Campus

Delfts Blok

Het is zondagavond, de avond voor de Owee. Het avondmaal wordt vanavond genoten bij Alev, de haute cuisine van Delft waar afgelopen jaar vooral de ‘steek’ erg in trek bleek.

br />
Drie nuldejaars meisjes zijn op hetzelfde idee gekomen. Eén van hen is veel knapper dan de anderen en het meest volwassen. Dus daar richt ik me verder op.

Ons eten arriveert. Ik schep wat op over Delfts Blok.

,,Oh, maak eens een grapje”, zegt ze. Grrr. De ergste en tevens meest voorkomende reactie die je kunt krijgen. ,,En doe jij je kleren eens uit”, denk ik. Maar ik besef dat ze dat toch niet zou snappen en dus maak ik maar een grapje, dat ze helaas ook niet blijkt te snappen.

Ik besluit het niveau van het gesprek wat te verlagen en probeer me te verplaatsten in de belevingswereld van een 17-jarig knap blond meisje.

,,Ben je nog op vakantie geweest?”

,,Ja! Naar Salou!”

Bingo! En ervan uitgaande dat ik hiermee de goede toon gezet heb, vraag ik verder: ,,Zul je wel een vakantievriendje aan over hebben gehouden?”

Ze reageert verontwaardigd: ,,Nee! Ik heb gewoon een vriendje thuis, hoor!”

Zo serieus mogelijk ga ik verder. ,,Dat maakt toch helemaal niks uit?”

,,Wat denk je dat ik voor iemand ben!? Dat doe ik niet hoor.”

,,Hij zit hier, jij zat daar. Merkt ‘ie niets van.”

Haar mooie ogen kijken me geschokt aan. Als ze nog zo naïef zijn, slikken ze alles. Leuk, hoor.

,,Ga je ergens lid worden?”

,,Nee”, antwoordt ze gedecideerd.

Nee, vast niet. Ze wordt gewoon lid van Virgiel. En over drie jaar heeft ze dus een dikke reet. Drie jaarringen.

De gemiddelde relatie van middelbare scholieren duurt eenmaal in Delft nog drie maanden. Ik geef ‘r zes weken.

Het is zondagavond, de avond voor de Owee. Het avondmaal wordt vanavond genoten bij Alev, de haute cuisine van Delft waar afgelopen jaar vooral de ‘steek’ erg in trek bleek.

Drie nuldejaars meisjes zijn op hetzelfde idee gekomen. Eén van hen is veel knapper dan de anderen en het meest volwassen. Dus daar richt ik me verder op.

Ons eten arriveert. Ik schep wat op over Delfts Blok.

,,Oh, maak eens een grapje”, zegt ze. Grrr. De ergste en tevens meest voorkomende reactie die je kunt krijgen. ,,En doe jij je kleren eens uit”, denk ik. Maar ik besef dat ze dat toch niet zou snappen en dus maak ik maar een grapje, dat ze helaas ook niet blijkt te snappen.

Ik besluit het niveau van het gesprek wat te verlagen en probeer me te verplaatsten in de belevingswereld van een 17-jarig knap blond meisje.

,,Ben je nog op vakantie geweest?”

,,Ja! Naar Salou!”

Bingo! En ervan uitgaande dat ik hiermee de goede toon gezet heb, vraag ik verder: ,,Zul je wel een vakantievriendje aan over hebben gehouden?”

Ze reageert verontwaardigd: ,,Nee! Ik heb gewoon een vriendje thuis, hoor!”

Zo serieus mogelijk ga ik verder. ,,Dat maakt toch helemaal niks uit?”

,,Wat denk je dat ik voor iemand ben!? Dat doe ik niet hoor.”

,,Hij zit hier, jij zat daar. Merkt ‘ie niets van.”

Haar mooie ogen kijken me geschokt aan. Als ze nog zo naïef zijn, slikken ze alles. Leuk, hoor.

,,Ga je ergens lid worden?”

,,Nee”, antwoordt ze gedecideerd.

Nee, vast niet. Ze wordt gewoon lid van Virgiel. En over drie jaar heeft ze dus een dikke reet. Drie jaarringen.

De gemiddelde relatie van middelbare scholieren duurt eenmaal in Delft nog drie maanden. Ik geef ‘r zes weken.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.