De techniek van sexspeeltjes

“Als we tegen een muur aanknalden, trilde de controller voor een schokeffect. Toen kreeg ik het idee om van die trilling gebruik te maken.”

Diezelfde middag nog bouwden Machulis en zijn vrienden de controller om tot een sextool, door een vibrator aan de controller te bevestigen. “We gebruikten de power van de controller om de vibrator aan te drijven. Een crash met de auto activeerde de vibrator. De SeXbox was geboren.” Machulis zette het filmpje op internet en had de volgende ochtend zeventigduizend views. “Ik was opeens wereldwijd de grootste expert van sextechnology engineering.”

Sindsdien reist Machulis de wereld over om workshops te geven. Hij leert zijn studenten de fijne kneepjes van het sextool vak. De speeltjes moeten aan een paar voorwaarden voldoen. Ze dienen ten eerste het seksuele genot te verhogen. Daarnaast moeten ze door een ander apparaat en met behulp van een computer worden aangedreven. Zoals de vibrator, die aan de Xbox was gekoppeld.“Ik ben vooral geïnteresseerd in de techniek”, zegt hij. “Vibrators zijn te koop vanaf vijf dollar. Uiteindelijk wil een ingenieur toch het liefste mensen voor weinig geld heel veel plezier laten beleven met techniek?”

Machulis benadert de workshop als ingenieur. Hij studeerde informatica aan de universiteit van Oklahoma en werkte onder meer aan Second Life. Hij onderhoudt ook de website slashdong.org, die geheel gewijd is aan de techniek van sexspeeltjes.

Een van de meest opmerkelijke speeltjes die Machulis maakte, is een vibrator die door Twitter wordt geactiveerd. “Ik heb een account aangemaakt op Twitter. Vervolgens schreef ik een computerprogramma, dat ervoor zorgt dat een vibrator trilt als een tweet verschijnt. Bij spaties trilt het ding niet en op elk letter reageert het speeltje anders. Ik kreeg al snel Japanse twitterberichten binnen. Dan ging de vibrator keihard tekeer. Het bleek dat het ding een fetish had voor Japanse tekens. Ik neem deze vibrator mee naar mijn workshops om uit te leggen hoe je het beste een systeem kunt ontwerpen voor een speeltje.”

De studenten van de workshop gaan samen met Machulis aan de slag met een arduino. Dat is een eenvoudig open source computerplatform, waarmee objecten worden aangestuurd. “Daarmee kun je van alles doen. Denk bijvoorbeeld aan een vibrator die door muziek wordt aangestuurd.”
Het vreemdste dat Machulis ooit zag op zijn vakgebied, dat ook wel teledildonics wordt genoemd, was op een website. “Daarop is een machine te zien met een dildo eraan, waarmee bezoekers mannen en vrouwen kunnen penetreren. De beelden komen via een webcam bij de sitebezoeker op zijn computer binnen. Het is teledildonics ten voeten uit, omdat je dankzij computertechniek over een afstand een sexspeeltje aanstuurt. Iedere bezoeker krijgt een cijfer voor zijn of haar penetratie. Op de site worden ranglijsten gepubliceerd van wie het beste is. Het gaat om porno en het is tegelijkertijd een soort competitieve sport. Ik vind dat nogal idioot.”

Machulis hoopt dat zijn workshop een aansporing is voor zijn studenten om teledildonics verder te onderzoeken. “Je vertelt mij misschien niet al je seksuele fantasieën tijdens de les. En dat hoeft ook niet. Maar nadat je mijn workshop hebt gevolgd, heb je basiskennis. Doe daar je voordeel mee. Want vervolgens kun je thuis in het geniep aan de slag gaan om de sextoy van je dromen te maken.”

Sextoy workshop van Kay Machulis, zondag 12 september 11.00-18.00. In Worm, Witte de Withstraat 63, Rotterdam. Entree: 30 euro. Aanmelden via: workshop

Even leek het of de Markt in Delft was veranderd in de set van een science fictionfilm. Een groot beest opgetrokken uit pvc-buizen en PET-flessen maakte daar afgelopen zaterdagmiddag een wandelingetje. Het Wandelend Strandbeest, Animaris Umerus, is een van de vele creaties van kunstenaar Theo Jansen. Zijn beesten worden door de wind aangedreven. Windvanen slaan windenergie door middel van pompen op in PET-flessen. Als het beest genoeg wind heeft opgesnoven gebruikt hij de opgebouwde druk om zijn pootjes- die bestaan uit pistonnen – te bewegen. Jansens doel is om hele kudden te maken die hij vrijelijk laat grasduinen langs de kust. De show was georganiseerd in het kader van Delft Cultuurjaar 2009.