Opinie

Dogredenen

Vanwege de algehele beursmalaise praat ik met Geweven V. Snijbrander, vermaard econoom en voorzitter van de Vereniging van Hondenbezitters. “Fokkens, de zaak is simpel”, zegt hij, zijn sigaar uitdrukkend in een marmeren asbak van de Wassenaarse hondenrenbaan Let’s Whippet.

“Het begon met de afwaardering van 2007. Goedwillende hondenbezitters die hadden geïnvesteerd in een gepedigreerde teckel bleken opgescheept met een vuilnisbak en moesten duizenden euro’s afwaarderen. De verkoop van rashonden stagneerde, het aandeel Bonzo ging onderuit en dit domino-effect leidde onvermijdelijk tot de ondergang van Lehman Brothers.” Achteraf gezien zo klaar als een klontje, maar Snijbrander had de crisis ruim van tevoren voorspeld in het Sallands Dagblad. Hondenbezitters rond Zwolle zijn hem nog steeds dankbaar.


Hoe moet de eurocrisis volgens Snijbrander worden opgelost? “De hondenbelasting moet omlaag om de handel te bevorderen. Of misschien moet die juist wel omhoog, om de algemene middelen te vergroten. In ieder geval moeten politici daadkracht tonen in plaats van die eeuwige besluiteloosheid.” Omlaag of omhoog, dat is nog eens helder. Een hele rij economen staat klaar met allerlei uiteenlopende adviezen, maar politici blijven twijfelen en boren op die manier de AEX de grond in.


Wat is er volgens Snijbrander te verwachten van Amerika en China? “Obama gaf zijn dochters een Portugese waterhond. Toch heeft hij de val van het kabinet Socrates niet kunnen afwenden. Amerikaanse hondenrassen zijn gewoon verbasterde Angelsaksen. Lassie was een Schotse collie.” Ook over China is Snijbrander negatief. “China doet niet aan innovatie en levert enkel namaak. Het is de vraag of schoothondjes als de Chowchow en de Pekinees wel raszuiver zijn. Naar mijn mening zijn het opgeschaalde marmotten.” Alles hangt dus af van Europa. Beleggers houden hondenshows nauwlettend in de gaten. 

Bijna een jaar geleden jaagde Frits van Oostrom menig hbo-bestuurder op de kast met zijn opmerkingen over lectoren in het hbo. In het hol van de leeuw, op een congres van hogescholen, waarschuwde hij voor ‘toganijd’. Hogescholen moesten vooral geen ‘universiteitje spelen’.

Nobelprijs
Van Oostrom weet zijn woorden wel te kiezen. Niet voor niets won hij ooit de AKO Literatuurprijs voor een boek over Middelnederlandse literatuur. Verder kreeg hij voor zijn wetenschappelijke werk de Spinozapremie, die beschouwd wordt als de Nederlandse Nobelprijs. Ook was hij president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en werkte hij aan de canon van Nederland. Nu is hij universiteitshoogleraar in Utrecht.

Eenzame sterren
Bijna een jaar laten blijkt hij jurylid bij de verkiezing van de lector van het jaar. Maar zijn lidmaatschap van de jury heeft niets aan zijn zienswijze veranderd, zegt Van Oostrom. “Ik vroeg mij destijds af of zulke eenzame sterren als lectoren in zulke grote organisaties als hogescholen erin zouden slagen tot het hart van het onderwijs door te dringen”, licht hij toe. “En die vraagt blijft belangrijk. Misschien moeten bestuurders van hogescholen er nog aan wennen dat iemand zulke vragen stelt. Dat hoort nu eenmaal bij onderzoek.”

Gevaar
Lectoren zijn niet aan opleidingen verbonden, juist om ervoor te zorgen dat ze over de grenzen van vakgebieden heenkijken. Daarin schuilt het gevaar dat hun werk aan de opleidingen voorbij gaat. In die zin lijken ze op universiteitshoogleraren, aldus Van Oostrom. “Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is. Maar universiteitshoogleraren bevinden zich aan de rand van de universiteiten, terwijl hogescholen zich juist sterk op lectoren richten.”

‘Niet schools’
Lector ‘participatie & maatschappelijke ontwikkeling’ Stijn Verhagen van de Hogeschool Utrecht werd als eerste lector onderscheiden. Hij is een voorbeeld voor anderen, vindt de jury. Zijn werk is “niet schools” en heeft “geen neiging tot academic drift”. Bovendien laat hij honderden studenten van diverse opleidingen toegepast onderzoek verrichten.

Goed werk
De lector van het jaar doet goed werk, vindt Van Oostrom. Alleen zegt dat niets over lectoren in het algemeen. “Eén van de criteria voor de lector van het jaar was dat hij zichtbaar moest zijn in het onderwijs. Ik heb alleen de vijf genomineerden bekeken. Die inzendingen vond ik uitstekend. Daar neem ik mijn petje – of liever gezegd mijn baret – voor af.”

In de jury zaten verder voorzitter Guy Hendricks van studentenbond ISO, hoofdredacteur Pieter Gerrit Kroeger van de website Scienceguide.nl en Marjolijn Vermeulen van Platform Bèta Techniek.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.