Campus

De beste afstudeerders

Op het stadhuis van Delft zijn vrijdag de prijzen voor de vijftien beste afstudeerders van de TU uitgereikt. Een plechtige ceremonie met voor de winnaars een lofrede, duizend gulden en een legpenning van het Universiteitsfonds.

br />
Dit jaar is voor het eerst Technische Bestuurskunde vertegenwoordigd en zijn er opmerkelijk veel meisjes met een topresultaat. Verspreid door deze Delta zijn de vijftien uitblinkers met hun afstudeerhoogleraar geportretteerd. Nout Steenkamp maakte de foto’s, Martijn Leenders de teksten.


(Klik voor grotere foto)

Ir. W.J. Willemse met prof.dr. H. Koppelaar. ‘Actuariële kennistechnologie’.

De andere studenten die de afstudeerprijs hebben gewonnen maken een trage, haast bejaarde indruk naast informaticus Willem Jan Willemse. Binnen vier jaar totale studietijd voltooide hij twee doctoraalwerkstukken. ,,Tussen mijn tweede- en derdejaars vakken door ben ik gaan afstuderen. Ja, dat is wel snel. Maar ik ben enorm geholpen door de manier waarop Koppelaar studenten, en dus ook mij, stimuleerde”, aldus Willemse tussen twee happen kip-nuggets door. Koppelaar: ,,Ik heb altijd in Willem Jan geloofd, door hem gaan er nu voor het eerst parallelle berekeningen in de verzekeringswereld gebruikt worden. En hij heeft zelf de financiering van zijn promotieplaats rondgekregen.”

Ir. M. de Hoon met prof.dr.ir. H. van Dam. ‘Investigation on transport effects in pressurised water reactors, parameter estimation of nearly non-stationary autoregressive processes’.

Michiel de Hoon studeert op dit moment voor zijn Ph.D. in de natuurkunde in Californië. En stuurt vandaag zijn vriendin om de prijs in ontvangst te nemen. Erg prettig voelt zij zich er niet bij: ,,Nou snap ik waarom hij naar Amerika is gegaan, ik vond het echt verschrikkelijk om daar te staan.” De kleur is nog nauwelijks van haar wangen gezakt. ,,Maar ik kijk wel naar hem op om zijn prestatie.” Hopen dat zij dat de komende jaren, als hij in Amerika zit, volhoudt.

Ir. M.C.A. van Vliet met dr.ir. L. Maat. ‘Enantioselectieve morfinansynthesen’

Of: hoe de titel van een afstudeerverslag al pure poëzie kan zijn. Van Vliet en Maat vormen een passend duo. Gestoken in hetzelfde stemmige pak vullen zij elkaars zinnen aan. Voor zijn studie scheikunde dook Van Vliet in het onderwerp morfine. ,,In het derde jaar ben ik begonnen met afstuderen, toen al gingen wij eerder als collega’s dan als hoogleraar en student met elkaar om.” Van Vliet is behalve oud CSR-bestuurslid een fanatiek amateur-sterrenkundige, en gek op wetenschap: ,,Na de verplichte vakken in de eerste jaren kun je een beetje losgaan. Onderzoek doen is namelijk ontzettend leuk. Ik wilde wel een afstudeeronderwerp wat een beetje totde verbeelding spreekt, echt iets praktisch doen.”

Ir. O. Leeuwenburgh met prof.dr. R.A.P. Klees. ‘Ocean tides and TOPEX/Poseidon’.

Geodeet Leeuwenburgh onderzocht de nauwkeurigheid van getijdenmodellen met behulp van satelliet altimetrie. En bewees dat verbeteringen tot tien centimeter mogelijk zijn. Olwijn Leeuwenburgh over zijn afstudeerhoogleraar: ,,Klees is erg fanatiek in zijn vakgebied. Een gedreven man.” Over zichzelf: ,,Ik heb gewoon een periode hard en geconcentreerd gewerkt. Ik laat me niet zo snel van slag brengen.” Zijn afstuderen is al weer een tijd achter de rug. ,,Inmiddels ben ik een beetje uit Delft, na zes maanden studeren in Kopenhagen en vier maanden rondreizen door Zuid-Amerika. Maar als alles lukt kan ik eind november promoveren, ik bedoel een promotieplaats in Delft krijgen.”

Ir. K.C. van Engelen met prof.dr.ir. J.A. Mulder. ‘Het stuurgedrag van vliegers met een perspectivisch display’.

Koen van Engelen (lucht- en ruimtevaart) heeft pas een klein aantal vlieguren, maar toch herken je de Leo Visser-blik: vliegen, ten koste van alles. Zelfs ten koste van de wetenschap. ,,Ik ben wel vereerd, maar zo’n prijs moet je in de context zien. Voor mij is deze periode afgesloten. Ik wil nu vliegen.”

Hoogleraar/vlieger Mulder: ,,Hij komt vast terug. Het is de kwelling van dit soort mensen. Je wilt twee gigantisch mooie dingen: vliegen en wetenschap. En het is moeilijk dat te combineren, maar ik vind dat Koen in de toekomst zeker tijd vrij moet maken voor de wetenschap, gezien zijn talenten.” Van Engelen twijfelt en zegt: ,,Ik hoop nu de praktijkervaring op te doen die ik later weer in de wetenschap kan gebruiken.”

Ir. J.J. Trouw met prof.ir. K. Smit. ‘Van productiederving en onderhoudskosten naar managementinformatie.’

,,Dit soort prijsuitreikingen zijn eigenlijk niet aan mij besteed, het is teveel eer voor een mens. Je moet deze dingen toch een beetje relativeren”, vindt werktuigbouwer Trouw. De landmacht schemert door in zijn kaarsrechte houding en economisch woordgebruik. Trouw zoekt de uitdaging: ,,Als militair wilde ik na mijn technische KMA-opleiding in werktuigbouw eens wat anders, dus heb ik een heel commercieel afstudeeronderwerp gekozen. Daar heeft het leger zeker wat aan: ook bij de landmacht heb je veel met bedrijven te maken.”

Ir. J. Bosboom met prof.dr.ir. J.A. Battjes. ‘Boussinesq modellering van bodemsnelheden’.

Over haar begeleiding zegt de ex-civielstudente: ,,Ik heb Battjes maximaal vier of vijf keer gezien, dus of we nou echt veel samen gedaan hebben is de vraag. Maar hij is wel heel scherp en weet altijd de vinger op de zere plek te leggen.” Judith Bosboom zag haar afstudeerwerk met een tien beloond. ,,Dat cijfer en deze prijs zijn heel raar, maar die uitreikingvandaag is echt leuk.” Bosboom voelt zich thuis in de statige omgeving van het Delftse stafhuis. Op dit moment werkt ze bij het waterbouwkundig laboratorium. ,,Eerst drong het niet tot me door, maar achteraf vond ik mijn onderzoek heel leuk”, wil Bosboom nog wel kwijt. En ze verdwijnt weer tussen borrelende familie en vrienden.

Ir. M. Beenen met prof.dr.ir. J.A. Pinkster. ‘Hydrodynamic analysis of a small tension leg wellhead platform in deep water’.

,,Dit is de eerste keer dat ik een prijs win, zelfs met kleurwedstrijden won ik nooit.” Oud-student maritieme techniek Beenen heeft het voor elkaar: hij is in dienst getreden bij het bedrijf waar hij in Monaco afstudeerde. ,,Nee ik wil niet verder de wetenschap in. Je studeert maar één keer, dus ik heb mijn kans gegrepen wetenschappelijk bezig te zijn.” Tijdens zijn afstuderen had hij geen last van motivatieproblemen: ,,Ik moest steeds op en neer tussen Monaco en Delft, dus mijn afstuderen was wel gevarieerd.”

Ir. B.B. van der Geest met ir. A.P.O.S. Vermeeren. ‘User interface van het Experiment Control Station’.

Bart van der Geest, industrieel ontwerper, heeft zich bezig gehouden met het ontwikkelen van een user interface, een relatief nieuwe tak van sport binnen IO. Zijn dag kan niet meer kapot: ,,Ik vind al die aandacht en complimenten wel grappig.” Toch weet hij goed te omschrijven wat dit succes heeft veroorzaakt: ,,Het geheim van mijn afstuderen is gewoon systematisch plannen. Dat deed ik eerder ook wel, maar dit keer hield ik me er ook aan”, aldus van der Geest. Een wetenschappelijke carrière hoeft voor hem niet zo nodig: ,,Ik werk nu bij een klein bedrijfje waar ze ook interfaces ontwikkelen.”

Ir. A.N. Rommerts met prof.ir. H.C. Bekkering. ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, en het is…’

Nu eens geen titel van drie regels vol (engelse) vaktermen, maar een cryptische omschrijving. De bouwkundevaagheid blijft verder uit. Alies Rommerts heeft op drie schaalniveaus de aanpak van de grote bouwopgaven in de Randstad onderzocht en ontworpen. En werd beloond met een tien: ,,Ik ben al eind februari afgestudeerd, dus ik moet al een hele tijd met die tien leven. Dat cijfer snelt mij een beetje vooruit. Mensen hebben dan een bepaalde verwachting van je.”

,,Ik wil nu eerst in de praktijk werken en later misschien weer terug naar de wetenschap.” Bekkering: ,,Dat is verstandig. Ik raad haar niet aan hier te blijven hangen. Bij ons op de faculteit zijn we toch wat meer praktijkgericht.”

Ir. S. Lanser met dr.ir. C. Roos. ‘Barrier functions for interior point methods for nonlinear programming and their relation to the characteristic function’.

De schoonheid van wiskunde is van haar gezicht af te lezen. Ir. S. Lanser heeft zich tijdens haar afstuderen verdiept inhet werk van twee Russische wiskunde-grootheden en is er in geslaagd om dit werk leesbaar te maken. Lanser: ,,Het was gewoon een hartstikke leuk onderwerp, heel actueel, heel erg nieuw. Op het moment dat je er mee bezig bent, denk je dat het maar een klein stukje vooruit is. Maar het blijkt een grote stap.” Trots meldt Roos dat men tot op Amerikaanse instituten als Harvard en MIT jaloers is op studenten als Lanser. Roos: ,,Ze was ook heel erg enthousiast, ik hoefde niet aan te moedigen.”

Ir. G.P. Reitsma met prof.dr.ir. A.H.M. van Roermund. ‘Elektromagnetische compatibiliteit’.

,,Tja, hoe voelt dit, het is gewoon teveel eer”, zegt elektro-afstudeerder Reitsma, die zijn wetenschappelijke ambities wilde verwezenlijken en de overstap van hts naar TU maakte. Van Roermund: ,,George heeft een brug geslagen tussen een heel theoretische vakgroep en een heel praktische. Dus heeft hij op die manier de mensen binnen faculteit een stukje dichter bij elkaar gebracht.” Reitsma: ,,Wetenschap is altijd mijn droom geweest, al toen ik op de havo zat. Alleen geloofde ik er toen niet in. Nu ben ik wel overtuigd van mijn kunnen.” ,,Ik heb je anders nog aardig moeten bepraten. Ik ben blij dat je hier aan de TU blijft. Zoals die jongen van L&R, die piloot – het is toch zonde als zo’n talent verloren gaat”, antwoordt van Roermund.

Ir. B.M. Gabel zonder prof.dr. H.G. Sol. ‘The secrets of their succes: empirisch onderzoek naar succesvol gebruik van telematica in Nederland’.

Brigitte Gabel straalt het uit: ,,Ik vond het wel bijzonder dat ik de ‘beste’ was van de eerste groep afstudeerders bij Technische Bestuurskunde. Maar die hele groep is natuurlijk bijzonder. Toen ik die toespraken hoorde had ik echt iets van: ‘Gaat dit over mij?’. Een heel vreemde ervaring.” Het is duidelijk dat zij andere ambities heeft dan het aio-schap: ,,Nee, ik wil niet echt in Delft doorgaan, ik werk nu bij Moret Ernst & Young, waar ik ook mijn afstuderen heb gedaan. En daar heb ik het naar mijn zin. Ik ben nu niet meer alleen met telematica bezig.”

Ir. A.K. van Bockstaele met prof.drs. F.R. van Veen. ‘Geological analysis, volumetrics and production history of the Samotlor oil field, Nizhne Vartovsk, West Siberia’.

Haar ouders blijven vanuit België op en neer rijden. Maar niet voor niets. An van Bockstaele (Mijnbouw) heeft een prestatie geleverd: ,,Het voelt echt heel goed, een mooie beloning, deze prijs. Ook voor mijn ouders. Dit was mijn tweede studie en die moesten ze ook nog eens financieren.”

,,An heeft een enorm doorzettingsvermogen. Uit een zeer onvolledige verzameling gegevens wist ze toch een relevant driedimensionaal computermodel in elkaar te steken en de juiste conclusies te trekken”, aldus van Veen.

Ir. J.M. Huijbregtse met prof.dr.ir. A. van den Beukel. ‘Soft magnetic FeHfO-films with high resistivity’.

Materiaalkundige Huijbregtse weet van aanpakken. In zijn eentje heeft hij in opdracht van Philips met succes een nieuw materiaal voor magnetische opname onderzocht. ,,Ik denk dat ik deze prestatie gewoon door een combinatie van omstandigheden heb gehaald. Ik studeerde af bij het Natlab. Daar heerst echt een leuke sfeer, een hechte groep mensen.” Hij vervolgt, gegrepen door het onderzoek: ,,Ja, ik wil zeker verder in de wetenschap, ik ben nu bezig met mijn promotieonderzoek bij de VU in Amsterdam.”

foto’s Nout Steenkamp

Martijn Leenders

,,,,,,,,,,,,,,

Op het stadhuis van Delft zijn vrijdag de prijzen voor de vijftien beste afstudeerders van de TU uitgereikt. Een plechtige ceremonie met voor de winnaars een lofrede, duizend gulden en een legpenning van het Universiteitsfonds.

Dit jaar is voor het eerst Technische Bestuurskunde vertegenwoordigd en zijn er opmerkelijk veel meisjes met een topresultaat. Verspreid door deze Delta zijn de vijftien uitblinkers met hun afstudeerhoogleraar geportretteerd. Nout Steenkamp maakte de foto’s, Martijn Leenders de teksten.


(Klik voor grotere foto)

Ir. W.J. Willemse met prof.dr. H. Koppelaar. ‘Actuariële kennistechnologie’.

De andere studenten die de afstudeerprijs hebben gewonnen maken een trage, haast bejaarde indruk naast informaticus Willem Jan Willemse. Binnen vier jaar totale studietijd voltooide hij twee doctoraalwerkstukken. ,,Tussen mijn tweede- en derdejaars vakken door ben ik gaan afstuderen. Ja, dat is wel snel. Maar ik ben enorm geholpen door de manier waarop Koppelaar studenten, en dus ook mij, stimuleerde”, aldus Willemse tussen twee happen kip-nuggets door. Koppelaar: ,,Ik heb altijd in Willem Jan geloofd, door hem gaan er nu voor het eerst parallelle berekeningen in de verzekeringswereld gebruikt worden. En hij heeft zelf de financiering van zijn promotieplaats rondgekregen.”

Ir. M. de Hoon met prof.dr.ir. H. van Dam. ‘Investigation on transport effects in pressurised water reactors, parameter estimation of nearly non-stationary autoregressive processes’.

Michiel de Hoon studeert op dit moment voor zijn Ph.D. in de natuurkunde in Californië. En stuurt vandaag zijn vriendin om de prijs in ontvangst te nemen. Erg prettig voelt zij zich er niet bij: ,,Nou snap ik waarom hij naar Amerika is gegaan, ik vond het echt verschrikkelijk om daar te staan.” De kleur is nog nauwelijks van haar wangen gezakt. ,,Maar ik kijk wel naar hem op om zijn prestatie.” Hopen dat zij dat de komende jaren, als hij in Amerika zit, volhoudt.

Ir. M.C.A. van Vliet met dr.ir. L. Maat. ‘Enantioselectieve morfinansynthesen’

Of: hoe de titel van een afstudeerverslag al pure poëzie kan zijn. Van Vliet en Maat vormen een passend duo. Gestoken in hetzelfde stemmige pak vullen zij elkaars zinnen aan. Voor zijn studie scheikunde dook Van Vliet in het onderwerp morfine. ,,In het derde jaar ben ik begonnen met afstuderen, toen al gingen wij eerder als collega’s dan als hoogleraar en student met elkaar om.” Van Vliet is behalve oud CSR-bestuurslid een fanatiek amateur-sterrenkundige, en gek op wetenschap: ,,Na de verplichte vakken in de eerste jaren kun je een beetje losgaan. Onderzoek doen is namelijk ontzettend leuk. Ik wilde wel een afstudeeronderwerp wat een beetje totde verbeelding spreekt, echt iets praktisch doen.”

Ir. O. Leeuwenburgh met prof.dr. R.A.P. Klees. ‘Ocean tides and TOPEX/Poseidon’.

Geodeet Leeuwenburgh onderzocht de nauwkeurigheid van getijdenmodellen met behulp van satelliet altimetrie. En bewees dat verbeteringen tot tien centimeter mogelijk zijn. Olwijn Leeuwenburgh over zijn afstudeerhoogleraar: ,,Klees is erg fanatiek in zijn vakgebied. Een gedreven man.” Over zichzelf: ,,Ik heb gewoon een periode hard en geconcentreerd gewerkt. Ik laat me niet zo snel van slag brengen.” Zijn afstuderen is al weer een tijd achter de rug. ,,Inmiddels ben ik een beetje uit Delft, na zes maanden studeren in Kopenhagen en vier maanden rondreizen door Zuid-Amerika. Maar als alles lukt kan ik eind november promoveren, ik bedoel een promotieplaats in Delft krijgen.”

Ir. K.C. van Engelen met prof.dr.ir. J.A. Mulder. ‘Het stuurgedrag van vliegers met een perspectivisch display’.

Koen van Engelen (lucht- en ruimtevaart) heeft pas een klein aantal vlieguren, maar toch herken je de Leo Visser-blik: vliegen, ten koste van alles. Zelfs ten koste van de wetenschap. ,,Ik ben wel vereerd, maar zo’n prijs moet je in de context zien. Voor mij is deze periode afgesloten. Ik wil nu vliegen.”

Hoogleraar/vlieger Mulder: ,,Hij komt vast terug. Het is de kwelling van dit soort mensen. Je wilt twee gigantisch mooie dingen: vliegen en wetenschap. En het is moeilijk dat te combineren, maar ik vind dat Koen in de toekomst zeker tijd vrij moet maken voor de wetenschap, gezien zijn talenten.” Van Engelen twijfelt en zegt: ,,Ik hoop nu de praktijkervaring op te doen die ik later weer in de wetenschap kan gebruiken.”

Ir. J.J. Trouw met prof.ir. K. Smit. ‘Van productiederving en onderhoudskosten naar managementinformatie.’

,,Dit soort prijsuitreikingen zijn eigenlijk niet aan mij besteed, het is teveel eer voor een mens. Je moet deze dingen toch een beetje relativeren”, vindt werktuigbouwer Trouw. De landmacht schemert door in zijn kaarsrechte houding en economisch woordgebruik. Trouw zoekt de uitdaging: ,,Als militair wilde ik na mijn technische KMA-opleiding in werktuigbouw eens wat anders, dus heb ik een heel commercieel afstudeeronderwerp gekozen. Daar heeft het leger zeker wat aan: ook bij de landmacht heb je veel met bedrijven te maken.”

Ir. J. Bosboom met prof.dr.ir. J.A. Battjes. ‘Boussinesq modellering van bodemsnelheden’.

Over haar begeleiding zegt de ex-civielstudente: ,,Ik heb Battjes maximaal vier of vijf keer gezien, dus of we nou echt veel samen gedaan hebben is de vraag. Maar hij is wel heel scherp en weet altijd de vinger op de zere plek te leggen.” Judith Bosboom zag haar afstudeerwerk met een tien beloond. ,,Dat cijfer en deze prijs zijn heel raar, maar die uitreikingvandaag is echt leuk.” Bosboom voelt zich thuis in de statige omgeving van het Delftse stafhuis. Op dit moment werkt ze bij het waterbouwkundig laboratorium. ,,Eerst drong het niet tot me door, maar achteraf vond ik mijn onderzoek heel leuk”, wil Bosboom nog wel kwijt. En ze verdwijnt weer tussen borrelende familie en vrienden.

Ir. M. Beenen met prof.dr.ir. J.A. Pinkster. ‘Hydrodynamic analysis of a small tension leg wellhead platform in deep water’.

,,Dit is de eerste keer dat ik een prijs win, zelfs met kleurwedstrijden won ik nooit.” Oud-student maritieme techniek Beenen heeft het voor elkaar: hij is in dienst getreden bij het bedrijf waar hij in Monaco afstudeerde. ,,Nee ik wil niet verder de wetenschap in. Je studeert maar één keer, dus ik heb mijn kans gegrepen wetenschappelijk bezig te zijn.” Tijdens zijn afstuderen had hij geen last van motivatieproblemen: ,,Ik moest steeds op en neer tussen Monaco en Delft, dus mijn afstuderen was wel gevarieerd.”

Ir. B.B. van der Geest met ir. A.P.O.S. Vermeeren. ‘User interface van het Experiment Control Station’.

Bart van der Geest, industrieel ontwerper, heeft zich bezig gehouden met het ontwikkelen van een user interface, een relatief nieuwe tak van sport binnen IO. Zijn dag kan niet meer kapot: ,,Ik vind al die aandacht en complimenten wel grappig.” Toch weet hij goed te omschrijven wat dit succes heeft veroorzaakt: ,,Het geheim van mijn afstuderen is gewoon systematisch plannen. Dat deed ik eerder ook wel, maar dit keer hield ik me er ook aan”, aldus van der Geest. Een wetenschappelijke carrière hoeft voor hem niet zo nodig: ,,Ik werk nu bij een klein bedrijfje waar ze ook interfaces ontwikkelen.”

Ir. A.N. Rommerts met prof.ir. H.C. Bekkering. ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, en het is…’

Nu eens geen titel van drie regels vol (engelse) vaktermen, maar een cryptische omschrijving. De bouwkundevaagheid blijft verder uit. Alies Rommerts heeft op drie schaalniveaus de aanpak van de grote bouwopgaven in de Randstad onderzocht en ontworpen. En werd beloond met een tien: ,,Ik ben al eind februari afgestudeerd, dus ik moet al een hele tijd met die tien leven. Dat cijfer snelt mij een beetje vooruit. Mensen hebben dan een bepaalde verwachting van je.”

,,Ik wil nu eerst in de praktijk werken en later misschien weer terug naar de wetenschap.” Bekkering: ,,Dat is verstandig. Ik raad haar niet aan hier te blijven hangen. Bij ons op de faculteit zijn we toch wat meer praktijkgericht.”

Ir. S. Lanser met dr.ir. C. Roos. ‘Barrier functions for interior point methods for nonlinear programming and their relation to the characteristic function’.

De schoonheid van wiskunde is van haar gezicht af te lezen. Ir. S. Lanser heeft zich tijdens haar afstuderen verdiept inhet werk van twee Russische wiskunde-grootheden en is er in geslaagd om dit werk leesbaar te maken. Lanser: ,,Het was gewoon een hartstikke leuk onderwerp, heel actueel, heel erg nieuw. Op het moment dat je er mee bezig bent, denk je dat het maar een klein stukje vooruit is. Maar het blijkt een grote stap.” Trots meldt Roos dat men tot op Amerikaanse instituten als Harvard en MIT jaloers is op studenten als Lanser. Roos: ,,Ze was ook heel erg enthousiast, ik hoefde niet aan te moedigen.”

Ir. G.P. Reitsma met prof.dr.ir. A.H.M. van Roermund. ‘Elektromagnetische compatibiliteit’.

,,Tja, hoe voelt dit, het is gewoon teveel eer”, zegt elektro-afstudeerder Reitsma, die zijn wetenschappelijke ambities wilde verwezenlijken en de overstap van hts naar TU maakte. Van Roermund: ,,George heeft een brug geslagen tussen een heel theoretische vakgroep en een heel praktische. Dus heeft hij op die manier de mensen binnen faculteit een stukje dichter bij elkaar gebracht.” Reitsma: ,,Wetenschap is altijd mijn droom geweest, al toen ik op de havo zat. Alleen geloofde ik er toen niet in. Nu ben ik wel overtuigd van mijn kunnen.” ,,Ik heb je anders nog aardig moeten bepraten. Ik ben blij dat je hier aan de TU blijft. Zoals die jongen van L&R, die piloot – het is toch zonde als zo’n talent verloren gaat”, antwoordt van Roermund.

Ir. B.M. Gabel zonder prof.dr. H.G. Sol. ‘The secrets of their succes: empirisch onderzoek naar succesvol gebruik van telematica in Nederland’.

Brigitte Gabel straalt het uit: ,,Ik vond het wel bijzonder dat ik de ‘beste’ was van de eerste groep afstudeerders bij Technische Bestuurskunde. Maar die hele groep is natuurlijk bijzonder. Toen ik die toespraken hoorde had ik echt iets van: ‘Gaat dit over mij?’. Een heel vreemde ervaring.” Het is duidelijk dat zij andere ambities heeft dan het aio-schap: ,,Nee, ik wil niet echt in Delft doorgaan, ik werk nu bij Moret Ernst & Young, waar ik ook mijn afstuderen heb gedaan. En daar heb ik het naar mijn zin. Ik ben nu niet meer alleen met telematica bezig.”

Ir. A.K. van Bockstaele met prof.drs. F.R. van Veen. ‘Geological analysis, volumetrics and production history of the Samotlor oil field, Nizhne Vartovsk, West Siberia’.

Haar ouders blijven vanuit België op en neer rijden. Maar niet voor niets. An van Bockstaele (Mijnbouw) heeft een prestatie geleverd: ,,Het voelt echt heel goed, een mooie beloning, deze prijs. Ook voor mijn ouders. Dit was mijn tweede studie en die moesten ze ook nog eens financieren.”

,,An heeft een enorm doorzettingsvermogen. Uit een zeer onvolledige verzameling gegevens wist ze toch een relevant driedimensionaal computermodel in elkaar te steken en de juiste conclusies te trekken”, aldus van Veen.

Ir. J.M. Huijbregtse met prof.dr.ir. A. van den Beukel. ‘Soft magnetic FeHfO-films with high resistivity’.

Materiaalkundige Huijbregtse weet van aanpakken. In zijn eentje heeft hij in opdracht van Philips met succes een nieuw materiaal voor magnetische opname onderzocht. ,,Ik denk dat ik deze prestatie gewoon door een combinatie van omstandigheden heb gehaald. Ik studeerde af bij het Natlab. Daar heerst echt een leuke sfeer, een hechte groep mensen.” Hij vervolgt, gegrepen door het onderzoek: ,,Ja, ik wil zeker verder in de wetenschap, ik ben nu bezig met mijn promotieonderzoek bij de VU in Amsterdam.”

foto’s Nout Steenkamp

Martijn Leenders

Op het stadhuis van Delft zijn vrijdag de prijzen voor de vijftien beste afstudeerders van de TU uitgereikt. Een plechtige ceremonie met voor de winnaars een lofrede, duizend gulden en een legpenning van het Universiteitsfonds.

Dit jaar is voor het eerst Technische Bestuurskunde vertegenwoordigd en zijn er opmerkelijk veel meisjes met een topresultaat. Verspreid door deze Delta zijn de vijftien uitblinkers met hun afstudeerhoogleraar geportretteerd. Nout Steenkamp maakte de foto’s, Martijn Leenders de teksten.


(Klik voor grotere foto)

Ir. W.J. Willemse met prof.dr. H. Koppelaar. ‘Actuariële kennistechnologie’.

De andere studenten die de afstudeerprijs hebben gewonnen maken een trage, haast bejaarde indruk naast informaticus Willem Jan Willemse. Binnen vier jaar totale studietijd voltooide hij twee doctoraalwerkstukken. ,,Tussen mijn tweede- en derdejaars vakken door ben ik gaan afstuderen. Ja, dat is wel snel. Maar ik ben enorm geholpen door de manier waarop Koppelaar studenten, en dus ook mij, stimuleerde”, aldus Willemse tussen twee happen kip-nuggets door. Koppelaar: ,,Ik heb altijd in Willem Jan geloofd, door hem gaan er nu voor het eerst parallelle berekeningen in de verzekeringswereld gebruikt worden. En hij heeft zelf de financiering van zijn promotieplaats rondgekregen.”

Ir. M. de Hoon met prof.dr.ir. H. van Dam. ‘Investigation on transport effects in pressurised water reactors, parameter estimation of nearly non-stationary autoregressive processes’.

Michiel de Hoon studeert op dit moment voor zijn Ph.D. in de natuurkunde in Californië. En stuurt vandaag zijn vriendin om de prijs in ontvangst te nemen. Erg prettig voelt zij zich er niet bij: ,,Nou snap ik waarom hij naar Amerika is gegaan, ik vond het echt verschrikkelijk om daar te staan.” De kleur is nog nauwelijks van haar wangen gezakt. ,,Maar ik kijk wel naar hem op om zijn prestatie.” Hopen dat zij dat de komende jaren, als hij in Amerika zit, volhoudt.

Ir. M.C.A. van Vliet met dr.ir. L. Maat. ‘Enantioselectieve morfinansynthesen’

Of: hoe de titel van een afstudeerverslag al pure poëzie kan zijn. Van Vliet en Maat vormen een passend duo. Gestoken in hetzelfde stemmige pak vullen zij elkaars zinnen aan. Voor zijn studie scheikunde dook Van Vliet in het onderwerp morfine. ,,In het derde jaar ben ik begonnen met afstuderen, toen al gingen wij eerder als collega’s dan als hoogleraar en student met elkaar om.” Van Vliet is behalve oud CSR-bestuurslid een fanatiek amateur-sterrenkundige, en gek op wetenschap: ,,Na de verplichte vakken in de eerste jaren kun je een beetje losgaan. Onderzoek doen is namelijk ontzettend leuk. Ik wilde wel een afstudeeronderwerp wat een beetje totde verbeelding spreekt, echt iets praktisch doen.”

Ir. O. Leeuwenburgh met prof.dr. R.A.P. Klees. ‘Ocean tides and TOPEX/Poseidon’.

Geodeet Leeuwenburgh onderzocht de nauwkeurigheid van getijdenmodellen met behulp van satelliet altimetrie. En bewees dat verbeteringen tot tien centimeter mogelijk zijn. Olwijn Leeuwenburgh over zijn afstudeerhoogleraar: ,,Klees is erg fanatiek in zijn vakgebied. Een gedreven man.” Over zichzelf: ,,Ik heb gewoon een periode hard en geconcentreerd gewerkt. Ik laat me niet zo snel van slag brengen.” Zijn afstuderen is al weer een tijd achter de rug. ,,Inmiddels ben ik een beetje uit Delft, na zes maanden studeren in Kopenhagen en vier maanden rondreizen door Zuid-Amerika. Maar als alles lukt kan ik eind november promoveren, ik bedoel een promotieplaats in Delft krijgen.”

Ir. K.C. van Engelen met prof.dr.ir. J.A. Mulder. ‘Het stuurgedrag van vliegers met een perspectivisch display’.

Koen van Engelen (lucht- en ruimtevaart) heeft pas een klein aantal vlieguren, maar toch herken je de Leo Visser-blik: vliegen, ten koste van alles. Zelfs ten koste van de wetenschap. ,,Ik ben wel vereerd, maar zo’n prijs moet je in de context zien. Voor mij is deze periode afgesloten. Ik wil nu vliegen.”

Hoogleraar/vlieger Mulder: ,,Hij komt vast terug. Het is de kwelling van dit soort mensen. Je wilt twee gigantisch mooie dingen: vliegen en wetenschap. En het is moeilijk dat te combineren, maar ik vind dat Koen in de toekomst zeker tijd vrij moet maken voor de wetenschap, gezien zijn talenten.” Van Engelen twijfelt en zegt: ,,Ik hoop nu de praktijkervaring op te doen die ik later weer in de wetenschap kan gebruiken.”

Ir. J.J. Trouw met prof.ir. K. Smit. ‘Van productiederving en onderhoudskosten naar managementinformatie.’

,,Dit soort prijsuitreikingen zijn eigenlijk niet aan mij besteed, het is teveel eer voor een mens. Je moet deze dingen toch een beetje relativeren”, vindt werktuigbouwer Trouw. De landmacht schemert door in zijn kaarsrechte houding en economisch woordgebruik. Trouw zoekt de uitdaging: ,,Als militair wilde ik na mijn technische KMA-opleiding in werktuigbouw eens wat anders, dus heb ik een heel commercieel afstudeeronderwerp gekozen. Daar heeft het leger zeker wat aan: ook bij de landmacht heb je veel met bedrijven te maken.”

Ir. J. Bosboom met prof.dr.ir. J.A. Battjes. ‘Boussinesq modellering van bodemsnelheden’.

Over haar begeleiding zegt de ex-civielstudente: ,,Ik heb Battjes maximaal vier of vijf keer gezien, dus of we nou echt veel samen gedaan hebben is de vraag. Maar hij is wel heel scherp en weet altijd de vinger op de zere plek te leggen.” Judith Bosboom zag haar afstudeerwerk met een tien beloond. ,,Dat cijfer en deze prijs zijn heel raar, maar die uitreikingvandaag is echt leuk.” Bosboom voelt zich thuis in de statige omgeving van het Delftse stafhuis. Op dit moment werkt ze bij het waterbouwkundig laboratorium. ,,Eerst drong het niet tot me door, maar achteraf vond ik mijn onderzoek heel leuk”, wil Bosboom nog wel kwijt. En ze verdwijnt weer tussen borrelende familie en vrienden.

Ir. M. Beenen met prof.dr.ir. J.A. Pinkster. ‘Hydrodynamic analysis of a small tension leg wellhead platform in deep water’.

,,Dit is de eerste keer dat ik een prijs win, zelfs met kleurwedstrijden won ik nooit.” Oud-student maritieme techniek Beenen heeft het voor elkaar: hij is in dienst getreden bij het bedrijf waar hij in Monaco afstudeerde. ,,Nee ik wil niet verder de wetenschap in. Je studeert maar één keer, dus ik heb mijn kans gegrepen wetenschappelijk bezig te zijn.” Tijdens zijn afstuderen had hij geen last van motivatieproblemen: ,,Ik moest steeds op en neer tussen Monaco en Delft, dus mijn afstuderen was wel gevarieerd.”

Ir. B.B. van der Geest met ir. A.P.O.S. Vermeeren. ‘User interface van het Experiment Control Station’.

Bart van der Geest, industrieel ontwerper, heeft zich bezig gehouden met het ontwikkelen van een user interface, een relatief nieuwe tak van sport binnen IO. Zijn dag kan niet meer kapot: ,,Ik vind al die aandacht en complimenten wel grappig.” Toch weet hij goed te omschrijven wat dit succes heeft veroorzaakt: ,,Het geheim van mijn afstuderen is gewoon systematisch plannen. Dat deed ik eerder ook wel, maar dit keer hield ik me er ook aan”, aldus van der Geest. Een wetenschappelijke carrière hoeft voor hem niet zo nodig: ,,Ik werk nu bij een klein bedrijfje waar ze ook interfaces ontwikkelen.”

Ir. A.N. Rommerts met prof.ir. H.C. Bekkering. ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet, en het is…’

Nu eens geen titel van drie regels vol (engelse) vaktermen, maar een cryptische omschrijving. De bouwkundevaagheid blijft verder uit. Alies Rommerts heeft op drie schaalniveaus de aanpak van de grote bouwopgaven in de Randstad onderzocht en ontworpen. En werd beloond met een tien: ,,Ik ben al eind februari afgestudeerd, dus ik moet al een hele tijd met die tien leven. Dat cijfer snelt mij een beetje vooruit. Mensen hebben dan een bepaalde verwachting van je.”

,,Ik wil nu eerst in de praktijk werken en later misschien weer terug naar de wetenschap.” Bekkering: ,,Dat is verstandig. Ik raad haar niet aan hier te blijven hangen. Bij ons op de faculteit zijn we toch wat meer praktijkgericht.”

Ir. S. Lanser met dr.ir. C. Roos. ‘Barrier functions for interior point methods for nonlinear programming and their relation to the characteristic function’.

De schoonheid van wiskunde is van haar gezicht af te lezen. Ir. S. Lanser heeft zich tijdens haar afstuderen verdiept inhet werk van twee Russische wiskunde-grootheden en is er in geslaagd om dit werk leesbaar te maken. Lanser: ,,Het was gewoon een hartstikke leuk onderwerp, heel actueel, heel erg nieuw. Op het moment dat je er mee bezig bent, denk je dat het maar een klein stukje vooruit is. Maar het blijkt een grote stap.” Trots meldt Roos dat men tot op Amerikaanse instituten als Harvard en MIT jaloers is op studenten als Lanser. Roos: ,,Ze was ook heel erg enthousiast, ik hoefde niet aan te moedigen.”

Ir. G.P. Reitsma met prof.dr.ir. A.H.M. van Roermund. ‘Elektromagnetische compatibiliteit’.

,,Tja, hoe voelt dit, het is gewoon teveel eer”, zegt elektro-afstudeerder Reitsma, die zijn wetenschappelijke ambities wilde verwezenlijken en de overstap van hts naar TU maakte. Van Roermund: ,,George heeft een brug geslagen tussen een heel theoretische vakgroep en een heel praktische. Dus heeft hij op die manier de mensen binnen faculteit een stukje dichter bij elkaar gebracht.” Reitsma: ,,Wetenschap is altijd mijn droom geweest, al toen ik op de havo zat. Alleen geloofde ik er toen niet in. Nu ben ik wel overtuigd van mijn kunnen.” ,,Ik heb je anders nog aardig moeten bepraten. Ik ben blij dat je hier aan de TU blijft. Zoals die jongen van L&R, die piloot – het is toch zonde als zo’n talent verloren gaat”, antwoordt van Roermund.

Ir. B.M. Gabel zonder prof.dr. H.G. Sol. ‘The secrets of their succes: empirisch onderzoek naar succesvol gebruik van telematica in Nederland’.

Brigitte Gabel straalt het uit: ,,Ik vond het wel bijzonder dat ik de ‘beste’ was van de eerste groep afstudeerders bij Technische Bestuurskunde. Maar die hele groep is natuurlijk bijzonder. Toen ik die toespraken hoorde had ik echt iets van: ‘Gaat dit over mij?’. Een heel vreemde ervaring.” Het is duidelijk dat zij andere ambities heeft dan het aio-schap: ,,Nee, ik wil niet echt in Delft doorgaan, ik werk nu bij Moret Ernst & Young, waar ik ook mijn afstuderen heb gedaan. En daar heb ik het naar mijn zin. Ik ben nu niet meer alleen met telematica bezig.”

Ir. A.K. van Bockstaele met prof.drs. F.R. van Veen. ‘Geological analysis, volumetrics and production history of the Samotlor oil field, Nizhne Vartovsk, West Siberia’.

Haar ouders blijven vanuit België op en neer rijden. Maar niet voor niets. An van Bockstaele (Mijnbouw) heeft een prestatie geleverd: ,,Het voelt echt heel goed, een mooie beloning, deze prijs. Ook voor mijn ouders. Dit was mijn tweede studie en die moesten ze ook nog eens financieren.”

,,An heeft een enorm doorzettingsvermogen. Uit een zeer onvolledige verzameling gegevens wist ze toch een relevant driedimensionaal computermodel in elkaar te steken en de juiste conclusies te trekken”, aldus van Veen.

Ir. J.M. Huijbregtse met prof.dr.ir. A. van den Beukel. ‘Soft magnetic FeHfO-films with high resistivity’.

Materiaalkundige Huijbregtse weet van aanpakken. In zijn eentje heeft hij in opdracht van Philips met succes een nieuw materiaal voor magnetische opname onderzocht. ,,Ik denk dat ik deze prestatie gewoon door een combinatie van omstandigheden heb gehaald. Ik studeerde af bij het Natlab. Daar heerst echt een leuke sfeer, een hechte groep mensen.” Hij vervolgt, gegrepen door het onderzoek: ,,Ja, ik wil zeker verder in de wetenschap, ik ben nu bezig met mijn promotieonderzoek bij de VU in Amsterdam.”

foto’s Nout Steenkamp

Martijn Leenders