Directeur Greenpeace: ‘Waanzin dat Shell belangrijke partner voor TU Delft is’

De rol van de wetenschapper tegenover de maatschappij: verantwoordelijkheid versus nieuwsgierigheid. Technologie heeft impact op de samenleving. Welke verantwoordelijkheden brengt dat met zich mee? Daarover gaat donderdagavond 17 oktober een paneldiscussie in Delft met onder anderen oud-politicus Jan Terlouw en directeur van Greenpeace Nederland Joris Thijssen.

Alumnus Thijssen heeft daar een duidelijke mening over, en wil  alvast wel een klein tipje van de sluier oplichten. Zo vindt hij dat universiteiten meer verantwoordelijkheid mogen en moeten pakken in door wie ze zich laten sponsoren of wie ze als partners aantrekken.

Thijssen doelt op Shell. “Shell is nu voor de TU Delft een belangrijke partner. Dat is eigenlijk waanzin, omdat Shell nog steeds miljarden investeert in totaal verkeerde technologieën. Technologieën waarvan we weten dat ze niet passen bij de urgentie die er nu is vanwege de klimaatverandering. Ik vind dat universiteiten zich veel meer mogen uitspreken over waar bedrijven en politiek mee bezig zijn.”

Ruige dingen zeggen

De alumnus wil daarover donderdag, zoals hij het zelf zegt, ‘in het hol van de leeuw maar eens een paar ruige dingen zeggen’. “Wat hebben we aan studenten die goed weten hoe je naar fossiele brandstoffen kunt boren of die weten hoe je een kernreactor moet laten draaien? We hebben er nog één en die gaat bijna dicht.”

Waar de samenleving iets aan heeft, zijn volgens Thijssen ‘mensen die snappen hoe we wat kunnen doen met geothermie of windmolens’ of hoe we slagen kunnen maken in zonne-energie. Vakgebieden waarop de universiteit zich ook richt.



Thijssen zelf studeerde van 1992 tot 2000 aan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Als kind wilde hij astronaut worden vanwege Wubbo Ockels. Toen hij jaren later hoorde dat diezelfde Ockels hoogleraar werd aan ‘zijn TU’ bedacht hij zich geen moment. Hij stapte op Ockels af en vroeg wat hij moest doen om bij hem af te studeren.

Leren campagnevoeren

Voordat het zo ver was, ging Thijssen een jaartje reizen. Het zette hem aan het denken over wat de mensheid de aarde ‘aandoet’. Hij besloot naast zijn studie vrijwilligerswerk te gaan doen bij Greenpeace, waar hij als typist begon. Van ‘oude rotten in het vak’ leerde hij wat campagnevoeren is.



Zijn studie kwam daarbij volgens hem nog van pas. “We maakten een analyse van het milieuprobleem, zochten een oplossing en rekenden daaraan”, zegt hij. Binnen een jaar was hij campagneleider, eerst op kernenergie en daarna op klimaatverandering. Uiteindelijk werd hij campagnedirecteur en in 2016  directeur van Greenpeace Nederland.

Kort daarna spande hij met anderen tussen twee windmolens in de Eemshaven een lijn van vijfhonderd meter waar ze 24 uur lang in een klimgordel aan hingen om een steenkolenschip tegen te houden. “Mijn tofste actie.”

Goede en slechte dagen

Vindt hij berichten over bosbranden in de Amazone, smeltende gletsjers en uitstervende diersoorten deprimerend? “Ik heb goede en slechte dagen. Ik lees de rapporten die achter die berichten liggen en daar word je inderdaad niet blij van. Het voordeel daarvan is dat ik ook de goede ontwikkelingen zie waar ik aan heb bijgedragen. Op goede dagen denk ik: we gaan de wereld veranderen.”

• Het panelgesprek, voorafgegaan door een lezing van Jan Terlouw en georganiseerd door de Vereniging voor Technische Physica, vindt plaats in het Auditorium van de Aula. 18.45 – 22.00 uur. Borrel met gratis hapjes en drankjes.