Gestrest? Press ‘start’

Maar wat als je zelf niet kunt aangeven dat je stress ervaart, bijvoorbeeld doordat je de ziekte van Alzheimer hebt? Vassilios Alexandratos studeerde bij EWI af op een detector die stress snel en simpel aantoont.

Vassilios Alexandratos

Onderzoek: Mobile realtime stress detection

Eindcijfer: 8

Fysieke reacties op stress zijn niet zo moeilijk te meten. “Je huid reageert, je hartslag versnelt… Plak er een paar biosensoren op en koppel ze aan je mobiel, en je hebt een mobiele stressdetector.” Vassilios Alexandratos (27) laat het klinken als een peulenschilletje. Onzin natuurlijk, want er gingen maanden aan gedegen studie aan vooraf voordat hij over kon tot het ontwikkelen van een app voor mobiele telefoons die stress nauwkeurig in kaart brengt. “Die research was geen probleem, maar vervolgens moest ik één, algemeen algoritme ontwikkelen dat voor ieder mens de stress goed detecteert. Alleen, biosignalen verschillen erg per leeftijd en geslacht. Dat moest ik allemaal ondervangen.”

Alexandratos jokte niet: het resulteerde uiteindelijk in een apparaatje dat bijna niet makkelijker kan werken. Je plakt een paar biosensoren waar dan ook op de huid, opent de app op je android en drukt op start. “Ja, het is écht zo simpel”, lacht de ingenieur.

De gebruiker kan iedereen zijn, vindt hij. “Vaak voel je wel dat je gestrest bent, maar er bestaat ook onbewuste stress. Dat je denkt: ik voel me niet prettig, en ik weet niet waar het vandaan komt. Dan kan even meten best zinvol zijn.” Bovenal is zijn detector handig voor artsen, denkt Alexandratos. “Langdurige blootstelling aan stress kan resulteren in allerlei klachten.” De meest voorkomende zijn druk op de borst, hartkloppingen en hartritmestoornissen, hyperventilatie, paniekaanvallen, spijsverteringsproblemen, rug- en nekpijn, slapeloosheid, trillen, tintelende of koude handen en voeten, vermoeidheid, veel moeten plassen, hoofdpijn, droge mond, slecht zicht en zweten. “Het is dus belangrijk om die stress tijdig op te sporen. Voor mensen die zich niet goed kunnen uitdrukken, Alzheimerpatiënten bijvoorbeeld, is de stressdetector dan een uitkomst.”

Idealiter wordt hij gebruikt in een gecontroleerde omgeving, vindt de ingenieur. “Het ziekenhuis bijvoorbeeld, waar mensen toch al ‘geplugd’ zijn doordat ze aan de monitor liggen. Als een arts weet dat zijn patiënt erg gestrest is omdat hij bijvoorbeeld een operatie moet ondergaan, kan hij actie nemen om die stress te verminderen. Dat hoeft niet eens met medicatie, maar kan ook door een familielid of andere dierbare in te schakelen. Uiteindelijk is dat bevorderend voor de gezondheid.” Hoe je die stress precies vermindert, vraagt nog wel om onderzoek binnen daarvoor geschikte disciplines, stelt de onderzoeker.

Waar veel masteronderzoeken, hoe mooi en waardevol ook, uiteindelijk ongebruikt verdwijnen in de archieven, heeft de eerste instelling Alexandratos’ stressdetector al in gebruik. Een kroon op zijn werk, al is de ingenieur er gelukkig niet afhankelijk van. Zijn scriptie is geaccepteerd in de IEEE International Conference on Acoustics, Speech and Signal Processing in Florence, begin mei. En zijn eerste baan, bij ASML in Eindhoven, heeft hij in de pocket. Dat is alvast heel wat stress minder.