Delftsch Studenten Corps begint zelfonderzoek

,,Bijna elke avond is het slachtoffer enthousiast met zijn clubvorming bezig op de sociëteit. Hij ziet de mishandeling net als wij als een incident, niet als een structurele praktijk”, zegt senaatslid Debora Denekamp van het Delftsch Studenten Corps. ,,Hij zit niet meer in de rolstoel en loopt nu met twee mitella’s.”

Het nieuwe lid kwam op zijn zachtst gezegd gehavend uit de KMT. Eerst kneusde hij zijn enkel ernstig omdat een andere nuldejaars in de KMT-slaaptent per ongeluk op zijn voet ging staan. Vervolgens werd hij het makkelijke doelwit van twee ouderejaars, die hem serieus letsel aan de ellebogen bezorgden.

De vereniging doet nu haar uiterste best om de pijn voor hem te verzachten. Secretaris Hubert Linssen: ,,Binnen de Aanzet, onze studiebegeleiding van eerstejaars, hebben we speciaal voor hem een vervangende bouwkundetoets kunnen regelen. Vanwege de kwetsuur aan zijn ellebogen kan hij namelijk niet tekenen.” Ook bood de vereniging hem woonruimte aan. ,,Hij heeft problemen om instemmingen te lopen, omdat hij niet zo mobiel is. Ons aanbod sloeg hij echter af. Hij blijft voorlopig liever thuis wonen, om zijn voet en ellebogen zo veel mogelijk rust te gunnen.”

Niemand verwijt hem dat hij voor de negatieve landelijke media-aandacht voor het corps heeft gezorgd, zo verzekeren de senaatsleden. ,,Zelf heeft hij al die media-aandacht ook niet gewild”, aldus president Jurjen van der Wiel. ,,Ik vind het heel sterk van hem dat-ie is gebleven. Hij heeft een enorm doorzettingsvermogen. Wij doen er alles aan doen om hem een normale eerstejaars te laten worden.”

Naast de opvang van het slachtoffer heeft de senaat zich ingezet om de daders intern te berechten. Hoewel rector Wakker de vereniging hierom prees, was er landelijk weinig waardering voor de twee weken schorsing. Een veel te lichte strafmaat, was de overheersende mening. De senaat verdedigt zich – in het besef dat de interne rechtspraak moeilijk aan buitenstaanders uit te leggen is. ,,Het is de zwaarste straf die hier ooit is uitgedeeld aan leden die zich de eerste keer misdroegen”, probeert Van der Wiel. En Linssen: ,,Voor de daders is het erger hier in de zaal terug te komen en zich te moeten verantwoorden, dan thuis voor de tv te zitten. Ze hebben het respect van hun vrienden verloren en dat is heel ernstig. Ze zullen hier niet snel weer op hun gemak staan te borrelen. Als we ze voor een half jaar hadden geschorst, zou de zaak ondertussen in de vergetelheid zijn geraakt. We willen in ieder geval dat ze iets van hun delict leren.”
Berouw

Een verklaring voor het voorval heeft de senaat niet voorhanden. Gesprekken met de daders leverden ook niet veelmeer op dan ‘een vlaag van verstandsverbijstering’. ,,We zijn geen psychologen, dus we komen ook niet veel verder”, zegt Van der Wiel. ,,Het zijn in ieder geval geen recidivisten.” Linssen: ,,Ze tonen oprecht berouw. Uit zichzelf hebben ze om een gesprek verzocht met de ouders van het slachtoffer.”

Inmiddels heeft de mishandeling een levendige gedachtewisseling binnen de vereniging op gang gebracht. Binnenkort gaan de leden een avond lang discussiëren over eventuele consequenties. Wat moet er gebeuren om dit soort uitwassen in de toekomst te voorkomen? ,,De oplossing is niet om wat mensen bij de wc’s zetten”, zegt Linssen. ,,En behalve de KMT moeten ook de normen en waarden door het jaar heen aan de orde komen. Misschien is daar ook wat mis mee.” Denekamp: ,,Iedereen heeft wel een bezorgde moeder aan de telefoon gekregen met de vraag hoe dit kon gebeuren. Veel leden denken nu na over de omgangsvormen op de vereniging en beseffen dat we voorzichtiger met elkaar om moeten gaan. Daar moeten we als senaat ons voordeel mee doen.”

De KMT staat dus ook ter discussie, hoewel dat volgens de senaat weinig met de mishandeling te maken heeft. De KMT is geen vrijbrief voor zinloos geweld. ,,In de statuten staat nota bene dat aspirant-leden niet fysiek aangepakt mogen worden. Dit jaar zijn maar tien mensen van de 274 afgeknapt op de KMT – een uniek laag aantal”, meldt Van der Wiel. ,,Onze vereniging is ook niet fysieker gericht dan andere. Als dat het geval was geweest, was ik nooit lid geworden. Bij de gemiddelde voetbalclub vinden meer opstootjes plaats dan bij ons.”
Kopschuw

Intern denkt de senaat de zaak wel op orde te krijgen, maar met de buitenwacht, en met name de media, heeft de senaat het nog knap lastig. Verzoeken om bij SBS6 en Paul de Leeuw op tv te verschijnen, wimpelde de senaat af. Jurjen van der Wiel: ,,De media houden vol dat dit incident het topje van de ijsberg is. Hoezeer we ze ook van het tegendeel proberen te overtuigen.” De graagte waarmee kranten bijvoorbeeld meldden dat het slachtoffer door de mishandeling in een rolstoel terecht was gekomen, maakte het corps kopschuw. ,,We willen wel meer naar buiten brengen, om te voorkomen dat de pers alleen bij incidenten uitrukt. Maar de media zoeken vaak alleen nieuws dat het stereotype over de corpsbal bevestigt. Bovendien zijn er grenzen aan de openheid. Als we alle deuren openzetten, verloochenen we het besloten karakter van de vereniging.”

Een volgend ‘incident’ kan het corps zich in ieder geval niet veroorloven. Dat wordt dus voorlopig op eieren lopen voor de leden. ,,Zo voelen we het niet,” reageert president Van der Wiel. ,,Maar we moeten wel stevig aan ons imago werken. We zijn er nu al mee bezig hoe we ons voor de volgende KMT presenteren. Er mag geen beeld ontstaan dat dit soort praktijken bij ons gebruikelijk is.”

,,Bijna elke avond is het slachtoffer enthousiast met zijn clubvorming bezig op de sociëteit. Hij ziet de mishandeling net als wij als een incident, niet als een structurele praktijk”, zegt senaatslid Debora Denekamp van het Delftsch Studenten Corps. ,,Hij zit niet meer in de rolstoel en loopt nu met twee mitella’s.”

Het nieuwe lid kwam op zijn zachtst gezegd gehavend uit de KMT. Eerst kneusde hij zijn enkel ernstig omdat een andere nuldejaars in de KMT-slaaptent per ongeluk op zijn voet ging staan. Vervolgens werd hij het makkelijke doelwit van twee ouderejaars, die hem serieus letsel aan de ellebogen bezorgden.

De vereniging doet nu haar uiterste best om de pijn voor hem te verzachten. Secretaris Hubert Linssen: ,,Binnen de Aanzet, onze studiebegeleiding van eerstejaars, hebben we speciaal voor hem een vervangende bouwkundetoets kunnen regelen. Vanwege de kwetsuur aan zijn ellebogen kan hij namelijk niet tekenen.” Ook bood de vereniging hem woonruimte aan. ,,Hij heeft problemen om instemmingen te lopen, omdat hij niet zo mobiel is. Ons aanbod sloeg hij echter af. Hij blijft voorlopig liever thuis wonen, om zijn voet en ellebogen zo veel mogelijk rust te gunnen.”

Niemand verwijt hem dat hij voor de negatieve landelijke media-aandacht voor het corps heeft gezorgd, zo verzekeren de senaatsleden. ,,Zelf heeft hij al die media-aandacht ook niet gewild”, aldus president Jurjen van der Wiel. ,,Ik vind het heel sterk van hem dat-ie is gebleven. Hij heeft een enorm doorzettingsvermogen. Wij doen er alles aan doen om hem een normale eerstejaars te laten worden.”

Naast de opvang van het slachtoffer heeft de senaat zich ingezet om de daders intern te berechten. Hoewel rector Wakker de vereniging hierom prees, was er landelijk weinig waardering voor de twee weken schorsing. Een veel te lichte strafmaat, was de overheersende mening. De senaat verdedigt zich – in het besef dat de interne rechtspraak moeilijk aan buitenstaanders uit te leggen is. ,,Het is de zwaarste straf die hier ooit is uitgedeeld aan leden die zich de eerste keer misdroegen”, probeert Van der Wiel. En Linssen: ,,Voor de daders is het erger hier in de zaal terug te komen en zich te moeten verantwoorden, dan thuis voor de tv te zitten. Ze hebben het respect van hun vrienden verloren en dat is heel ernstig. Ze zullen hier niet snel weer op hun gemak staan te borrelen. Als we ze voor een half jaar hadden geschorst, zou de zaak ondertussen in de vergetelheid zijn geraakt. We willen in ieder geval dat ze iets van hun delict leren.”
Berouw

Een verklaring voor het voorval heeft de senaat niet voorhanden. Gesprekken met de daders leverden ook niet veelmeer op dan ‘een vlaag van verstandsverbijstering’. ,,We zijn geen psychologen, dus we komen ook niet veel verder”, zegt Van der Wiel. ,,Het zijn in ieder geval geen recidivisten.” Linssen: ,,Ze tonen oprecht berouw. Uit zichzelf hebben ze om een gesprek verzocht met de ouders van het slachtoffer.”

Inmiddels heeft de mishandeling een levendige gedachtewisseling binnen de vereniging op gang gebracht. Binnenkort gaan de leden een avond lang discussiëren over eventuele consequenties. Wat moet er gebeuren om dit soort uitwassen in de toekomst te voorkomen? ,,De oplossing is niet om wat mensen bij de wc’s zetten”, zegt Linssen. ,,En behalve de KMT moeten ook de normen en waarden door het jaar heen aan de orde komen. Misschien is daar ook wat mis mee.” Denekamp: ,,Iedereen heeft wel een bezorgde moeder aan de telefoon gekregen met de vraag hoe dit kon gebeuren. Veel leden denken nu na over de omgangsvormen op de vereniging en beseffen dat we voorzichtiger met elkaar om moeten gaan. Daar moeten we als senaat ons voordeel mee doen.”

De KMT staat dus ook ter discussie, hoewel dat volgens de senaat weinig met de mishandeling te maken heeft. De KMT is geen vrijbrief voor zinloos geweld. ,,In de statuten staat nota bene dat aspirant-leden niet fysiek aangepakt mogen worden. Dit jaar zijn maar tien mensen van de 274 afgeknapt op de KMT – een uniek laag aantal”, meldt Van der Wiel. ,,Onze vereniging is ook niet fysieker gericht dan andere. Als dat het geval was geweest, was ik nooit lid geworden. Bij de gemiddelde voetbalclub vinden meer opstootjes plaats dan bij ons.”
Kopschuw

Intern denkt de senaat de zaak wel op orde te krijgen, maar met de buitenwacht, en met name de media, heeft de senaat het nog knap lastig. Verzoeken om bij SBS6 en Paul de Leeuw op tv te verschijnen, wimpelde de senaat af. Jurjen van der Wiel: ,,De media houden vol dat dit incident het topje van de ijsberg is. Hoezeer we ze ook van het tegendeel proberen te overtuigen.” De graagte waarmee kranten bijvoorbeeld meldden dat het slachtoffer door de mishandeling in een rolstoel terecht was gekomen, maakte het corps kopschuw. ,,We willen wel meer naar buiten brengen, om te voorkomen dat de pers alleen bij incidenten uitrukt. Maar de media zoeken vaak alleen nieuws dat het stereotype over de corpsbal bevestigt. Bovendien zijn er grenzen aan de openheid. Als we alle deuren openzetten, verloochenen we het besloten karakter van de vereniging.”

Een volgend ‘incident’ kan het corps zich in ieder geval niet veroorloven. Dat wordt dus voorlopig op eieren lopen voor de leden. ,,Zo voelen we het niet,” reageert president Van der Wiel. ,,Maar we moeten wel stevig aan ons imago werken. We zijn er nu al mee bezig hoe we ons voor de volgende KMT presenteren. Er mag geen beeld ontstaan dat dit soort praktijken bij ons gebruikelijk is.”