De fiets van …

“Normaal ga ik met de scooter of met de racefiets”, verklaart van der Baan zijn tijdelijke vervoermiddel, die we geparkeerd aantreffen in de kelder van het TNW-gebouw. “Door de kou startte mijn scooter niet, en ik heb deze week al twee dagen gefietst, dat vond ik wel mooi zo.” Van der Baan is carpoolend uit Ridderkerk gekomen. “Bij het Reactor Instituut leen ik dan een fiets, dat werkt prima.” Aan de fiets zal het inderdaad niet liggen, want alles daaraan werkt. “Alleen vergeleken met mijn racefiets is het wel een verschil.”

Je won de eerste prijs met ideeën voor bijvoorbeeld een ‘klaslokaal van de toekomst’ en een ‘windmolen om van te houden’. Wat is je geheim?
“Logisch nadenken. Ik wist niet veel van windmolens en klaslokalen, maar je gaat je er in verdiepen. Het gaat erom de kern van het probleem te herkennen. Als je die kern eenmaal hebt – en wat ervaring – kom je vooruit. Ik merk dat mijn studie industrieel ontwerpen daar zeker bij geholpen heeft.”

Geeft dat jou een voorsprong?
“Ja. Ik merk in bedrijven dat mensen stoppen als ze een oplossing hebben gevonden die voldoet aan de voorwaarden, terwijl je moet doorzoeken naar alternatieven. Daaruit kies je de optimale oplossing.”

Hoe ziet jouw klaslokaal van de toekomst eruit?
“Het ging bij die battle om ict en intelligente schermen voor de klas. Dat druist in tegen ontwikkelingen waarbij kinderen hun eigen onderwijsvraag creëren. Kijk naar laptopjes in de klas waarachter al die koppies verscholen zitten. De docent is webbeheerder die van laptop naar laptop rent en met operationele problemen bezig is. Werk met tabletbureaus waarbij leerlingen met een pen op schermen schrijven. Weg met het idee dat ze alles moeten typen. Werk met een elektronische lessleutel die kinderen elke dag bij binnenkomst een individueel lesprogramma toewijst. Zorg dat ze hun zwakke punten ontwikkelen en help ze excelleren in hun sterke punten. Nu zetten we kinderen van dezelfde leeftijd bij elkaar, maar deel ze in naar vaardigheden en laat de docent meer coach zijn.”

Hoe gaan mensen van windmolens houden?
“Waarom verguizen mensen windmolens? Het zijn grote industriële apparaten die nogal aanwezig zijn. Met licht van voren zijn ze spierwit en met licht van achteren zie je een silhouet. Als je hun basis voorziet van een spiegelend, kunststof oppervlak, zie je de lichtintensiteit en de kleuren van de omgeving. Als je Nederland volzet met windmolens krijg je bij flinke storm een piek in het elektriciteitsnet. Zet een indicator op de windturbine zodat mensen kunnen zien hoeveel stroom hij genereert. De hele buurt kan ’s avonds zien dat het hard waait en denkt: ‘hé, twee uur lang gratis stroom: hup, wasmachine aan.’ Vergroot de betrokkenheid: zet bij een windmolen in de vorm van een oude korenmolen een hypermodern bezoekerscentrum en laat mensen de techniek bekijken. Ik heb het concept op drie punten aangepakt: historie, technisch ongemak en betrokkenheid.”

Zijn je ideeën uitgevoerd?
“Daar is het te vroeg voor.”

Kom je er wel eens niet uit?
“Nee. Ik heb mezelf wel een tijdslimiet gesteld, want je kunt je er erg in verliezen. De meeste battles lopen af op een zondag: ik lees me in, broed er op en schrijf mijn plan pas op die zondag. Dat gaat best goed.”

Zei hij eufemistisch… Hoeveel heb je er al mee verdiend?
“Ik heb negenduizend punten en ieder punt is een euro, dus reken maar uit. Dat heb ik gebruikt voor een vakantie, een badkamer en een autootje voor mijn vriendin. En we hebben trouwplannen.”