Koelkasten, petflessen, auto’s, alles gaat kapot. Met zijn medeonderzoekers deed dr.ir. Norbert Fraunholcz de afgelopen vijf jaar diverse uitvindingen die behulpzaam zijn bij het recyclen van die materialen.
Delen
Waarom dan niet die patenten te gelde maken? Recessie of niet, vanaf 1 september begint Fraunholcz met twee collega’s in zijn eigen bedrijf: Recycling Avenue.
Dichtheidsscheiding, flotatie, elektrostatische scheiding, fluïdisatie, magnetische scheiding% nog een paar dagen is Norbert Fraunholcz verbonden aan de TU Delft als specialist in de grondstoffentechnologie. Per 1 september begint hij met collega’s Thomas Auping en Rutger de Keizer een eigen bedrijf: Recycling Avenue.
Een grote stap, maar Fraunholcz is niet de eerste universiteitsmedewerker die voor zichzelf begint. ,,Mijn collega Holger Kattentidt ging mij voor en in Twente en Eindhoven bestaan spin-offs van de universiteit al veel langer.”
Verschil met zijn collega is dat Fraunholcz niet in zijn eentje een bedrijf begint. ,,Ik start liever met collega’s zodat je het werk kunt verdelen. Onze expertises zijn aanvullend: ik heb verstand van scheidingsprocessen, Rutger als afgestudeerd hts’er van mechanica, technisch tekenen en lassen. Thomas heeft al bij een ingenieursbureau gewerkt en zijn commercieel inzicht komt van pas bij het onderhandelen.”
Binnenkort de spijkerbroek en het T-shirt inwisselen voor een maatpak? ,,In deze branche is jasje-dasje niet echt de cultuur. De meeste klanten komen met samples en de machines zijn nu eenmaal niet bepaald steriel. Vaak wordt zelfs expliciet gevraagd casual gekleed te komen voor een afspraak.”
In zijn nieuwe kantoor aan de Rotterdamseweg zit Fraunholcz tussen andere beginnende bedrijfjes. ,,We delen een kantoorpand met Technostarters als de makers van de Sunshower en van glasvezelversterkte gastanks.” Een inspirerende omgeving. ,,Die samenkomst versterkt elkaar. Zo zochten de makers van de gastanks een recycleconcept voor hun product. Dat kunnen wij ze leveren.”
Bovendien hoeft de onderzoeker zijn werkplek in het monumentale pand van technische aardwetenschappen nog niet leeg te ruimen. ,,Voorlopig mag ik mijn bureau hier houden en gebruikmaken van de laboratoria. Op termijn betalen we daarvoor een vergoeding. Zo kunnen we telkens nieuwe dingen testen en tegelijk op de hoogte blijven van wat hier op de universiteit gebeurt.” Omgekeerd profiteert de TU Delft van de samenwerking. ,,Binnenkort bieden wij onderdak aan een afstudeerproject over de recycling van laptops. Ik hoop in de toekomst op meer van dat soort synergie.”
Oostblok
Voornaamste product van Recycling Avenue is op dit moment de kunststof jig, een apparaat dat verschillende kunststoffen van elkaar scheidt. ,,De TU Delft heeft daarop patent aangevraagd, maar als beginnend bedrijf hadden wij niet anderhalve ton om een prototype te bouwen”, vertelt Fraunholcz. ,,Bedrijven hebben op hun beurt wel verstand van machinebouwen, maar niet van de toepassing. Het zijn nu eenmaal geen auto’s, zulke machines.”
Veel machinebouwers zijn gevestigd in Duitsland. Daar is ook de vakbeurs voor recycling: de Entsorga. ,,De naam stamt van Entsorgung, een typisch Duits allesomvattend woord dat zoiets betekent als afvalverwerking op verantwoorde wijze.” Met een Duitse machinebouwer sprak Fraunholcz af dat zij de machines bouwen en Recycling Avenue verkooprechten behoudt en de installatie verzorgt. ,,Contracten opstellen en verzekeringen afsluiten is nogal een andere discipline dan wetenschappelijk onderzoek. Voor juridische hulp mocht ik gelukkig aankloppen bij de TU. Als ik ook nog advocaten moest betalen%”
Fraunholcz komt oorspronkelijk uit Hongarije. ,,Binnen het toenmalige Oostblok bestonden diverse uitwisselingsprogramma’s tussen universiteiten. Ik schreef mij in voor Oost-Duitsland.” Midden in zijn studie zag hij de Muur vallen. ,,Tegen de tijd dat ik afstudeerde was er opeens van alles mogelijk.”
Via een Delftse hoogleraar die zijn universiteit bezocht, belandde de afstudeerder in Delft en schreef hier zijn scriptie. ,,Tot nu toe heb ik voor de wind gezeild. Ik kreeg de kansen voorgeschoteld en hoefde alleen maar ja te zeggen. Het bedrijf is voor mij de eerste keer dat ik echt tegen mezelf moet zeggen: nu ga ik dit doen.”
Maar waarom nu? De economie krimpt, dagelijks komen bijna zevenhonderd mensen op straat te staan. Fraunholcz vindt het moment om zijn bedrijf te starten echter niet ongelukkig gekozen. ,,De jig is nu verkoopbaar, als je een jaar wacht is er iemand anders met hetzelfde idee. Voordeel is ook dat we nu al een aantal projecten hebben, waardoor we alvast computers kunnen kopen en andere investeringen kunnen doen. Ik wilde altijd al wel eens voor mezelf beginnen, maar vorig jaar kwam alles in een stroomversnelling.”
Deadlines
Bovendien ziet hij nog geen tekenen van recessie in de kringloopbusiness. ,,Behalve op het gebied van grondstoffen. Een hoge olieprijs is overigens best gunstig: hoe duurder de olie, hoe meer het voor recyclers loont om kunststoffen terug te winnen.” Fraunholcz denkt zelfs in een groeimarkt te stappen. ,,De Europese regelgeving op het gebied van recycling nadert deadlines. In 2006 bijvoorbeeld, moetvan het gewicht van mobiele telefoons voor minimaal tweederde worden gerecycled. Dat betekent dat ook een deel van het plastic moet worden hergebruikt en dat kan nu nog niemand. Veel bedrijven werken daaraan.”
Hij verheugt zich dan ook op de komende jaren. Als Technostarter krijgt hij een renteloze lening van de TU Delft als aanvulling op zijn salaris, zolang het bedrijf nog onvoldoende omzet draait. ,,We lopen natuurlijk wel risico’s, maar mocht het helemaal mis gaan dan kan ik twee jaar vooruit op gespaard geld.” Want ondanks de goede vooruitzichten is geld verdienen aan afvalverwerking en kringloop volgens de onderzoeker niet gemakkelijk. ,,Een tandarts kan gewoon rekeningen uitschrijven. In recycling zijn de marges klein en kunnen concurrenten het knap lastig maken.”
Geheimhouding is dan ook het credo in de branche. ,,Al is een proces gepatenteerd; je vertelt nooit alle parameters aan geïnteresseerden, je laat nooit een machine tot in detail fotograferen en sommige producenten doen zelfs niet eens de deur van een machine open.”
Een schril contrast met universitair onderzoek waarin resultaten juist met graagte worden gepubliceerd. ,,Voor mij is dat wel een cultuuromslag. Ik moet nog zien hoeveel geheimhouding noodzakelijk is. Ik het begin zal ik voorzichtig zijn, maar uiteindelijk hoop ik toch iets opener te worden dan gebruikelijk.”
Wat is er eigenlijk zo leuk aan al die oude troep? ,,Och, het is fantastisch”, vindt Fraunholcz. ,,Vanwege de verschillende manieren waarop je materialen kunt scheiden: magnetisch, op dichtheid, op vorm, elektrostatisch% Daardoor kun je creatief zijn en nieuwe dingen uitvinden. Sowieso vind ik deze business prettig, want het geeft een goed gevoel te werken aan iets dat ethisch verantwoord is.”
Recycling heeft nu eenmaal een beter imago dan, pakweg, de bouwwereld. ,,Voor veel mensen heeft dit vakgebied een positieve bijklank, mensen associëren afvalverwerking eerder met een schoon milieu dan met bijvoorbeeld criminele dumpingen”, volgens de onderzoeker.
Een deel van zijn werk bestaat uit het handmatig scheiden van kleine brokjes kunststof: zwarte stukjes achterlicht bij de zwarte, de rode stukjes bij de rode. Binnenkort voor dat soort geestdodend werk maar een uitzendkracht inhuren? ,,Welnee”, vindt Fraunholcz. ,,Daarvan leer je een materiaal juist kennen. Van dichtbij leer je dingen beter begrijpen. Je moet voor dit vak geduld hebben.”
www.citg.tudelft.nl . .
Naam:Norbert Fraunholcz
Leeftijd:35
Woonplaats:Zoetermeer
Opleiding: procestechnologie
Afstudeerjaar:1992
Loopbaan:afgestudeerd aan Bergakademie Freiberg (Duitsland) op een in Delft gemaakte afstudeerscriptie, in 1997 gepromoveerd aan de TU Delft. Universitair docent en onderzoeker bij technische aardwetenschappen, sectie grondstoffentechnologie. Medeoprichter van het bedrijf Recycling Avenue waar hij na 1 september zijn aandacht op concentreert.
Koelkasten, petflessen, auto’s, alles gaat kapot. Met zijn medeonderzoekers deed dr.ir. Norbert Fraunholcz de afgelopen vijf jaar diverse uitvindingen die behulpzaam zijn bij het recyclen van die materialen. Waarom dan niet die patenten te gelde maken? Recessie of niet, vanaf 1 september begint Fraunholcz met twee collega’s in zijn eigen bedrijf: Recycling Avenue.
Dichtheidsscheiding, flotatie, elektrostatische scheiding, fluïdisatie, magnetische scheiding% nog een paar dagen is Norbert Fraunholcz verbonden aan de TU Delft als specialist in de grondstoffentechnologie. Per 1 september begint hij met collega’s Thomas Auping en Rutger de Keizer een eigen bedrijf: Recycling Avenue.
Een grote stap, maar Fraunholcz is niet de eerste universiteitsmedewerker die voor zichzelf begint. ,,Mijn collega Holger Kattentidt ging mij voor en in Twente en Eindhoven bestaan spin-offs van de universiteit al veel langer.”
Verschil met zijn collega is dat Fraunholcz niet in zijn eentje een bedrijf begint. ,,Ik start liever met collega’s zodat je het werk kunt verdelen. Onze expertises zijn aanvullend: ik heb verstand van scheidingsprocessen, Rutger als afgestudeerd hts’er van mechanica, technisch tekenen en lassen. Thomas heeft al bij een ingenieursbureau gewerkt en zijn commercieel inzicht komt van pas bij het onderhandelen.”
Binnenkort de spijkerbroek en het T-shirt inwisselen voor een maatpak? ,,In deze branche is jasje-dasje niet echt de cultuur. De meeste klanten komen met samples en de machines zijn nu eenmaal niet bepaald steriel. Vaak wordt zelfs expliciet gevraagd casual gekleed te komen voor een afspraak.”
In zijn nieuwe kantoor aan de Rotterdamseweg zit Fraunholcz tussen andere beginnende bedrijfjes. ,,We delen een kantoorpand met Technostarters als de makers van de Sunshower en van glasvezelversterkte gastanks.” Een inspirerende omgeving. ,,Die samenkomst versterkt elkaar. Zo zochten de makers van de gastanks een recycleconcept voor hun product. Dat kunnen wij ze leveren.”
Bovendien hoeft de onderzoeker zijn werkplek in het monumentale pand van technische aardwetenschappen nog niet leeg te ruimen. ,,Voorlopig mag ik mijn bureau hier houden en gebruikmaken van de laboratoria. Op termijn betalen we daarvoor een vergoeding. Zo kunnen we telkens nieuwe dingen testen en tegelijk op de hoogte blijven van wat hier op de universiteit gebeurt.” Omgekeerd profiteert de TU Delft van de samenwerking. ,,Binnenkort bieden wij onderdak aan een afstudeerproject over de recycling van laptops. Ik hoop in de toekomst op meer van dat soort synergie.”
Oostblok
Voornaamste product van Recycling Avenue is op dit moment de kunststof jig, een apparaat dat verschillende kunststoffen van elkaar scheidt. ,,De TU Delft heeft daarop patent aangevraagd, maar als beginnend bedrijf hadden wij niet anderhalve ton om een prototype te bouwen”, vertelt Fraunholcz. ,,Bedrijven hebben op hun beurt wel verstand van machinebouwen, maar niet van de toepassing. Het zijn nu eenmaal geen auto’s, zulke machines.”
Veel machinebouwers zijn gevestigd in Duitsland. Daar is ook de vakbeurs voor recycling: de Entsorga. ,,De naam stamt van Entsorgung, een typisch Duits allesomvattend woord dat zoiets betekent als afvalverwerking op verantwoorde wijze.” Met een Duitse machinebouwer sprak Fraunholcz af dat zij de machines bouwen en Recycling Avenue verkooprechten behoudt en de installatie verzorgt. ,,Contracten opstellen en verzekeringen afsluiten is nogal een andere discipline dan wetenschappelijk onderzoek. Voor juridische hulp mocht ik gelukkig aankloppen bij de TU. Als ik ook nog advocaten moest betalen%”
Fraunholcz komt oorspronkelijk uit Hongarije. ,,Binnen het toenmalige Oostblok bestonden diverse uitwisselingsprogramma’s tussen universiteiten. Ik schreef mij in voor Oost-Duitsland.” Midden in zijn studie zag hij de Muur vallen. ,,Tegen de tijd dat ik afstudeerde was er opeens van alles mogelijk.”
Via een Delftse hoogleraar die zijn universiteit bezocht, belandde de afstudeerder in Delft en schreef hier zijn scriptie. ,,Tot nu toe heb ik voor de wind gezeild. Ik kreeg de kansen voorgeschoteld en hoefde alleen maar ja te zeggen. Het bedrijf is voor mij de eerste keer dat ik echt tegen mezelf moet zeggen: nu ga ik dit doen.”
Maar waarom nu? De economie krimpt, dagelijks komen bijna zevenhonderd mensen op straat te staan. Fraunholcz vindt het moment om zijn bedrijf te starten echter niet ongelukkig gekozen. ,,De jig is nu verkoopbaar, als je een jaar wacht is er iemand anders met hetzelfde idee. Voordeel is ook dat we nu al een aantal projecten hebben, waardoor we alvast computers kunnen kopen en andere investeringen kunnen doen. Ik wilde altijd al wel eens voor mezelf beginnen, maar vorig jaar kwam alles in een stroomversnelling.”
Deadlines
Bovendien ziet hij nog geen tekenen van recessie in de kringloopbusiness. ,,Behalve op het gebied van grondstoffen. Een hoge olieprijs is overigens best gunstig: hoe duurder de olie, hoe meer het voor recyclers loont om kunststoffen terug te winnen.” Fraunholcz denkt zelfs in een groeimarkt te stappen. ,,De Europese regelgeving op het gebied van recycling nadert deadlines. In 2006 bijvoorbeeld, moetvan het gewicht van mobiele telefoons voor minimaal tweederde worden gerecycled. Dat betekent dat ook een deel van het plastic moet worden hergebruikt en dat kan nu nog niemand. Veel bedrijven werken daaraan.”
Hij verheugt zich dan ook op de komende jaren. Als Technostarter krijgt hij een renteloze lening van de TU Delft als aanvulling op zijn salaris, zolang het bedrijf nog onvoldoende omzet draait. ,,We lopen natuurlijk wel risico’s, maar mocht het helemaal mis gaan dan kan ik twee jaar vooruit op gespaard geld.” Want ondanks de goede vooruitzichten is geld verdienen aan afvalverwerking en kringloop volgens de onderzoeker niet gemakkelijk. ,,Een tandarts kan gewoon rekeningen uitschrijven. In recycling zijn de marges klein en kunnen concurrenten het knap lastig maken.”
Geheimhouding is dan ook het credo in de branche. ,,Al is een proces gepatenteerd; je vertelt nooit alle parameters aan geïnteresseerden, je laat nooit een machine tot in detail fotograferen en sommige producenten doen zelfs niet eens de deur van een machine open.”
Een schril contrast met universitair onderzoek waarin resultaten juist met graagte worden gepubliceerd. ,,Voor mij is dat wel een cultuuromslag. Ik moet nog zien hoeveel geheimhouding noodzakelijk is. Ik het begin zal ik voorzichtig zijn, maar uiteindelijk hoop ik toch iets opener te worden dan gebruikelijk.”
Wat is er eigenlijk zo leuk aan al die oude troep? ,,Och, het is fantastisch”, vindt Fraunholcz. ,,Vanwege de verschillende manieren waarop je materialen kunt scheiden: magnetisch, op dichtheid, op vorm, elektrostatisch% Daardoor kun je creatief zijn en nieuwe dingen uitvinden. Sowieso vind ik deze business prettig, want het geeft een goed gevoel te werken aan iets dat ethisch verantwoord is.”
Recycling heeft nu eenmaal een beter imago dan, pakweg, de bouwwereld. ,,Voor veel mensen heeft dit vakgebied een positieve bijklank, mensen associëren afvalverwerking eerder met een schoon milieu dan met bijvoorbeeld criminele dumpingen”, volgens de onderzoeker.
Een deel van zijn werk bestaat uit het handmatig scheiden van kleine brokjes kunststof: zwarte stukjes achterlicht bij de zwarte, de rode stukjes bij de rode. Binnenkort voor dat soort geestdodend werk maar een uitzendkracht inhuren? ,,Welnee”, vindt Fraunholcz. ,,Daarvan leer je een materiaal juist kennen. Van dichtbij leer je dingen beter begrijpen. Je moet voor dit vak geduld hebben.”
www.citg.tudelft.nl . .
Naam:Norbert Fraunholcz
Leeftijd:35
Woonplaats:Zoetermeer
Opleiding: procestechnologie
Afstudeerjaar:1992
Loopbaan:afgestudeerd aan Bergakademie Freiberg (Duitsland) op een in Delft gemaakte afstudeerscriptie, in 1997 gepromoveerd aan de TU Delft. Universitair docent en onderzoeker bij technische aardwetenschappen, sectie grondstoffentechnologie. Medeoprichter van het bedrijf Recycling Avenue waar hij na 1 september zijn aandacht op concentreert.
Comments are closed.