De eerste twee maanden van de eerstejaars zitten erop: tijd voor het befaamde ontwerpproject bij werktuigbouwkunde. Dit keer maken de studenten ‘buisklimmers’.
Maar liefst 96 perspex of plexiglazen buisklimmers waren deze week te zien bij de jaarlijkse expositie van het ontwerpresultaat van in totaal 663 eerstejaars studenten werktuigbouwkunde. Hun opdracht luidde: ontwerp een mechanisme dat door een transparante buis omhoog kan bewegen, gemaakt is van uit laser gesneden plaatmateriaal en dat met de hand is te bedienen via trekkabels.
Er waren wel wat voorwaarden:
- De bediening moet gebeuren via trekkabels van (schuin) onderaf. De studenten moeten de buisklimmers dus omhoog duwen door te trekken;
- De klimmers moeten zonder wielen iets doen dat op lopen, schuiven, stappen, klemmen of klauteren lijkt. Ze mogen niet rollen of rijden;
- Vooraf moeten studenten vermelden onder welke hoek hunklimmer de buis kan beklimmen;
- De buis mag niet beschadigen.
Ontwerpgroep acht ging vol goede moed aan de slag met een klimmer die de naam Apollo 8 kreeg. “We hebben de ultieme hoek van negentig graden gekozen”, vertelt eerstejaars studente Anne van der Woude. “De enige manier waarop de klimmer dan in de buis kan blijven hangen is door de wrijving tussen wand en klimmer. Dat is het grootste struikelblok. De klimmer omhoog krijgen is niet zo moeilijk: je moet gewoon een katrollensysteem maken.”
Met dat systeem blijken de studenten de klimmer inderdaad een stukje omhoog te kunnen duwen door te trekken. Wat niet lukt, is de klimmer daarna even in de buis ‘vastklemmen’ om het volgende stukje te kunnen klimmen. Bovendien lopen de katrollen in hun eerste prototype – dat in het volgende filmpje is te zien – wat stroef.
De groep maakt daarna een wat dunner verbindingsstuk en enkele aanpassingen die ervoor moeten zorgen dat de klimmer wat minder speling heeft. Helaas blijkt de oplossing voor het ene probleem weer een ander probleem te veroorzaken: het dunnere verbindingsstuk breekt. In het volgende filmpje test de groep prototype 2 van de Apollo 8.
“Jammer”, zegt Van der Woude. “Ik heb er veel van geleerd en vraag me af wat er was gebeurd als we nog twee weken de tijd hadden gehad.” Dat gevoel hebben meer studenten, zegt docent Regine Vroom. “Na het tweede prototype zijn veel studenten ervan overtuigd dat een derde het wel doet. Dat de buisklimmer niet werkt, is jammer, maar op zich niet erg. De leerervaring is belangrijk.”
Uiteindelijk werken 55 van de 96 klimmers, ook in de buis, zoals in onderstaand filmpje van ontwerpgroep vier.
Voor alle studenten bij wie de klimmer het in de buis niet goed doet: volgens Vroom zijn een stuk of zeven klimmers wat twijfelachtig. Bij de rest werkt het mechanisme vaak wel, maar net niet helemaal goed genoeg voor in de buis. Volgende keer beter!
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
c.j.c.vanuffelen@tudelft.nl
Comments are closed.