Grasmaaier

De scooter, ontworpen door Dean Kamen, heeft de wielen niet achter elkaar, maar naast elkaar. Het op een grasmaaier lijkende voertuig stuur je door te leunen in de richting die je wilt: vooruit, maar ook opzij en achteruit. De Segway haalt 27 kilometer per uur, heeft geen rem of versnelling en houdt zichzelf in evenwicht met gyroscopen, computerchips en sensoren die honderd keer per seconde het zwaartepunt van de passagier bepalen. Op die manier valt de bestuurder nooit om, zelfs niet in stilstand.

,,Een onzinnig product”, reageert prof.ir. Jan Jacobs van industrieel ontwerpen desgevraagd. ,,Het doel van het voertuig is je verplaatsen van a naar b. Daarbij heeft een passagier evenwicht nodig. Bij de Segway zorgen dure elektronica voor het evenwicht. Terwijl je op de fiets als vanzelf het evenwicht houdt, zonder dure motortjes. De Segway staat dus haaks op hoe we ons willen bewegen.”

Dr.ir. Richard H.M.Goossens, hoofddocent van de sectie design and ergonomic is enthousiaster over de Segway. ,,Een ultiem apparaat dat iedere ontwerper wel wil ontwerpen”, vindt hij. ,,Als je op het voertuig gaat staan, weet je als vanzelf hoe het werkt. Je hoeft geen ellenlange handleidingen te lezen of een cursus van twintig lessen te volgen voor je het kan bedienen. Hoe je met het product omgaat, zit in het model zelf. Wat dat betreft zit de Segway heel slim in elkaar.”

Ligfiets

Over de uitvinding werd een jaar lang heel geheimzinnig gedaan. Uitvinder Kamen zou iets supersonisch ontwikkelen dat de zwaartekracht zou weerstaan. Goossens: ,,De meesten verwachtten iets waarmee je je zwevend kon verplaatsen. De Segway viel eigenlijk tegen. Het blijven toch twee wielen en een plankje waar je gewoon op staat.”

Hij denkt overigens niet dat de speciale scooter in Nederland de fiets zal vervangen. ,,Misschien een ligfiets. Het is lastig in te schatten, maar de Segway loopt op stroom en na twee uur moet hij weer aan het stopcontact. Ik denk dat hij handig is in grote gebouwen waar mensen nu stepjes gebruiken.”

De ontwerper heeft duidelijk geen rekening gehouden met een grote doelgroep. ,,Bejaarden zie ik er niet gauw opstaan. Ervan uitgaande dat de ontwerpers jonge mensen zijn, noem je dit een ego-ontwerp. Je maakt iets voor je eigen doelgroep. In dit geval denk ik aan mannen en vrouwen rond de dertig, want de scooter is erg prijzig, zo’n zeveneneenhalf duizend gulden. Een ander nadeel van de Segway is het staan. De hele tijd staan is erg belastend voor je rug. Ik verwacht dat mensen bij langdurig gebruik klachten krijgen. En echt milieuvriendelijk is het helaas ook niet.”

De Segway, een zichzelf in evenwicht houdend elektrisch transportmiddel, vervangt in de steden binnenkort de auto.

‘The evolution of mobility’ moet de Segway worden. De scooter, ontworpen door Dean Kamen, heeft de wielen niet achter elkaar, maar naast elkaar. Het op een grasmaaier lijkende voertuig stuur je door te leunen in de richting die je wilt: vooruit, maar ook opzij en achteruit. De Segway haalt 27 kilometer per uur, heeft geen rem of versnelling en houdt zichzelf in evenwicht met gyroscopen, computerchips en sensoren die honderd keer per seconde het zwaartepunt van de passagier bepalen. Op die manier valt de bestuurder nooit om, zelfs niet in stilstand.

,,Een onzinnig product”, reageert prof.ir. Jan Jacobs van industrieel ontwerpen desgevraagd. ,,Het doel van het voertuig is je verplaatsen van a naar b. Daarbij heeft een passagier evenwicht nodig. Bij de Segway zorgen dure elektronica voor het evenwicht. Terwijl je op de fiets als vanzelf het evenwicht houdt, zonder dure motortjes. De Segway staat dus haaks op hoe we ons willen bewegen.”

Dr.ir. Richard H.M.Goossens, hoofddocent van de sectie design and ergonomic is enthousiaster over de Segway. ,,Een ultiem apparaat dat iedere ontwerper wel wil ontwerpen”, vindt hij. ,,Als je op het voertuig gaat staan, weet je als vanzelf hoe het werkt. Je hoeft geen ellenlange handleidingen te lezen of een cursus van twintig lessen te volgen voor je het kan bedienen. Hoe je met het product omgaat, zit in het model zelf. Wat dat betreft zit de Segway heel slim in elkaar.”

Ligfiets

Over de uitvinding werd een jaar lang heel geheimzinnig gedaan. Uitvinder Kamen zou iets supersonisch ontwikkelen dat de zwaartekracht zou weerstaan. Goossens: ,,De meesten verwachtten iets waarmee je je zwevend kon verplaatsen. De Segway viel eigenlijk tegen. Het blijven toch twee wielen en een plankje waar je gewoon op staat.”

Hij denkt overigens niet dat de speciale scooter in Nederland de fiets zal vervangen. ,,Misschien een ligfiets. Het is lastig in te schatten, maar de Segway loopt op stroom en na twee uur moet hij weer aan het stopcontact. Ik denk dat hij handig is in grote gebouwen waar mensen nu stepjes gebruiken.”

De ontwerper heeft duidelijk geen rekening gehouden met een grote doelgroep. ,,Bejaarden zie ik er niet gauw opstaan. Ervan uitgaande dat de ontwerpers jonge mensen zijn, noem je dit een ego-ontwerp. Je maakt iets voor je eigen doelgroep. In dit geval denk ik aan mannen en vrouwen rond de dertig, want de scooter is erg prijzig, zo’n zeveneneenhalf duizend gulden. Een ander nadeel van de Segway is het staan. De hele tijd staan is erg belastend voor je rug. Ik verwacht dat mensen bij langdurig gebruik klachten krijgen. En echt milieuvriendelijk is het helaas ook niet.”