Delftse student niet idealistisch

Delftse studenten waarderen hun eigen idealisme gemiddeld met een 5,3, op een schaal van 1 tot 10. Bouwkundestudenten vinden zichzelf het meest idealistisch (5,9), studenten technische bestuurskunde het minst (4,5). Mannelijke internationale studenten blijken de meeste idealen te hebben (8,3), terwijl hun Nederlandse tegenhangers veel lager scoren (4,9).

Maar zeven procent van de respondenten doneert regelmatig aan een goed doel. 39 Procent doet dat nooit. Slechts vijf procent koopt in de supermarkt bewust biologische en Fair Trade producten, terwijl 41 procent dat nooit doet. Alweer maar vijf procent doet regelmatig vrijwilligerswerk voor een ideële organisatie. 58 Procent doet dat niet. Ook acties of demonstraties met een ideëel doel zijn niet populair. Vier procent gaat regelmatig de barricades op, 46 procent begint er niet aan.

Toch vindt de meerderheid van de respondenten (57 procent) niet dat het onderwijsprogramma van de TU Delft te veel gericht is op ideële thema’s. 26 Procent heeft zelf geheel of gedeeltelijk voor zijn of haar opleiding aan de TU gekozen omdat hij of zij daarmee ‘het meest voor de wereld kan doen’.

Daarmee lijkt in strijd dat maar veertien procent in meer of mindere mate zijn of haar carrière in dienst wil stellen van een ideële organisatie. 23 Procent sluit dat uit, 34 procent acht de kans klein.

Respondenten mochten maximaal drie idealen aanstrepen die zij nastreven. Het tegengaan van klimaatverandering scoort met 55 procent het hoogst. Daarna volgen het verbeteren van dierenwelzijn (45 procent) en het verminderen van oorlog en mondiale conflicten (40 procent). Eerlijke wereldhandel werd het minst aangestreept, door twintig procent van de respondenten. En het verbeteren van de mensenrechten (29 procent) staat bijna op gelijke voet met het verbeteren van de positie van studenten (27 procent).

Voor Nederlandse studentes blijkt van de zes gegeven opties dierenwelzijn het belangrijkst. De andere drie groepen (Nederlandse mannen en internationale vrouwen en mannen) hebben allemaal de klimaatverandering bovenaan staan.

Respondenten werd ook gevraagd zichzelf te vergelijken met studenten dertig jaar geleden. Bijna de helft vindt studenten van nu minder idealistisch. Achttien procent vindt dat niet en een derde weet het niet.

De verschillen tussen Delftse en Wageningse studenten blijken niet heel groot. In Wageningen geven Nederlandse studenten hun eigen idealisme een 5,5. Ook daar staat klimaatverandering boven aan de idealen top-zes. Maar mensenrechten en een eerlijke wereldhandel scoren er in tegenstelling tot in Delft hoger dan dierenwelzijn. 

Deze enquête is ingevuld door 256 Delftse studenten van alle acht faculteiten, uit alle studiejaren, van beide geslachten, van Nederlandse en internationale afkomst. Met dank aan Josella Stroo, Evelien Plijter en Fleur Derks.

,,Bart van Zaalen

Bart van Zaalen, vijfdejaars student aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management, geeft zijn eigen idealisme een 4. Naar eigen zeggen kan hij niet op alle gebieden idealistisch zijn. Hij vindt mensenrechten, dierenwelzijn en eerlijke wereldhandel belangrijk, maar geeft ook toe dat hij er niet zoveel mee bezig is. “Carrière, ontspanning en sport vind ik nu belangrijker.” Van Zaalen ziet zichzelf niet gauw werken voor een ideële organisatie. “Dat komt ook door mijn studierichting, transport. Ik denk dat ik eerder bij een grote transportorganisatie terecht kom.” De student koopt niet biologisch of Fair Trade en doet geen vrijwilligerswerk. Toch doet Van Zaalen niet helemaal niets op idealistisch vlak. Afgelopen weekend nog had hij een feestje waar een biertje een euro meer kostte. De opbrengst ging naar een goed doel. Als er een collectant aan de deur komt, wil de student ook nog wel eens zijn portemonnee trekken.

,Arun Kumar

Arun Kumar, masterstudent aan de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica, geeft zijn eigen idealisme een 7. Hij geeft niet regelmatig aan goede doelen, doet geen vrijwilligerswerk, koopt ook niet biologisch of Fair Trade. Kumars reden: “Ik moet eerst mijn eigen leven opbouwen en mijn financiële situatie verbeteren door een carrière op te bouwen.” In India collecteerde de student telecommunicatie met een groep vrienden geld voor bijvoorbeeld weeskinderen. Idealen die hij belangrijk vindt zijn het tegengaan klimaatverandering, het verminderen van oorlogen en conflicten en een eerlijke wereldhandel. “Gletsjers veranderen in water. Nederland heeft nu nog genoeg aan dijken, maar is dat op de lange termijn ook nog zo?” Oorlog en conflict ziet hij van dichtbij met India en Pakistan die zich oorlogszuchtig opstellen. Ook de strijd in Irak raakt Kumar. Een eerlijke wereldhandel zou volgens hem gemakkelijk te bereiken moeten zijn, doordat landen wat ze kunnen missen ruilen voor wat ze nodig hebben. 

Dat gebeurt op initiatief van Comité SOS, dat een landelijke actieweek heeft georganiseerd. In Delft komt er geen bezetting, stelt voorzitter Marlies Bouman van studentenvakbond Vereniging voor Studie- en Studentenbelangen te Delft (VSSD).

Wel hing de bond deze maandag aan de Aula een spandoek met de tekst ‘Plasterk zet de stop erop: Onderwijs en Stufi op de schop’. Daarmee wordt verwezen naar de twintig procent die onderwijsminister Plasterk wil bezuinigen en de studiefinanciering die dreigt te worden omgezet in een volledige lening.

Helemaal zat

Volgens Bouman is de VSSD het net als andere studenten en hun organisaties ‘helemaal zat’. Het gaat haar dan, net als elders in het land, om de houding van de overheid. Volgens haar heeft de TU Delft onderwijs hoog op de prioriteitenlijst staan en wil de VSSD ‘graag samen met de universiteit strijden om een goede onderwijskwaliteit te kunnen realiseren en te waarborgen’. Daarom is het spandoek aan de Aula volgens Bouman dan ook gericht op de overheid.

In een persbericht stelt de VSSD-voorzitter Bouman: “We hebben positieve geluiden gehoord van ons cvb, maar het baart de VSSD zorgen dat de HBO-raad en de VSNU (belangenorganisaties van het hbo en de universiteiten) gezegd hebben dat ze achter het idee staan om de studiefinanciering om te zetten in een sociaal leenstelsel.” “
Bouman geeft verder aan twijfels te hebben over het voornemen van de overheid om het bij de studiefinanciering weggehaalde geld in de onderwijskwaliteit te investeren: “Die 20 procent moet toch ergens vandaan komen.

 Studieschuld

Aan de TU Delft is het knabbelen aan de financiën voor onderwijs en studenten al ‘pijnlijk zichtbaar’. “We kampen met een tekort aan collegezalen, een deel van de bestuursbeurzen dreigt te verdwijnen en ook het einde van de studiefinanciering komt er aan. Vooral dat laatste raakt de Delftse techniekstudent zwaar omdat wij te maken hebben met tweejarige masters. Onze studieschuld wordt daarom in het beste geval al twintig procent hoger dan bij andersoortige opleidingen.”

Deze verandering in het studiefinancieringsstelsel baart de VSSD vooral zorgen door de relatief lange studieduur in Delft. Bouman: “Studenten hebben gewoon tijd nodig om zich te ontplooien buiten de studie. Als een student activiteiten in de vorm van een studentenbestuur doet kost hem dit waarschijnlijk een jaar vertraging, maar hij doet wel essentiële levenservaring op. Een universiteit moet volledige mensen afleveren, niet een door de leerfabriek gehaald leger!”

Waar een gemiddelde niet-technische studie zo’n 5,5 jaar in beslag neemt, is een Delftse techniekstudent gemiddeld 7,3 jaar bezig. Een Delftse techniekstudent zal aan het einde van de studie gemiddeld dus een 33 procent hogere schuld hebben.

Bezettingen

Bij de acties in de universiteitssteden ging het om bezettingen en ludieke acties tegen de bezuinigingen en hervorming van de studiefinanciering, maar soms ook om terugkeer van de papieren universiteitskrant en democratisering van het universiteitsbestuur (Utrecht) en protest tegen het bindend studieadvies.

In Rotterdam, Utrecht, Amsterdam en Nijmegen kwam het tot barricades en bezettingen. In Utrecht werd het bestuursgebouw bezet. In Amsterdam gebeurde hetzelfde met een collegezaal op de locatie Oudemanspoort van de Universiteit van Amsterdam. Het ging om een bezetting met een ‘ludiek en vreedzaam karakter’, aldus de ‘bezorgde studenten’. De bezetters eisen dat collegevoorzitter Karel van der Toorn afstand neemt van uitspraken van VSNU-voorzitter Sijbolt Noorda die onlangs meldde wel te kunnen leven met afschaffing van de basisbeurs standpunt als bezuinigingen in het onderwijs onontkoombaar zijn.

Dagprogramma

De bezetters in Amsterdam hadden voorzien in een compleet dagprogramma met onder meer een manifest, discussie, toespraken van onder anderen voorzitter Oosterwijk van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb) en een interview met GroenLinks-wethouder en oud-LSVb-voorzitter Maarten van Poelgeest.

Ook aan de Radboud Universiteit in Nijmegen werd een collegezaal bezet. In Wageningen konden studenten voor een fotopetitie een symbolische noodklok luiden. Donderdag is er daar een debat met onder meer Oosterwijk.

De Socialistische Partij heeft de actieweek aangegrepen om via de haar internetsite een petitie te laten tekenen tegen mogelijke bezuinigingen op het hoger onderwijs.