Europa-gevoel

Ons Europa-gevoel heeft een deuk opgelopen, maar waarom?

Ondertussen wil ik noemen dat de Europese politiek vruchten heeft afgeworpen voor de TU Delft. De sectie astrodynamica en satellietsystemen, waar ik werkzaam ben, heeft de afgelopen twintig jaar veel onderzoek gedaan in opdracht van ESA en met name voor Estec in Noordwijk. Tevens heeft Brussel Europese projecten gefinancierd, waar de TU Delft voordeel van heeft gehad. Ook Galileo, het Europese antwoord op gps, is relevant voor het onderzoek aan de TU Delft.

Eigenlijk zouden we vrolijker moeten zijn als Barroso ons dit zou komen uitleggen. Veel enthousiasme kon ik alleen niet bespeuren. In geen enkele krant las ik ook maar één bericht dat de ‘president’ is langs geweest. Als Balkenende had gesproken in de aula, was het vast drukker geweest in Delft en had je het wel in de kranten en het Journaal kunnen zien. Als Bush langskomt wordt de campus afgesloten en zouden we waarschijnlijk gefouilleerd zijn bij het betreden van de aula. Maar als Barroso langskomt, gebeurt er niets. Goed, de zaal was mooi aangekleed en ik heb me geamuseerd.

Herkent u het Europa-gevoel? Ik herken dit weer als er een Europees project ingediend kan worden. De realiteit is dat dit soort projecten nogal gecompliceerd is. In het ‘laatste’ kaderprogramma is het bijna onmogelijk een goed project te definiëren en moet er een groot netwerk gevormd worden, wil je úberhaupt een kans van slagen hebben. Mocht een EU-project alsnog goedgekeurd worden, dan is het ook nog zo dat slechts de helft van de aanvraag gefinancierd wordt. Het gevolg van dit alles is dat ik tegenwoordig vrij weinig meer hoor over EU-projecten. Jammer dat het niet anders kan.

Dat niemand dit soort vragen durft te stellen tijdens een diesrede kan ik me wel voorstellen. We willen het toch gezellig houden tijdens de verjaardag van de universiteit. Misschien dat we meer naar de grote successen zoals de nieuwe Airbus A380 en ESA moeten kijken, en dat het gevoel dan verbetert.

Ernst Schrama, astrodynamica en satellietsystemen, L&R.

Afgelopen vrijdag sprak de ‘president van Europa’ Barroso tijdens de dies natalis. Uiteindelijk ben ik maar gewoon gegaan. Er is in 2005 tegen een Europese grondwet gestemd, en de Nederlandse regering doet drastische pogingen de bijdrage van Nederland aan Europa omlaag te krijgen. Ons Europa-gevoel heeft een deuk opgelopen, maar waarom?

Ondertussen wil ik noemen dat de Europese politiek vruchten heeft afgeworpen voor de TU Delft. De sectie astrodynamica en satellietsystemen, waar ik werkzaam ben, heeft de afgelopen twintig jaar veel onderzoek gedaan in opdracht van ESA en met name voor Estec in Noordwijk. Tevens heeft Brussel Europese projecten gefinancierd, waar de TU Delft voordeel van heeft gehad. Ook Galileo, het Europese antwoord op gps, is relevant voor het onderzoek aan de TU Delft.

Eigenlijk zouden we vrolijker moeten zijn als Barroso ons dit zou komen uitleggen. Veel enthousiasme kon ik alleen niet bespeuren. In geen enkele krant las ik ook maar één bericht dat de ‘president’ is langs geweest. Als Balkenende had gesproken in de aula, was het vast drukker geweest in Delft en had je het wel in de kranten en het Journaal kunnen zien. Als Bush langskomt wordt de campus afgesloten en zouden we waarschijnlijk gefouilleerd zijn bij het betreden van de aula. Maar als Barroso langskomt, gebeurt er niets. Goed, de zaal was mooi aangekleed en ik heb me geamuseerd.

Herkent u het Europa-gevoel? Ik herken dit weer als er een Europees project ingediend kan worden. De realiteit is dat dit soort projecten nogal gecompliceerd is. In het ‘laatste’ kaderprogramma is het bijna onmogelijk een goed project te definiëren en moet er een groot netwerk gevormd worden, wil je úberhaupt een kans van slagen hebben. Mocht een EU-project alsnog goedgekeurd worden, dan is het ook nog zo dat slechts de helft van de aanvraag gefinancierd wordt. Het gevolg van dit alles is dat ik tegenwoordig vrij weinig meer hoor over EU-projecten. Jammer dat het niet anders kan.

Dat niemand dit soort vragen durft te stellen tijdens een diesrede kan ik me wel voorstellen. We willen het toch gezellig houden tijdens de verjaardag van de universiteit. Misschien dat we meer naar de grote successen zoals de nieuwe Airbus A380 en ESA moeten kijken, en dat het gevoel dan verbetert.

Ernst Schrama, astrodynamica en satellietsystemen, L&R.