Dream Teams

“Die raceauto zelf, daar weet ik niks van, ondanks dat ik fulltime deel uitmaak van het bestuur. Als operational manager ben ik namelijk voor alles verantwoordelijk wat niet met de raceauto te maken heeft. Zaken zoals dit busje, maar ook het eten, of onze eigen collegeblokken ter promotie, dat is wat ik doe. Af en toe werk ik weleens door tot een uur of drie ’s nachts. Een primeur, want voorheen deden alleen de techneuten van het team dat. Het is alleen qua tijd wel lastig te combineren met een vriendin. Misschien dat ik daarom de enige ben van het kernteam die er een vriendin op nahoudt.” Het toeval wil dat zijn huidige vriendin jaren geleden tijdens een TU-rondleiding met de middelbare school al eens op bezoek is geweest in de werkplaats. “Een vieze hal met allemaal enge mannetjes achter draaibanken, noemde ze dat toen”, aldus Advocaat. “Daar breng ik nu dus al mijn tijd door, heb ik haar gezegd. Zou ze daarom zo begripvol zijn?”

“Het was een grappig moment”, herinnert Evert Vixseboxse zich. Hij is studieadviseur bij de faculteit Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Mate-riaalwetenschappen (3mE). Op een bijeenkomst van universiteiten en hogescholen over excellentieprogramma’s werd geklaagd over de geringe belangstelling. Aan Vixseboxse werd gevraagd hoe dat in Delft was. “Daar hebben we geen last van”, kon hij melden. Maar toen ze hem vroegen hoe het programma in elkaar zat, twijfelde hij of hij wel goed zat. Er was namelijk geen programma.
Directeur onderwijs bij 3mE, Peter Wierenga beaamt de open opzet: “We hebben geen programma, maar laten studenten het zelf maken.”
Ook de 47 beste bachelorstudenten die eind vorig jaar voor het Toptrack-programma waren uitgenodigd, reageerden aanvankelijk verrast. “Het was een verwarrende toestand”, herinnert Vixseboxse zich. “Er ging veel mis.” De consensus onder de studenten was dat ze meer wilden. Maar in plaats van een ingevuld plusprogramma kregen ze vragen als ‘wat is je streven?’ en ‘wat betekent bevlogenheid voor jou?’ “Het gaat om persoonlijke groei”, motiveert de onderwijsdirecteur de open insteek.
Na de aanvankelijke verwarring kwamen de studenten tevoorschijn met vier initiatieven waarbij men zich kon aansluiten. Een ervan was een denktank die oplossingen wil bedenken voor problemen uit de samenleving, of ook voor prijsvragen. “Men wil van betekenis zijn”, verklaart Vixseboxse. Een andere groep dook in de bedrijfshulpverlening en kreeg instructie in ondermeer het blussen van branden. Alle zeventien leden slaagden met een score 8 of hoger voor de BHV-cursus. Peter Wierenga herinnert zich de lovende reactie van de brandweerinstructeur: “Als u nog eens zo’n groep heeft…”
In september beginnen vijftien andere 3mE-ers aan een project voor een onderwaterrobot. Ze willen de voordelen van bestuurbare boeien (weinig energiegebruik en lange levensduur) combineren met die van onbemande minionderzeeërs (manoeuvreerbaarheid en bestuurbaarheid). De uitkomst moet een zuiniger en beter bestuurbare onderwaterrobot opleveren die waarnemingen kan doen in ondermeer havens en estuaria.
Twintig andere studenten beleefden deze zomer een zomercursus in de Provence. Het programma bood naast excursies naar de fusiereactor Iter en Monaco ook lezingen over leiderschap en verantwoordelijk innoveren.
Het Challent-programma dat dit najaar op verschillende faculteiten van start gaat, is minder vraaggestuurd van opzet. Zo heeft het een algemeen deel voor alle studenten. Past dat wel binnen de open opzet van Toptrack? Wierenga: “Ik geloof niet dat deelname aan het algemene deel verplicht is. Je moet aan deze jongens en meisjes geen keurslijf opdringen. Forget it. Dat is doodzonde.” “Dan ben je de zaak aan het aftimmeren in plaats van dat je het leven erin brengt”, valt de studieadviseur hem bij.