‘Ben je nou helemaal gek geworden?’ is mij een jaar geleden vaak gevraagd over mijn keuze aio/oio te worden. Toegegeven, het salaris was/is stuitend laag.
Delen
Doordat alle aio’s en oio’s gezamenlijk minimaal beloond werden, was de situatie acceptabel. Leeftijd- en studiegenoten met een loon minstens de helft meer dan het aio/oio-salaris werden met enige afgunst bekeken, maar wel met de gedachte van collectieve aio/oio-armoede.
Toen in de zomervakantie ’98 de TU Delft de landelijke pers haalde met een fenomenale salarisverhoging, leek het erop dat de jarenlange salarisachterstand werd ingehaald. Maar anders dan in de landelijke dagbladen bleef het binnen de TU Delft (verdacht) rustig. Ik (oio) heb tenslotte informatie ingewonnen bij de afdeling P&O van de TU. Hun antwoord was simpel: aio’s krijgen salarisverhoging. Oio’s zijn (officieel) niet in dienst van de TU en krijgen geen salarisverhoging.
Het NWO (mijn officiële werkgever) zei in een reactie dat ze de extreme salarisverhoging voor aio’s niet helemaal voor de oio’s in Delft bij willen/kunnen leggen. Zij willen slechts (zoals inmiddels gebruikelijk bij andere technische universiteiten in het land) 600 gulden (in het eerste jaar) per maand bijleggen, mits de krapte op de arbeidsmarkt blijft bestaan.
Dit is mijns inziens een begrijpelijke stap, omdat NWO oio’s binnen alle universiteiten in het land in dienst heeft en elders (nog) niet overal loonsverhogingen zijn doorgevoerd.
De ontstane situatie in Delft is echter duidelijk: aio-collega’s die hetzelfde werk uitvoeren op dezelfde werkplek krijgen een verschil in loon dat onaanvaardbaar groot is.
Onrecht
TU Delft heeft het oude stelsel van gedeeld loon (percentage van salaris afdragen als opleidingskosten) afgeschaft voor aio’s. Eenzelfde stelsel is voor oio’s van kracht. Hierbij dus ook opleidingskosten die van het salaris worden afgetrokken (een zelfde percentage als aio’s destijds). Waar blijft dit geld?! Is het verder niet zo dat de betreffende faculteit enkele tientallen duizenden guldens krijgt voor ieder proefschrift afkomstig van oio’s ?
De dreigende inkomensverschillen maken van oio’s tweederangs werknemers. De sfeer, motivatie, collegialiteit en inzet zal hier ongetwijfeld onder leiden. Om terug te komen op het begin van deze brief: nee, ik ben niet gek geworden. Ik kan en wil dit dreigende onrecht niet accepteren. De TU Delft is verantwoordelijk voor een rechtvaardig, menselijk beleid en voor een goede sfeer binnen haar poorten. Oio’s mogen dan officieel niet voor de TU Delft werken, ze werken wel binnen de TU Delft en doen hetzelfde werk als aio’s. Daarom is het meer dan redelijk dat de TU het verschil tussen (door NWO verhoogde) oio-salarissen en aio-salarissen bijlegt, met terugwerkende kracht tot en met september.
Drs. S.G.A.Kolmschot, oio binnen de faculteit TNW
‘Ben je nou helemaal gek geworden?’ is mij een jaar geleden vaak gevraagd over mijn keuze aio/oio te worden. Toegegeven, het salaris was/is stuitend laag. Doordat alle aio’s en oio’s gezamenlijk minimaal beloond werden, was de situatie acceptabel. Leeftijd- en studiegenoten met een loon minstens de helft meer dan het aio/oio-salaris werden met enige afgunst bekeken, maar wel met de gedachte van collectieve aio/oio-armoede.
Toen in de zomervakantie ’98 de TU Delft de landelijke pers haalde met een fenomenale salarisverhoging, leek het erop dat de jarenlange salarisachterstand werd ingehaald. Maar anders dan in de landelijke dagbladen bleef het binnen de TU Delft (verdacht) rustig. Ik (oio) heb tenslotte informatie ingewonnen bij de afdeling P&O van de TU. Hun antwoord was simpel: aio’s krijgen salarisverhoging. Oio’s zijn (officieel) niet in dienst van de TU en krijgen geen salarisverhoging.
Het NWO (mijn officiële werkgever) zei in een reactie dat ze de extreme salarisverhoging voor aio’s niet helemaal voor de oio’s in Delft bij willen/kunnen leggen. Zij willen slechts (zoals inmiddels gebruikelijk bij andere technische universiteiten in het land) 600 gulden (in het eerste jaar) per maand bijleggen, mits de krapte op de arbeidsmarkt blijft bestaan.
Dit is mijns inziens een begrijpelijke stap, omdat NWO oio’s binnen alle universiteiten in het land in dienst heeft en elders (nog) niet overal loonsverhogingen zijn doorgevoerd.
De ontstane situatie in Delft is echter duidelijk: aio-collega’s die hetzelfde werk uitvoeren op dezelfde werkplek krijgen een verschil in loon dat onaanvaardbaar groot is.
Onrecht
TU Delft heeft het oude stelsel van gedeeld loon (percentage van salaris afdragen als opleidingskosten) afgeschaft voor aio’s. Eenzelfde stelsel is voor oio’s van kracht. Hierbij dus ook opleidingskosten die van het salaris worden afgetrokken (een zelfde percentage als aio’s destijds). Waar blijft dit geld?! Is het verder niet zo dat de betreffende faculteit enkele tientallen duizenden guldens krijgt voor ieder proefschrift afkomstig van oio’s ?
De dreigende inkomensverschillen maken van oio’s tweederangs werknemers. De sfeer, motivatie, collegialiteit en inzet zal hier ongetwijfeld onder leiden. Om terug te komen op het begin van deze brief: nee, ik ben niet gek geworden. Ik kan en wil dit dreigende onrecht niet accepteren. De TU Delft is verantwoordelijk voor een rechtvaardig, menselijk beleid en voor een goede sfeer binnen haar poorten. Oio’s mogen dan officieel niet voor de TU Delft werken, ze werken wel binnen de TU Delft en doen hetzelfde werk als aio’s. Daarom is het meer dan redelijk dat de TU het verschil tussen (door NWO verhoogde) oio-salarissen en aio-salarissen bijlegt, met terugwerkende kracht tot en met september.
Drs. S.G.A.Kolmschot, oio binnen de faculteit TNW
Comments are closed.