Eredoctoraten (2)

De genoemde Delftenaren hebben er ieder één ontvangen, met uitzondering van Schermerhorn, die er vijf ontving. Voor Delta is Schermerhorn daarmee zonder twijfel de Delftenaar met de meeste eredoctoraten.

Pardon: zonder twijfel? Enige twijfel en zelfs ongeloof bij de specialisten van de sectie engineering mechanics van de faculteit 3mE. Want waar is de vroegere alom zeer gerespecteerde Warner Tjardus Koiter (1914 – 1997) gebleven, hoogleraar technische mechanica van 1949 tot 1979?

Koiter was één van de boegbeelden van de technische mechanica wereldwijd in de twintigste eeuw. Hij verrichtte baanbrekend werk op het gebied van de stabiliteit van het elastisch evenwicht, de theorie van de vervorming van schaalconstructies en de leer van de plasticiteit. Zijn wetenschappelijk werk en zijn gezaghebbende persoonlijkheid hebben bovendien sturing gegeven aan de International Union of Theoretical and Applied Mechanics (IUTAM), het meest prestigieuze gezelschap ter wereld op het gebied van de mechanica. Onder andere daarvoor ontving hij eredoctoraten van de University of Leicester (1969), University of Glasgow (1978), Ruhr-Universitt Bochum (1978), Rijksuniversiteit Gent (1979) en Université de Liège (1986). Vijf stuks. Evenals Schermerhorn, toch?

Koiter ontving bovendien drie uiterst prestigieuze medailles: de Von Ka’rma’n medaille (1965), de Timoshenko medaille (1968) en – inderdaad – de Koiter medaille (1996). De American Society of Mechanical Engineers (ASME) heeft haar hoogste onderscheiding zelfs speciaal naar Koiter vernoemd. Door vakkenners worden deze internationale medailles zeer hoog aangeslagen, minimaal gelijkwaardig aan een eredoctoraat van een zeer prestigieuze universiteit. Reken dus mee: netto vijf plus drie is acht eerbetuigingen van topniveau.

P.Th.L.M. van Woerkom (Werktuigbouwkunde/3mE).

Naschrift: Het kader over de aan Delftenaren verleende eredoctoraten had geen pretentie van volledigheid, en is dat dan ook niet. De redactie van Delta sluit bij deze de discussie over de eredoctoraten.

Delta 01 bevat een groot en mooi artikel over eredoctoraten door Delft verleend. In een korte kolom wordt gememoreerd dat ook Delftenaren eredoctoraten hebben ontvangen – en enkelen worden daarin met name genoemd. De genoemde Delftenaren hebben er ieder één ontvangen, met uitzondering van Schermerhorn, die er vijf ontving. Voor Delta is Schermerhorn daarmee zonder twijfel de Delftenaar met de meeste eredoctoraten.

Pardon: zonder twijfel? Enige twijfel en zelfs ongeloof bij de specialisten van de sectie engineering mechanics van de faculteit 3mE. Want waar is de vroegere alom zeer gerespecteerde Warner Tjardus Koiter (1914 – 1997) gebleven, hoogleraar technische mechanica van 1949 tot 1979?

Koiter was één van de boegbeelden van de technische mechanica wereldwijd in de twintigste eeuw. Hij verrichtte baanbrekend werk op het gebied van de stabiliteit van het elastisch evenwicht, de theorie van de vervorming van schaalconstructies en de leer van de plasticiteit. Zijn wetenschappelijk werk en zijn gezaghebbende persoonlijkheid hebben bovendien sturing gegeven aan de International Union of Theoretical and Applied Mechanics (IUTAM), het meest prestigieuze gezelschap ter wereld op het gebied van de mechanica. Onder andere daarvoor ontving hij eredoctoraten van de University of Leicester (1969), University of Glasgow (1978), Ruhr-Universitt Bochum (1978), Rijksuniversiteit Gent (1979) en Université de Liège (1986). Vijf stuks. Evenals Schermerhorn, toch?

Koiter ontving bovendien drie uiterst prestigieuze medailles: de Von Ka’rma’n medaille (1965), de Timoshenko medaille (1968) en – inderdaad – de Koiter medaille (1996). De American Society of Mechanical Engineers (ASME) heeft haar hoogste onderscheiding zelfs speciaal naar Koiter vernoemd. Door vakkenners worden deze internationale medailles zeer hoog aangeslagen, minimaal gelijkwaardig aan een eredoctoraat van een zeer prestigieuze universiteit. Reken dus mee: netto vijf plus drie is acht eerbetuigingen van topniveau.

P.Th.L.M. van Woerkom (Werktuigbouwkunde/3mE).

Naschrift: Het kader over de aan Delftenaren verleende eredoctoraten had geen pretentie van volledigheid, en is dat dan ook niet. De redactie van Delta sluit bij deze de discussie over de eredoctoraten.