindcijfer: 7,5


Geen paniek, zo snel overstroomt het IJsselgebied van Gouda tot Capelle aan den IJssel niet, grijnst Matthieu Welsink (25). “De stormvloedkering in Krimpen aan den IJssel is inderdaad tijdens de laatste toetsronde in 2011 al afgekeurd, maar zo’n toets moet je zien als een soort APK. Een auto die de keuring niet doorkomt, blijft meestal ook nog wel even rijden.”


Het gaf hem de gelegenheid af te studeren op het vraagstuk wat nu moet gebeuren met die kering. Hij werd gebouwd na de watersnoodramp en zo langzamerhand mankeert er nogal wat aan. Welsink: “De staat van de betonpalen zou nader bekeken mogen worden. De dijken langs de Hollandsche IJssel zijn niet optimaal. En een veel acuter probleem: de sluiting van de kering werkt niet goed meer.”


Pardon? “Geen zorgen, Rijkswaterstaat is ermee bezig in het Hoogwaterbeschermingsprogramma. Ik kon mijn onderzoek dus al snel specificeren naar de stalen deur in de kering. Die is in 1998 voor het laatst vervangen, toen er een schip tegenaan was gevaren. Bij Rijkswaterstaat in Lelystad heb ik oude tekeningen opgevaagd van die deur, en ben gaan doorrekenen hoe je de stormvloedkering steviger kunt maken.” Want een beetje zorg is wel gegrond, volgens de civieler: “Een kleine zeespiegelstijging, en hij houdt het niet meer.” Wat overigens ook nog zou betekenen dat het zoute zeewater zich een weg zou banen in de IJssel, met alle ecologische en economische gevolgen van dien.


Drie maanden lang verdiepte hij zich in het onderwerp. “Uiteindelijk kwam ik op vier opties om het gebied in de toekomst, met de verwachte zeespiegelstijging, droog te houden: óf je damt de Hollandsche IJssel af, of je verbetert de huidige dijken langs de Hollandsche IJssel, ontwerpt een compleet nieuwe stormvloedkering, óf je renoveert en verbetert de huidige stormvloedkering. Nieuwe dijken tasten het natuurlijke karakter aan van de omgeving, die is aangeduid als beschermd natuurgebied. Een nieuwe kering voegt niet zo veel toe aan wat je met aanpassing van de huidige kering ook al kunt bereiken. Ik kon Rijkswaterstaat dus eigenlijk maar één ding aanbevelen. Door staal toe te voegen aan de constructie, kan de stalen deur al veel meer kracht hebben. Iedere civiel ingenieur wil wel een nieuwe stormvloedkering bouwen, maar ik heb de focus gelegd op iets wat haalbaar is.”


Hoe snel die renovatie nodig is, weet niemand. “Het hangt af van hoe snel de zeespiegel stijgt”, zegt Welsink. “Mijn aanpak zal zeker nodig zijn, maar dan zijn we zeker tien jaar verder. Bovendien moet dan ook nog gekeken worden naar de overige zwakke punten van de kering.” Hij kijkt maar niet te ver vooruit, staat vooralsnog nog letterlijk met zijn voeten in de bagger. “Klusje via Stud; ik moet een sloot inmeten”, lacht hij. “De banen in de waterbouw liggen niet voor het oprapen: alle bedrijven wachten op aanbestedingen voor ze iemand aannemen.” Geeft niet, na jaren studie neemt hij liever de tijd om te wachten op die ene geweldige job. In de tussentijd vermaakt hij zich prima: “Want ach, zo’n sloot inmeten is ook iets met water.”

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.