Geen Paralympics voor TU-student: ‘Het beheerst bijna je hele leven’

Drie jaar lang vormden de blinde ex-militair Daniël Knegt en zijn begeleider, TU-student Koen de Leeuw een koppel, met als doel de paratriatlon in Tokyo in 2020. Dat doel halen de twee niet, maar sportief hoogtepunt waren de gouden medailles op de tandem tijdens de Invictus Games van 2017, een evenement voor gewonde militairen. De Leeuw (Msc offshore and dredging engineering) kijkt terug op drie prachtige jaren. 

Was het een zware beslissing om te stoppen?
“Zeker, maar het was een bewuste, gezamenlijke keuze. We haalden te weinig punten om ons te plaatsen voor Tokyo en vonden het niet waard om door te gaan. Zo’n project beheerst bijna je hele leven.”

Is het dus allemaal voor niks geweest?
“Absoluut niet, ik heb prachtige dingen meegemaakt. Ervaring opgedaan, mensen leren kennen. Ik ben er een wijzer persoon door geworden en heb beter inzicht gekregen in wat ik wel of niet kan. Ik had het niet willen missen.”

‘Ik had mijzelf meer rust moeten gunnen’

Waren de Invictus Games het hoogtepunt?
“Ja, maar vooral door alles eromheen. Een hele wijze les was dat je nooit mensen te snel moet beoordelen. Met zo’n militair team om je heen zit je midden in een totaal andere cultuur. Een cultuur van samenwerking, voor elkaar klaar staan. Zo’n sterke teamgeest is een fijne omgeving om in te presteren. Ik kon ook bij hen terecht voor advies, als ik bijvoorbeeld in de knoop zat met tentamens.”

Hoe kon je topsport bedrijven combineren met je studie?
“Dat vraag ik mij nog steeds af, maar het is gelukt. Als je 24 uur in het vliegtuig zit naar Australië heb je wel tijd om te studeren, maar het was zwaar. Ik had mijzelf meer rust moeten gunnen, dat was beter voor mijn gezondheid geweest. Het was vaak óf sporten óf studeren. Een uurtje op de bank zitten zat er niet in, terwijl rust ook een belangrijke factor is om te kunnen presteren.”

‘Een triatlon in de modder, dat ligt mij wel’

Wat zijn nu je ambities?
“Daniël is zich op zijn oude sport judo gaan toeleggen. Mijn doel is kwalificatie voor het WK cross in 2020. Een triatlon in de modder, dat ligt mij wel. Laten zien hoe sterk je bent als individu. Na een maandje trainen gaat het alweer snel vooruit. Ik moet realistisch zijn, van de triatlonsport kan je niet leven. Ik wil er wel vol voor gaan, kijken wat er in zit. Daarom neem ik na mijn afstuderen in december genoegen met een minder baantje.”

Hoe liggen je kansen?
“Afgelopen jaar was ik derde op het NK cross duatlon. Fietsen en lopen, zonder zwemmen, mijn favoriete onderdeel. Ik zette de snelste fietstijd neer, dus dat geeft mij vertrouwen. Ik rijd elke week wedstrijdjes en ik geniet ervan. Dan merk ik hoe belangrijk het is om er plezier in te hebben. Ik ben nu 26 en leer nog zoveel elke dag. Hoe ik beter kan lopen, hoe ik een betere zwemmer kan worden. Zolang dat zo is, kan ik stappen maken.”

• Lees ons vorige interview met Koen de Leeuw hier: “Samen een tegenslag opvangen werkt beter, je trekt elkaar naar een hoger niveau. Met zwemmen en hardlopen moet ik sterker zijn dan Daniel, omdat ik hem moet leiden. Met fietsen zijn we ongeveer even sterk.”

Jimmy Tigges / Redacteur Sport