Dream Teams

Ik had er maanden werk in zitten. Ik heb zo veel moeten schuren dat ik er spierballen van kreeg.” Leon de Poorter was vorig jaar bij het Delftse Formula Zeroteam verantwoordelijk voor de productie van het bodywork van de waterstofkart. “Bij het lab van onze sponsor DSM in Zwolle legden we de laatste hand aan de productie van de kappen. Ik heb toen twee weken lang op een camping in Zwolle gewoond met teamgenoten, hartstikke gezellig.” Het eindresultaat mocht er zijn, een biologisch afbreekbaar bodywork van vlas, dat alleen nog gespoten moest worden. “We hebben wekenlang geschuurd om ze perfect glad te krijgen voor de spuiter. Maar het eerste wat de spuiter zei, was: ‘we gaan eerst eens goed schuren jongen!’ De verf was net droog bij de onthulling in juli.” Vier races lang bleef het bodywork ongehavend, tot de coureur in oktober een pijnlijk slippertje maakte tijdens een race in Turijn. “Maar uiteindelijk valt de schade mee”, weet De Poorter nu. En de race? “Die wonnen we!”

In deze nieuwe serie komen studenten aan het woord die deel uitmaken van een ‘dreamteam’.

‘De Delftsche ingenieur een fossiel is geworden die nog in de jaren vijftig leeft en alleen geschikt is om naar de koloniën te sturen’, vindt de manager HR van een grote multinational. Aanleiding voor een discussieavond in bibliotheek DOK. Met het oog op de economische crisis en de internationalisering zouden we er juist nu hard aan moeten werken om onze concurrentiepositie te behouden, vindt Oras.
Zijn studenten van de TU Delft nog wel goed voorbereid op een internationaliserende wereld? En aan welke competenties zouden we moeten werken? Een panel van bedrijfsmensen, wetenschappers en college van bestuur wisselen hun ideeën hierover uit.

Donderdag 28 mei, 21.00 uur bibliotheek DOK