Opinie

Een eeuwig heelal zonder zwarte gaten of Big Bang

Ruim vijftig jaar na Einsteins overlijden beginnen onafhankelijke geesten aan diens stoelpoten te zagen. Vorig jaar veroorzaakte ir. Marcoen Cabbolet met zijn revolutionaire proefschrift een affaire aan de TU Eindhoven.

Nu komt de Delftse alumnus ir. Rob Roodenburg met een boek waarin hij de draad oppakt die Einstein liet liggen.

Voor iemand die . zoals ik – moet nadenken of bij het instellen van de zomertijd de klok een uur voor- of achteruit gaat, is het boek ‘Een kwestie van tijd’ een hele uitdaging. Maar wel één met een grote belofte. Rob Roodenburg belooft een nieuwe formulering van de natuurkunde die een einde zal maken aan de bezwaren van het huidige model, zoals: geen behoud van energie, geen constante lichtsnelheid en een kosmologische constante die in het leven geroepen is om de versnellende expansie van het universum te verklaren.

De prijs voor de vernieuwde en verbeterde relativiteitstheorie van Roodenburg, is dat we vier soorten tijd moeten gaan onderscheiden: aardse tijd, kosmologische tijd (tijd ver buiten de aarde), relatieve tijd (zoals gezien op aarde) en relatieve kosmologische tijd (ver buiten de aarde).

Als u dit wat verwarrend vindt, bent u niet de enige. Einstein zelf heeft zich er volgens Roodenburg ook in vergist: ‘De verwarring van relatieve tijd met eigen tijd van het waargenomen object is er ook de oorzaak van dat de Speciale relativiteitstheorie niet bij de Algemene relativiteitstheorie aansluit. Eigen tijd en relatieve tijd zijn nu eenmaal twee verschillende begrippen, zoals eerder uitgelegd.’

Ook bij de inpassing van een niet-constante lichtsnelheid in de Algemene relativiteitstheorie maakt Einstein volgens Roodenburg een fout door de lokale (kosmologische) tijd te nemen in plaats van de relatieve tijd. ‘Hiermee is een dubbelfout ontstaan die al honderd jaar stand houdt!’

De nieuwe formulering vereist naast de invoering van vier verschillende tijdsoorten ook de omrekening van de eenheden van massa en lengte met correctiefactoren.

De beloning voor deze verwarrende rekenarij is een nieuw harmonisch model van een eeuwig heelal zonder de paradoxen van zwarte gaten of de Big Bang. Het model waar Roodenburg op uitkomt heet het Kringmodel, en werd eerder (in 1935 al) geformuleerd door de Amerikaanse wiskundigen Howard Robertson en Arthur Walker. Roodenburg beschrijft het universum volgens het Kringmodel als volgt: “We leven in een driedimensionale ‘bol’ in een vierdimensionaal coördinatensysteem, een ‘gloom’. Omdat we ‘rond’ zijn in de vierde dimensie, kent ons universum geen rand.”

De kern van het Kringmodel zijn de meebewegende ruimtecoördinaten, dat wil zeggen dat de meter en de seconde variabel zijn. Over 13,7 miljard jaar zijn meter en seconde twee maal groter dan nu en 13,7 miljard jaar geleden waren ze nul, evenals de lichtsnelheid. Er is dus nooit een Big Bang geweest, stelt Roodenburg.

De hamvraag is natuurlijk: heeft Roodenburg gelijk? Prof.dr. Rob Mudde (TNW) beschouwt Roodenburg als een ‘serieuze man’. “Maar daarmee is nog niet gezegd dat hij beet heeft. Ik heb Roodenburg aangeraden om zijn werk in de vorm van een artikel in te sturen naar gezaghebbende tijdschriften op dit terrein. Daar krijgt het de aandacht die het verdient en een hard oordeel.”

Roodenburg heeft het verhaal inderdaad aangeboden, en wel aan het tijdschrift ‘Astronomy and Astrophysics’, maar de redactie vond het verhaal te theoretisch. Omdat hij elders ook geen voet tussen de deur kreeg, besloot de systeem-ingenieur zijn boek in eigen beheer uit te brengen. Een moedige daad, maar het is zeer de vraag of dit rijk geïllustreerde boek zijn publiek vindt.

Rob Roodenburg, ‘Een kwestie van tijd – Einsteins onvoltooide relativiteit’, Uitgeverij Loop-Doctor bv, Schiedam, ISBN 978 90-79346-01-1, € 49,40

www.loop-doctor.nl

Voor iemand die . zoals ik – moet nadenken of bij het instellen van de zomertijd de klok een uur voor- of achteruit gaat, is het boek ‘Een kwestie van tijd’ een hele uitdaging. Maar wel één met een grote belofte. Rob Roodenburg belooft een nieuwe formulering van de natuurkunde die een einde zal maken aan de bezwaren van het huidige model, zoals: geen behoud van energie, geen constante lichtsnelheid en een kosmologische constante die in het leven geroepen is om de versnellende expansie van het universum te verklaren.

De prijs voor de vernieuwde en verbeterde relativiteitstheorie van Roodenburg, is dat we vier soorten tijd moeten gaan onderscheiden: aardse tijd, kosmologische tijd (tijd ver buiten de aarde), relatieve tijd (zoals gezien op aarde) en relatieve kosmologische tijd (ver buiten de aarde).

Als u dit wat verwarrend vindt, bent u niet de enige. Einstein zelf heeft zich er volgens Roodenburg ook in vergist: ‘De verwarring van relatieve tijd met eigen tijd van het waargenomen object is er ook de oorzaak van dat de Speciale relativiteitstheorie niet bij de Algemene relativiteitstheorie aansluit. Eigen tijd en relatieve tijd zijn nu eenmaal twee verschillende begrippen, zoals eerder uitgelegd.’

Ook bij de inpassing van een niet-constante lichtsnelheid in de Algemene relativiteitstheorie maakt Einstein volgens Roodenburg een fout door de lokale (kosmologische) tijd te nemen in plaats van de relatieve tijd. ‘Hiermee is een dubbelfout ontstaan die al honderd jaar stand houdt!’

De nieuwe formulering vereist naast de invoering van vier verschillende tijdsoorten ook de omrekening van de eenheden van massa en lengte met correctiefactoren.

De beloning voor deze verwarrende rekenarij is een nieuw harmonisch model van een eeuwig heelal zonder de paradoxen van zwarte gaten of de Big Bang. Het model waar Roodenburg op uitkomt heet het Kringmodel, en werd eerder (in 1935 al) geformuleerd door de Amerikaanse wiskundigen Howard Robertson en Arthur Walker. Roodenburg beschrijft het universum volgens het Kringmodel als volgt: “We leven in een driedimensionale ‘bol’ in een vierdimensionaal coördinatensysteem, een ‘gloom’. Omdat we ‘rond’ zijn in de vierde dimensie, kent ons universum geen rand.”

De kern van het Kringmodel zijn de meebewegende ruimtecoördinaten, dat wil zeggen dat de meter en de seconde variabel zijn. Over 13,7 miljard jaar zijn meter en seconde twee maal groter dan nu en 13,7 miljard jaar geleden waren ze nul, evenals de lichtsnelheid. Er is dus nooit een Big Bang geweest, stelt Roodenburg.

De hamvraag is natuurlijk: heeft Roodenburg gelijk? Prof.dr. Rob Mudde (TNW) beschouwt Roodenburg als een ‘serieuze man’. “Maar daarmee is nog niet gezegd dat hij beet heeft. Ik heb Roodenburg aangeraden om zijn werk in de vorm van een artikel in te sturen naar gezaghebbende tijdschriften op dit terrein. Daar krijgt het de aandacht die het verdient en een hard oordeel.”

Roodenburg heeft het verhaal inderdaad aangeboden, en wel aan het tijdschrift ‘Astronomy and Astrophysics’, maar de redactie vond het verhaal te theoretisch. Omdat hij elders ook geen voet tussen de deur kreeg, besloot de systeem-ingenieur zijn boek in eigen beheer uit te brengen. Een moedige daad, maar het is zeer de vraag of dit rijk geïllustreerde boek zijn publiek vindt.

Rob Roodenburg, ‘Een kwestie van tijd – Einsteins onvoltooide relativiteit’, Uitgeverij Loop-Doctor bv, Schiedam, ISBN 978 90-79346-01-1, € 49,40

www.loop-doctor.nl

Voor iemand die . zoals ik – moet nadenken of bij het instellen van de zomertijd de klok een uur voor- of achteruit gaat, is het boek ‘Een kwestie van tijd’ een hele uitdaging. Maar wel één met een grote belofte. Rob Roodenburg belooft een nieuwe formulering van de natuurkunde die een einde zal maken aan de bezwaren van het huidige model, zoals: geen behoud van energie, geen constante lichtsnelheid en een kosmologische constante die in het leven geroepen is om de versnellende expansie van het universum te verklaren.

De prijs voor de vernieuwde en verbeterde relativiteitstheorie van Roodenburg, is dat we vier soorten tijd moeten gaan onderscheiden: aardse tijd, kosmologische tijd (tijd ver buiten de aarde), relatieve tijd (zoals gezien op aarde) en relatieve kosmologische tijd (ver buiten de aarde).

Als u dit wat verwarrend vindt, bent u niet de enige. Einstein zelf heeft zich er volgens Roodenburg ook in vergist: ‘De verwarring van relatieve tijd met eigen tijd van het waargenomen object is er ook de oorzaak van dat de Speciale relativiteitstheorie niet bij de Algemene relativiteitstheorie aansluit. Eigen tijd en relatieve tijd zijn nu eenmaal twee verschillende begrippen, zoals eerder uitgelegd.’

Ook bij de inpassing van een niet-constante lichtsnelheid in de Algemene relativiteitstheorie maakt Einstein volgens Roodenburg een fout door de lokale (kosmologische) tijd te nemen in plaats van de relatieve tijd. ‘Hiermee is een dubbelfout ontstaan die al honderd jaar stand houdt!’

De nieuwe formulering vereist naast de invoering van vier verschillende tijdsoorten ook de omrekening van de eenheden van massa en lengte met correctiefactoren.

De beloning voor deze verwarrende rekenarij is een nieuw harmonisch model van een eeuwig heelal zonder de paradoxen van zwarte gaten of de Big Bang. Het model waar Roodenburg op uitkomt heet het Kringmodel, en werd eerder (in 1935 al) geformuleerd door de Amerikaanse wiskundigen Howard Robertson en Arthur Walker. Roodenburg beschrijft het universum volgens het Kringmodel als volgt: “We leven in een driedimensionale ‘bol’ in een vierdimensionaal coördinatensysteem, een ‘gloom’. Omdat we ‘rond’ zijn in de vierde dimensie, kent ons universum geen rand.”

De kern van het Kringmodel zijn de meebewegende ruimtecoördinaten, dat wil zeggen dat de meter en de seconde variabel zijn. Over 13,7 miljard jaar zijn meter en seconde twee maal groter dan nu en 13,7 miljard jaar geleden waren ze nul, evenals de lichtsnelheid. Er is dus nooit een Big Bang geweest, stelt Roodenburg.

De hamvraag is natuurlijk: heeft Roodenburg gelijk? Prof.dr. Rob Mudde (TNW) beschouwt Roodenburg als een ‘serieuze man’. “Maar daarmee is nog niet gezegd dat hij beet heeft. Ik heb Roodenburg aangeraden om zijn werk in de vorm van een artikel in te sturen naar gezaghebbende tijdschriften op dit terrein. Daar krijgt het de aandacht die het verdient en een hard oordeel.”

Roodenburg heeft het verhaal inderdaad aangeboden, en wel aan het tijdschrift ‘Astronomy and Astrophysics’, maar de redactie vond het verhaal te theoretisch. Omdat hij elders ook geen voet tussen de deur kreeg, besloot de systeem-ingenieur zijn boek in eigen beheer uit te brengen. Een moedige daad, maar het is zeer de vraag of dit rijk geïllustreerde boek zijn publiek vindt.

Rob Roodenburg, ‘Een kwestie van tijd – Einsteins onvoltooide relativiteit’, Uitgeverij Loop-Doctor bv, Schiedam, ISBN 978 90-79346-01-1, € 49,40

www.loop-doctor.nl

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.