Vier ‘Delftse’ olympiërs keerden met eremetaal terug uit Japan. Twee met zilver, twee met brons. Bij sommigen vochten teleurstelling en trots om voorrang.
De vier-zonder met Proteus-lid Ellen Hogerwerf veroverde zilver in Tokio. Van links naar rechts zijn dit Ellen Hogerwerf, Karolien Florijn, Ymkje Clevering en Veronique Meester. (Foto: Merijn Soeters)
Van de vijf roeimedailles die Nederland behaalde op de Olympische Spelen in Tokio werden er drie veroverd met Delftse inbreng. Een opmerkelijk succes, gezien de extra beperkingen die de complete selectie vanwege enkele positief geteste leden kreeg opgelegd.
Bizar
“We zijn wel wat gewend”, zei bouwkundestudent Roos de Jong voor de tv-camera over de bizarre omstandigheden, nadat zij met Lisa Scheenaard de dubbeltwee naar brons had gevaren.
Daags voor de finale hoorde het duo dat na de bondscoach ook hun eigen coach afwezig zou zijn. “We hebben elkaar aangekeken en zeiden: niets gaat ons tegenhouden. We hadden een duidelijk doel en hebben goed getraind. Je moet dat gewoon loslaten.”
Superblij
Clubgenoot Ellen Hogerwerf van Proteus was ‘superblij’ met haar zilver. In maart 2017 vertelde de toen 28-jarige student in Delta nog niet klaar te zijn met roeien. “De eerste keer ging ik naar de Spelen ‘om het mee te maken’, de tweede keer voor een medaille. Dat laatste viel tegen in Rio. Een derde keer ga ik alleen als ik er vertrouwen in heb dat ik een medaillekans heb. Ik weet nu wat je ervoor moet doen en ken de valkuilen.”
Ze ging en ze slaagde. Na een indrukwekkende eindsprint finishte zij in de vier-zonder als tweede, op een teenlengte achter Australië.
Melvin Twellaar (links) en TU-student Stef Broenink wonnen zilver in de dubbeltwee. (Foto: Merijn Soeters)
Absurd
De dubbeltwee van Stef Broenink (biotechnologie) en Melvin Twellaar leverde een zinderende strijd met China, Frankrijk en Groot-Brittannië. Het duo lag heel even vooraan, om uiteindelijk op nog geen meter achterstand op de Fransen als tweede te finishen.
‘Een epische strijd’ noemde de tv-commentator de laatste vijfhonderd meter van de race. “In een normale race gebeurt al veel, maar dit was absurd”, hijgde Broenink kort na de finish na.
‘We weten wat we willen, we gaan het gewoon doen’
Minder goed verging het de damesdubbelvier met Lagaaister Laila Youssifou (civiele techniek). “Een zesde plek is niet waar we voor kwamen, maar wel wat we kregen”, postte zij op haar Instagrampagina.
Rotgevoel
Teleurstelling overheerste ook even bij de 49er FX-zeilsters Annette Duetz (technische natuurkunde) en Annemiek Bekkering. Ze begonnen de medal race als klassementsleiders, maar het begeerde goud werd ‘slechts’ brons.
“We hadden vanaf de start geen controle en namen verkeerde beslissingen”, verklaarde Duetz aan de NOS. “We hebben nooit onze eigen race gevaren en dat geeft op dit moment een rotgevoel.” Eenmaal op het erepodium kwamen alsnog trots en blijdschap.
Gemengde gevoelens waren er ook voor hockeyer Justen Blok (civiele techniek), na de uitschakeling door Australië. Hij had niet verwacht in actie te komen: “Ik had nergens rekening mee gehouden. Als reserve probeerde ik vooral om me heen te kijken en te genieten. Nu heb ik opeens twee wedstrijden gespeeld. Persoonlijk ben ik daar natuurlijk blij mee, al heb ik dat gevoel nu totaal niet.”
Onbeschrijfelijk
De voetbalsters eindigden het toernooi met de zinderende kwartfinale tegen de Verenigde Staten. Ondanks de invalbeurt van Victoria Pelova (technische wiskunde) bleef de stand 2-2, waarna Nederland verloor na strafschoppen.
Het evenement maakte indruk op de middenvelder: “Een onbeschrijfelijk gevoel. Zoveel geleerd van alles en iedereen om mij heen”, meldde zij op Instagram. Haar finest moments waren haar eerste twee interlanddoelpunten in de groepsfase.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.