Soms creëer je heel eenvoudig je eigen avontuur. Je koopt een 35 jaar oude Mercedes, een voorraad spaghetti, stopt je achterbak vol flessen zonnebloemolie en je schrijft je in voor de race Amsterdam-Dakar.
Delen
Ir. Stan Korthagen (26) en twee bouwkundevrienden vertrekken op 11 november samen met nog vijftig barrels voor hun autoavontuur dwars door Afrika. Korthagen: “We zijn alledrie autoliefhebbers, gek van Mercedessen, en we wilden dit dolgraag doen na ons afstuderen.” Korthagen is als enige net afgestudeerd, maar dat weerhoudt de anderen niet om mee te doen. “Het is een groot avontuur. Het lijkt me geweldig om door Afrika te rijden, om door het Atlasgebergte te rijden en door de woestijn. En dan vast komen zitten in het zand. Spannend!”
“De auto mocht niet meer dan 500 euro kosten. Op internet vonden we een mooie Mercedes. We hadden meteen een naam bedacht: Fred. Lekker stoer. Maar toen we tien kilometer hadden gereden, hield Fred er al mee op. Toen dacht ik wel: ‘wat hebben we nu gedaan?’. We hebben er een dag over gedaan om in Delft te komen en omdat de schokbrekers kapot waren, reden we als een dweil over de weg.”
Na weken sleutelen en sponsors zoeken, zijn de drie klaar voor de reis. “Vooral de sponsoronderdelen ‘douane omkopen’ en ‘smeergeld betalen’ waren snel vergeven”, zegt Korthagen. “Ons eigen studentenhuis vond dat geweldig. Maar het is niet alleen een geintje: in Afrika zullen we waarschijnlijk smeergeld moeten betalen.”
Een sprinkhanenplaag ligt op de loer. “We hebben onze grill extra beschermd, want als die beestjes daarin gaan zitten, kun je de race wel vergeten. We stoppen onmiddellijk als we in een sprinkhanenzwerm terecht komen, want de weg wordt dan spekglad.”
Ook de woestijn wordt met veel spanning tegemoet gezien. “Als je een fourwheeldrive hebt, is er niets aan de hand. Maar ik verwacht dat we Fred geregeld uit het mulle zand moeten duwen.”
De eindstreep denkt Korthagen wel te halen. “We hebben goede muziek mee, genoeg spaghetti en veel zonnebloemolie. En met een beetje geluk raken we tot in Dakar. We hebben de tickets naar huis al gekocht, dus we moeten wel.”
Fred wordt in Gambia verkocht voor het goede doel. “Daar is de auto vier keer zoveel waard. Voor ons is Amsterdam-Dakar een groot avontuur, maar voor de mensen in Gambia betekent onze auto veel geld. Ze kunnen er straks een school van bouwen. En dat is mooi.”
Martine Zeijlstra
Soms creëer je heel eenvoudig je eigen avontuur. Je koopt een 35 jaar oude Mercedes, een voorraad spaghetti, stopt je achterbak vol flessen zonnebloemolie en je schrijft je in voor de race Amsterdam-Dakar. Ir. Stan Korthagen (26) en twee bouwkundevrienden vertrekken op 11 november samen met nog vijftig barrels voor hun autoavontuur dwars door Afrika. Korthagen: “We zijn alledrie autoliefhebbers, gek van Mercedessen, en we wilden dit dolgraag doen na ons afstuderen.” Korthagen is als enige net afgestudeerd, maar dat weerhoudt de anderen niet om mee te doen. “Het is een groot avontuur. Het lijkt me geweldig om door Afrika te rijden, om door het Atlasgebergte te rijden en door de woestijn. En dan vast komen zitten in het zand. Spannend!”
“De auto mocht niet meer dan 500 euro kosten. Op internet vonden we een mooie Mercedes. We hadden meteen een naam bedacht: Fred. Lekker stoer. Maar toen we tien kilometer hadden gereden, hield Fred er al mee op. Toen dacht ik wel: ‘wat hebben we nu gedaan?’. We hebben er een dag over gedaan om in Delft te komen en omdat de schokbrekers kapot waren, reden we als een dweil over de weg.”
Na weken sleutelen en sponsors zoeken, zijn de drie klaar voor de reis. “Vooral de sponsoronderdelen ‘douane omkopen’ en ‘smeergeld betalen’ waren snel vergeven”, zegt Korthagen. “Ons eigen studentenhuis vond dat geweldig. Maar het is niet alleen een geintje: in Afrika zullen we waarschijnlijk smeergeld moeten betalen.”
Een sprinkhanenplaag ligt op de loer. “We hebben onze grill extra beschermd, want als die beestjes daarin gaan zitten, kun je de race wel vergeten. We stoppen onmiddellijk als we in een sprinkhanenzwerm terecht komen, want de weg wordt dan spekglad.”
Ook de woestijn wordt met veel spanning tegemoet gezien. “Als je een fourwheeldrive hebt, is er niets aan de hand. Maar ik verwacht dat we Fred geregeld uit het mulle zand moeten duwen.”
De eindstreep denkt Korthagen wel te halen. “We hebben goede muziek mee, genoeg spaghetti en veel zonnebloemolie. En met een beetje geluk raken we tot in Dakar. We hebben de tickets naar huis al gekocht, dus we moeten wel.”
Fred wordt in Gambia verkocht voor het goede doel. “Daar is de auto vier keer zoveel waard. Voor ons is Amsterdam-Dakar een groot avontuur, maar voor de mensen in Gambia betekent onze auto veel geld. Ze kunnen er straks een school van bouwen. En dat is mooi.”
Martine Zeijlstra
Comments are closed.