Auto’s in bussen, eco-spaarzegels, sociale dienstplicht. De Delftse jury die de plaatselijke inzendingen voor de prijsvraag ‘Geen kopzorgen over morgen’ bekeek, zag talloze oplossingen voor toekomstige problemen aan zich voorbijtrekken. Maar het ei van Columbus is er niet bij.
Onder de Delftse inzendingen valt vooral op dat de ‘mooiste’ inzendingen afkomstig zijn van de studies Bouwkunde en Industrieel Ontwerpen. Jaren van handtekenonderwijs en vormstudie werpen eindelijk hun vruchten af. De creatievelingen van Delft maken mooie tekeningen, videobanden, cd-roms en zelfs internetsites. Van andere studies kwamen voornamelijk geschreven plannen binnen.
Een deel van de Delftse inzendingsdrift valt natuurlijk te verklaren uit het extraatje dat rector Wakker beloofde. Iedere serieuze inzender kon duizend gulden krijgen. Uiteindelijk krijgen vijftien studenten duizend piek, 76 krijgen een troostprijs van honderd gulden en de rest (151 studenten) vist achter het net.
Drs. W.G. van den Berg van Technische Bestuurskunde, een van de juryleden, had niet zoveel inzendingen verwacht. ,,Ik werd gevraagd om de inzendingen te beoordelen voordat de ‘duizend-gulden-brief’ de deur uit was. De verwachting toen was dat er zo’n twintig reacties zouden zijn, dus ik dacht: ‘waarom niet’. Nu ben ik er een hele week mee bezig geweest.”
De kwaliteit van de inzendingen loopt volgens van den Berg behoorlijk uiteen. ,,Sommigen hebben er heel veel moeite in gestopt en bij anderen is duidelijk te merken dat ze dachten wel even in een uurtje duizend gulden te verdienen.”
Toch was het jureren van de inzendingen ook erg leuk, zegt hij. Een van de juryleden viel bijna van zijn stoel van het lachen na het lezen van een plan voor een perpetuum mobile.
Wat dr. A. Rima (als hoofd marketing en communicatie coördineerde zij de actie) opvalt, is dat de VSNU een andere keuze maakt dan de TU-jury. De VSNU nomineerde namens het Rectoren College maar liefst tien Delftenaren voor de hoofdprijs van twintigduizend gulden. Slechts drie van hen vallen ook in Delft in de prijzen. Andersom zijn er volgens Rima ook inzendingen die de TU-commissie geweldig vond, maar die niet op VSNU-lijst voorkomen.
,,Misschien hebben wij wel andere criteria gehanteerd”, denkt zij. Beide jury’s keken naar originaliteit, haalbaarheid en uiterlijke verzorging; de TU lette daarnaast ook op de toepassing van techniek.
De TU heeft bovendien in elk van de vier categorieën (fileprobleem, gezondheidszorg, vergrijzing en het milieu) iemand willen belonen met duizend gulden. Terwijl er voor de twintigduizend gulden van de rectoren niemand is genomineerd in de categorie gezondheidszorg.
Verkeer
Vooral in de categorie verkeer waren er veel inzendingen. Acht van de veertien potentiële hoofdprijswinnaars leverden een bijdrage aan het onderwerp: ‘Blik op de weg; hoe houden we Nederland in 2015 bereikbaar’. Vijf van deze acht zijn afkomstig van de TU, waar 179 van de 242 deelnemers voor dit thema kozen.
Zo ook Ronald Olthof, die genomineerd is én aan de TU duizend piek in de wacht sleepte. Zijn plan is om extra rijbanen voor vrachtauto’s aan te leggen onder de taluds van de snelwegen. Olthof is voornamelijk door de duizend gulden aangemoedigd om mee te doen. ,,Ik studeer af bij een bedrijf, dus als ik die brief niet had gekregen, had ik helemaal niets van de prijsvraag geweten. De duizend gulden waren voor mij de motivatie om er tijd in te stoppen.”
Het idee voor zijn inzending kreeg Olthof bij het zien van een tv-programma over de Betuwe-lijn. ,,Daar werd gezegd dat eigenlijk eerst een oplossing gevonden moest worden voor het vrachtverkeer. Ik dacht dat je de spoorwegen en de oplossing voor het vrachtverkeer mooi kon combineren. De spoorwegen zijn een directe verbinding tussen stadscentra, dus dat is handig voor het vrachtverkeer. En bovendien is de doorstroming op de snelwegen dan beter doordat er geen vrachtwagens rijden.” Olthof geeft zichzelf nog wel een aardige kans op de hoofdprijs. In een aantal inzendingen ziet hij serieuze concurrentie, maar anderen zijn volgens hem veel te futuristisch.
In elementen van Olthofs plan ziet ook prof.ir. Sanders van onderzoekschool TRAIL wel iets. TRAIL houdt zich ook bezig met infrastructuur en transport. Het aanleggen van nieuwe wegen onder de snelwegen is volgens hem te duur, maar aparte rijstroken voor het langzamere vrachtverkeer komen er volgens hem wel. De ultieme oplossing voor het fileprobleem zit niet tussen de inzendingen van de prijsvraag, maar die bestaat volgens hem ook niet. Volgens Sanders moeten we het voornamelijk zoeken in betere informatievoorziening in de auto en het verbeteren van overstapmogelijkheden voor het openbaar vervoer. Een volledig nieuw transportsysteem zit er volgens hem niet in, vanwege de enorme kapitaalvernietiging die dat met zich mee zou brengen. Toch is dat de oplossing die veel inzenders juist wel hebben gekozen.
Weinig oplossingen zijn echt origineel, stelt jurylid W. G. van den Berg. Maar dat is volgens hem niet zo raar. De problemen waarvoor een oplossing gezocht moest worden, zijn inmiddels zo uitgekauwd – daar hebben zich al vele specialisten over gebogen. Zie dan nog maar eens met een gloednieuw idee te komen.
Overigens maken de beste ideeën niet alleen kans op de prijs van twintigduizend gulden. Ook NWO gaat er geld in steken. De onderzoeksorganisatie betaalt een tijdelijk onderzoeker om te promoveren op een van de genomineerde inzendingen.
Perpetuum mobile
Geen nominatie voor de VSNU en ook geen duizend gulden voor de uitvinder van dit perpetuum mobile. Hij dacht de milieuproblemen in de volgende eeuw te kunnen oplossen met deze eeuwige energiebron. Onder een vacuümstolp is op een wrijvingsloze as een magneet bevestigd. Deze wordt aan het draaien gebracht door er een andere magneet langs te bewegen. Vervolgens zal de as, volgens de uitvinder, constant blijven draaien en kan er energie worden afgetapt.
Blik op de weg’
Vijf Delftenaren maken met hun oplossingen voor het fileprobleem kans op de hoofdprijs van de essayprijsvraag. In totaal kende de jury in deze populaire categorie acht nominaties toe. De concurrentie (drie stuks) komt uit Leiden, Twente en Amsterdam. De inzenders zoeken het veelal in nieuwe transportmiddelen.
Wijnand Diemer (IO) wil Nederland in 2015 filevrijer maken door Schiphol voor ‘luchtreizigers’, luchthaven- en vliegend personeel alleen per openbaar vervoer bereikbaar te maken. Ook toe- en afvoer van luchtzendingen gaan per openbaar vervoer.
Ronald Olthof (Bk) stelt voor om de doorstroming op de snelwegen te verhogen door voor het tachtig-kilometer verkeer extra rijbanen aan te leggen onder de taluds van de spoorwegen. Hij krijgt voor dit idee ook duizend gulden van de TU.
M. van Pul (IO) ziet de oplossing in een nieuw type vervoermiddel. Op korte afstanden rijdt dit elektrische autootje op wielen en op de langere afstanden beweegt het zich hangend onder een railconstructie voort.
Ook Ties Rijcken (IO) voert een nieuw type auto in: de in de breedte ingekorte Slimmo. Deze rijdt op korte afstanden op dure benzine en op langere afstanden in een gratis snelwegtrein.
Volgens Freeke Heijman (IO) is de oplossing voor het fileprobleem het individuele gemotoriseerde voertuig dat op langere trajecten aangepaste taxi’s, bussen en treinen benut. Ook Freeke kreeg duizend gulden van de TU.
Lekkere luchten
Het milieu was als thema minder populair dan het verkeer. Toch zijn er vier Delftenaren die met hun idee in de categorie ‘lekkere luchten’ een gooi doen naar de twintigduizend gulden. Zij zijn ook de enige genomineerden op dit terrein.
Rutger Spoelstra (Bk) wil de Delftse binnenstad als voorbeeld gebruiken voor zijn methode om gebruik te maken van het eco-systeem van de aarde in steden. Parken op parkeergarages, groen als bouwmateriaal en zon en wind als energiebronnen.
Martijn Martens stelt voor om gebruik te maken van de Nederlandse zegel-spaarwoede. Bij milieuvriendelijke producten krijgt de consument zegels waarmee hij kan sparen voor bijvoorbeeld fiscale kortingen of een OV-jaarkaart.
Mirik Castro (TB) geeft de burger vervuilingscredits. Elk product vertegenwoordigt een hoeveelheid milieuvervuilingseenheden die met de credits betaald kunnen worden. De TU vond dit idee ook duizend gulden waard.
Annet Jantien Smit (Bk) lost het milieuvraagstuk op door wonen en werken te combineren in een klein gebied bij de stadsrand. De stadsrand vormt dan een barrière voor verdere uitbreiding van de stad, en zo wordt de natuur behouden.
De prijs van grijs
Vergrijzing sprak niet zoveel mensen aan. De TU koos een prijswinnaar uit eenendertig inzendingen, maar deze groep (Take Vrijlandt en anderen) sprong er bij de rectoren niet uit. Zij kozen voor twee andere oplossingen: een uit Twente en een uit Delft.
Else Tinbergen (CT) denkt de oplossing te vinden in een verplicht sociaal jaar voor jongeren. Een sociale dienst, analoog aan de militaire dienstplicht. Daardoor wordt het tekort aan hulpverleners opgelost.
Gezonde zorg
Het thema gezondheidszorg leverde geen enkele oplossing die origineel genoeg is om voor de hoofdprijs in aanmerking te komen, zo oordeelde de jury van het Rectoren College. Ook in Delft was het aantal inzendingen beperkt: slechts twaalf essays. Daarvan vielen er wel twee in de prijzen. Sander Leeuwenburgh en Martijn van Rijen kunnen hun duizend gulden ophalen.
,
1 Bevorderen van het fietsen is volgens bouko Jorrit Sipkes dé oplossing voor het fileprobleem. De fiets is schoner, gezonder en neemt minder ruimte in.
Onder de Delftse inzendingen valt vooral op dat de ‘mooiste’ inzendingen afkomstig zijn van de studies Bouwkunde en Industrieel Ontwerpen. Jaren van handtekenonderwijs en vormstudie werpen eindelijk hun vruchten af. De creatievelingen van Delft maken mooie tekeningen, videobanden, cd-roms en zelfs internetsites. Van andere studies kwamen voornamelijk geschreven plannen binnen.
Een deel van de Delftse inzendingsdrift valt natuurlijk te verklaren uit het extraatje dat rector Wakker beloofde. Iedere serieuze inzender kon duizend gulden krijgen. Uiteindelijk krijgen vijftien studenten duizend piek, 76 krijgen een troostprijs van honderd gulden en de rest (151 studenten) vist achter het net.
Drs. W.G. van den Berg van Technische Bestuurskunde, een van de juryleden, had niet zoveel inzendingen verwacht. ,,Ik werd gevraagd om de inzendingen te beoordelen voordat de ‘duizend-gulden-brief’ de deur uit was. De verwachting toen was dat er zo’n twintig reacties zouden zijn, dus ik dacht: ‘waarom niet’. Nu ben ik er een hele week mee bezig geweest.”
De kwaliteit van de inzendingen loopt volgens van den Berg behoorlijk uiteen. ,,Sommigen hebben er heel veel moeite in gestopt en bij anderen is duidelijk te merken dat ze dachten wel even in een uurtje duizend gulden te verdienen.”
Toch was het jureren van de inzendingen ook erg leuk, zegt hij. Een van de juryleden viel bijna van zijn stoel van het lachen na het lezen van een plan voor een perpetuum mobile.
Wat dr. A. Rima (als hoofd marketing en communicatie coördineerde zij de actie) opvalt, is dat de VSNU een andere keuze maakt dan de TU-jury. De VSNU nomineerde namens het Rectoren College maar liefst tien Delftenaren voor de hoofdprijs van twintigduizend gulden. Slechts drie van hen vallen ook in Delft in de prijzen. Andersom zijn er volgens Rima ook inzendingen die de TU-commissie geweldig vond, maar die niet op VSNU-lijst voorkomen.
,,Misschien hebben wij wel andere criteria gehanteerd”, denkt zij. Beide jury’s keken naar originaliteit, haalbaarheid en uiterlijke verzorging; de TU lette daarnaast ook op de toepassing van techniek.
De TU heeft bovendien in elk van de vier categorieën (fileprobleem, gezondheidszorg, vergrijzing en het milieu) iemand willen belonen met duizend gulden. Terwijl er voor de twintigduizend gulden van de rectoren niemand is genomineerd in de categorie gezondheidszorg.
Verkeer
Vooral in de categorie verkeer waren er veel inzendingen. Acht van de veertien potentiële hoofdprijswinnaars leverden een bijdrage aan het onderwerp: ‘Blik op de weg; hoe houden we Nederland in 2015 bereikbaar’. Vijf van deze acht zijn afkomstig van de TU, waar 179 van de 242 deelnemers voor dit thema kozen.
Zo ook Ronald Olthof, die genomineerd is én aan de TU duizend piek in de wacht sleepte. Zijn plan is om extra rijbanen voor vrachtauto’s aan te leggen onder de taluds van de snelwegen. Olthof is voornamelijk door de duizend gulden aangemoedigd om mee te doen. ,,Ik studeer af bij een bedrijf, dus als ik die brief niet had gekregen, had ik helemaal niets van de prijsvraag geweten. De duizend gulden waren voor mij de motivatie om er tijd in te stoppen.”
Het idee voor zijn inzending kreeg Olthof bij het zien van een tv-programma over de Betuwe-lijn. ,,Daar werd gezegd dat eigenlijk eerst een oplossing gevonden moest worden voor het vrachtverkeer. Ik dacht dat je de spoorwegen en de oplossing voor het vrachtverkeer mooi kon combineren. De spoorwegen zijn een directe verbinding tussen stadscentra, dus dat is handig voor het vrachtverkeer. En bovendien is de doorstroming op de snelwegen dan beter doordat er geen vrachtwagens rijden.” Olthof geeft zichzelf nog wel een aardige kans op de hoofdprijs. In een aantal inzendingen ziet hij serieuze concurrentie, maar anderen zijn volgens hem veel te futuristisch.
In elementen van Olthofs plan ziet ook prof.ir. Sanders van onderzoekschool TRAIL wel iets. TRAIL houdt zich ook bezig met infrastructuur en transport. Het aanleggen van nieuwe wegen onder de snelwegen is volgens hem te duur, maar aparte rijstroken voor het langzamere vrachtverkeer komen er volgens hem wel. De ultieme oplossing voor het fileprobleem zit niet tussen de inzendingen van de prijsvraag, maar die bestaat volgens hem ook niet. Volgens Sanders moeten we het voornamelijk zoeken in betere informatievoorziening in de auto en het verbeteren van overstapmogelijkheden voor het openbaar vervoer. Een volledig nieuw transportsysteem zit er volgens hem niet in, vanwege de enorme kapitaalvernietiging die dat met zich mee zou brengen. Toch is dat de oplossing die veel inzenders juist wel hebben gekozen.
Weinig oplossingen zijn echt origineel, stelt jurylid W. G. van den Berg. Maar dat is volgens hem niet zo raar. De problemen waarvoor een oplossing gezocht moest worden, zijn inmiddels zo uitgekauwd – daar hebben zich al vele specialisten over gebogen. Zie dan nog maar eens met een gloednieuw idee te komen.
Overigens maken de beste ideeën niet alleen kans op de prijs van twintigduizend gulden. Ook NWO gaat er geld in steken. De onderzoeksorganisatie betaalt een tijdelijk onderzoeker om te promoveren op een van de genomineerde inzendingen.
Perpetuum mobile
Geen nominatie voor de VSNU en ook geen duizend gulden voor de uitvinder van dit perpetuum mobile. Hij dacht de milieuproblemen in de volgende eeuw te kunnen oplossen met deze eeuwige energiebron. Onder een vacuümstolp is op een wrijvingsloze as een magneet bevestigd. Deze wordt aan het draaien gebracht door er een andere magneet langs te bewegen. Vervolgens zal de as, volgens de uitvinder, constant blijven draaien en kan er energie worden afgetapt.
Blik op de weg’
Vijf Delftenaren maken met hun oplossingen voor het fileprobleem kans op de hoofdprijs van de essayprijsvraag. In totaal kende de jury in deze populaire categorie acht nominaties toe. De concurrentie (drie stuks) komt uit Leiden, Twente en Amsterdam. De inzenders zoeken het veelal in nieuwe transportmiddelen.
Wijnand Diemer (IO) wil Nederland in 2015 filevrijer maken door Schiphol voor ‘luchtreizigers’, luchthaven- en vliegend personeel alleen per openbaar vervoer bereikbaar te maken. Ook toe- en afvoer van luchtzendingen gaan per openbaar vervoer.
Ronald Olthof (Bk) stelt voor om de doorstroming op de snelwegen te verhogen door voor het tachtig-kilometer verkeer extra rijbanen aan te leggen onder de taluds van de spoorwegen. Hij krijgt voor dit idee ook duizend gulden van de TU.
M. van Pul (IO) ziet de oplossing in een nieuw type vervoermiddel. Op korte afstanden rijdt dit elektrische autootje op wielen en op de langere afstanden beweegt het zich hangend onder een railconstructie voort.
Ook Ties Rijcken (IO) voert een nieuw type auto in: de in de breedte ingekorte Slimmo. Deze rijdt op korte afstanden op dure benzine en op langere afstanden in een gratis snelwegtrein.
Volgens Freeke Heijman (IO) is de oplossing voor het fileprobleem het individuele gemotoriseerde voertuig dat op langere trajecten aangepaste taxi’s, bussen en treinen benut. Ook Freeke kreeg duizend gulden van de TU.
Lekkere luchten
Het milieu was als thema minder populair dan het verkeer. Toch zijn er vier Delftenaren die met hun idee in de categorie ‘lekkere luchten’ een gooi doen naar de twintigduizend gulden. Zij zijn ook de enige genomineerden op dit terrein.
Rutger Spoelstra (Bk) wil de Delftse binnenstad als voorbeeld gebruiken voor zijn methode om gebruik te maken van het eco-systeem van de aarde in steden. Parken op parkeergarages, groen als bouwmateriaal en zon en wind als energiebronnen.
Martijn Martens stelt voor om gebruik te maken van de Nederlandse zegel-spaarwoede. Bij milieuvriendelijke producten krijgt de consument zegels waarmee hij kan sparen voor bijvoorbeeld fiscale kortingen of een OV-jaarkaart.
Mirik Castro (TB) geeft de burger vervuilingscredits. Elk product vertegenwoordigt een hoeveelheid milieuvervuilingseenheden die met de credits betaald kunnen worden. De TU vond dit idee ook duizend gulden waard.
Annet Jantien Smit (Bk) lost het milieuvraagstuk op door wonen en werken te combineren in een klein gebied bij de stadsrand. De stadsrand vormt dan een barrière voor verdere uitbreiding van de stad, en zo wordt de natuur behouden.
De prijs van grijs
Vergrijzing sprak niet zoveel mensen aan. De TU koos een prijswinnaar uit eenendertig inzendingen, maar deze groep (Take Vrijlandt en anderen) sprong er bij de rectoren niet uit. Zij kozen voor twee andere oplossingen: een uit Twente en een uit Delft.
Else Tinbergen (CT) denkt de oplossing te vinden in een verplicht sociaal jaar voor jongeren. Een sociale dienst, analoog aan de militaire dienstplicht. Daardoor wordt het tekort aan hulpverleners opgelost.
Gezonde zorg
Het thema gezondheidszorg leverde geen enkele oplossing die origineel genoeg is om voor de hoofdprijs in aanmerking te komen, zo oordeelde de jury van het Rectoren College. Ook in Delft was het aantal inzendingen beperkt: slechts twaalf essays. Daarvan vielen er wel twee in de prijzen. Sander Leeuwenburgh en Martijn van Rijen kunnen hun duizend gulden ophalen.
1 Bevorderen van het fietsen is volgens bouko Jorrit Sipkes dé oplossing voor het fileprobleem. De fiets is schoner, gezonder en neemt minder ruimte in.
Onder de Delftse inzendingen valt vooral op dat de ‘mooiste’ inzendingen afkomstig zijn van de studies Bouwkunde en Industrieel Ontwerpen. Jaren van handtekenonderwijs en vormstudie werpen eindelijk hun vruchten af. De creatievelingen van Delft maken mooie tekeningen, videobanden, cd-roms en zelfs internetsites. Van andere studies kwamen voornamelijk geschreven plannen binnen.
Een deel van de Delftse inzendingsdrift valt natuurlijk te verklaren uit het extraatje dat rector Wakker beloofde. Iedere serieuze inzender kon duizend gulden krijgen. Uiteindelijk krijgen vijftien studenten duizend piek, 76 krijgen een troostprijs van honderd gulden en de rest (151 studenten) vist achter het net.
Drs. W.G. van den Berg van Technische Bestuurskunde, een van de juryleden, had niet zoveel inzendingen verwacht. ,,Ik werd gevraagd om de inzendingen te beoordelen voordat de ‘duizend-gulden-brief’ de deur uit was. De verwachting toen was dat er zo’n twintig reacties zouden zijn, dus ik dacht: ‘waarom niet’. Nu ben ik er een hele week mee bezig geweest.”
De kwaliteit van de inzendingen loopt volgens van den Berg behoorlijk uiteen. ,,Sommigen hebben er heel veel moeite in gestopt en bij anderen is duidelijk te merken dat ze dachten wel even in een uurtje duizend gulden te verdienen.”
Toch was het jureren van de inzendingen ook erg leuk, zegt hij. Een van de juryleden viel bijna van zijn stoel van het lachen na het lezen van een plan voor een perpetuum mobile.
Wat dr. A. Rima (als hoofd marketing en communicatie coördineerde zij de actie) opvalt, is dat de VSNU een andere keuze maakt dan de TU-jury. De VSNU nomineerde namens het Rectoren College maar liefst tien Delftenaren voor de hoofdprijs van twintigduizend gulden. Slechts drie van hen vallen ook in Delft in de prijzen. Andersom zijn er volgens Rima ook inzendingen die de TU-commissie geweldig vond, maar die niet op VSNU-lijst voorkomen.
,,Misschien hebben wij wel andere criteria gehanteerd”, denkt zij. Beide jury’s keken naar originaliteit, haalbaarheid en uiterlijke verzorging; de TU lette daarnaast ook op de toepassing van techniek.
De TU heeft bovendien in elk van de vier categorieën (fileprobleem, gezondheidszorg, vergrijzing en het milieu) iemand willen belonen met duizend gulden. Terwijl er voor de twintigduizend gulden van de rectoren niemand is genomineerd in de categorie gezondheidszorg.
Verkeer
Vooral in de categorie verkeer waren er veel inzendingen. Acht van de veertien potentiële hoofdprijswinnaars leverden een bijdrage aan het onderwerp: ‘Blik op de weg; hoe houden we Nederland in 2015 bereikbaar’. Vijf van deze acht zijn afkomstig van de TU, waar 179 van de 242 deelnemers voor dit thema kozen.
Zo ook Ronald Olthof, die genomineerd is én aan de TU duizend piek in de wacht sleepte. Zijn plan is om extra rijbanen voor vrachtauto’s aan te leggen onder de taluds van de snelwegen. Olthof is voornamelijk door de duizend gulden aangemoedigd om mee te doen. ,,Ik studeer af bij een bedrijf, dus als ik die brief niet had gekregen, had ik helemaal niets van de prijsvraag geweten. De duizend gulden waren voor mij de motivatie om er tijd in te stoppen.”
Het idee voor zijn inzending kreeg Olthof bij het zien van een tv-programma over de Betuwe-lijn. ,,Daar werd gezegd dat eigenlijk eerst een oplossing gevonden moest worden voor het vrachtverkeer. Ik dacht dat je de spoorwegen en de oplossing voor het vrachtverkeer mooi kon combineren. De spoorwegen zijn een directe verbinding tussen stadscentra, dus dat is handig voor het vrachtverkeer. En bovendien is de doorstroming op de snelwegen dan beter doordat er geen vrachtwagens rijden.” Olthof geeft zichzelf nog wel een aardige kans op de hoofdprijs. In een aantal inzendingen ziet hij serieuze concurrentie, maar anderen zijn volgens hem veel te futuristisch.
In elementen van Olthofs plan ziet ook prof.ir. Sanders van onderzoekschool TRAIL wel iets. TRAIL houdt zich ook bezig met infrastructuur en transport. Het aanleggen van nieuwe wegen onder de snelwegen is volgens hem te duur, maar aparte rijstroken voor het langzamere vrachtverkeer komen er volgens hem wel. De ultieme oplossing voor het fileprobleem zit niet tussen de inzendingen van de prijsvraag, maar die bestaat volgens hem ook niet. Volgens Sanders moeten we het voornamelijk zoeken in betere informatievoorziening in de auto en het verbeteren van overstapmogelijkheden voor het openbaar vervoer. Een volledig nieuw transportsysteem zit er volgens hem niet in, vanwege de enorme kapitaalvernietiging die dat met zich mee zou brengen. Toch is dat de oplossing die veel inzenders juist wel hebben gekozen.
Weinig oplossingen zijn echt origineel, stelt jurylid W. G. van den Berg. Maar dat is volgens hem niet zo raar. De problemen waarvoor een oplossing gezocht moest worden, zijn inmiddels zo uitgekauwd – daar hebben zich al vele specialisten over gebogen. Zie dan nog maar eens met een gloednieuw idee te komen.
Overigens maken de beste ideeën niet alleen kans op de prijs van twintigduizend gulden. Ook NWO gaat er geld in steken. De onderzoeksorganisatie betaalt een tijdelijk onderzoeker om te promoveren op een van de genomineerde inzendingen.
Perpetuum mobile
Geen nominatie voor de VSNU en ook geen duizend gulden voor de uitvinder van dit perpetuum mobile. Hij dacht de milieuproblemen in de volgende eeuw te kunnen oplossen met deze eeuwige energiebron. Onder een vacuümstolp is op een wrijvingsloze as een magneet bevestigd. Deze wordt aan het draaien gebracht door er een andere magneet langs te bewegen. Vervolgens zal de as, volgens de uitvinder, constant blijven draaien en kan er energie worden afgetapt.
Blik op de weg’
Vijf Delftenaren maken met hun oplossingen voor het fileprobleem kans op de hoofdprijs van de essayprijsvraag. In totaal kende de jury in deze populaire categorie acht nominaties toe. De concurrentie (drie stuks) komt uit Leiden, Twente en Amsterdam. De inzenders zoeken het veelal in nieuwe transportmiddelen.
Wijnand Diemer (IO) wil Nederland in 2015 filevrijer maken door Schiphol voor ‘luchtreizigers’, luchthaven- en vliegend personeel alleen per openbaar vervoer bereikbaar te maken. Ook toe- en afvoer van luchtzendingen gaan per openbaar vervoer.
Ronald Olthof (Bk) stelt voor om de doorstroming op de snelwegen te verhogen door voor het tachtig-kilometer verkeer extra rijbanen aan te leggen onder de taluds van de spoorwegen. Hij krijgt voor dit idee ook duizend gulden van de TU.
M. van Pul (IO) ziet de oplossing in een nieuw type vervoermiddel. Op korte afstanden rijdt dit elektrische autootje op wielen en op de langere afstanden beweegt het zich hangend onder een railconstructie voort.
Ook Ties Rijcken (IO) voert een nieuw type auto in: de in de breedte ingekorte Slimmo. Deze rijdt op korte afstanden op dure benzine en op langere afstanden in een gratis snelwegtrein.
Volgens Freeke Heijman (IO) is de oplossing voor het fileprobleem het individuele gemotoriseerde voertuig dat op langere trajecten aangepaste taxi’s, bussen en treinen benut. Ook Freeke kreeg duizend gulden van de TU.
Lekkere luchten
Het milieu was als thema minder populair dan het verkeer. Toch zijn er vier Delftenaren die met hun idee in de categorie ‘lekkere luchten’ een gooi doen naar de twintigduizend gulden. Zij zijn ook de enige genomineerden op dit terrein.
Rutger Spoelstra (Bk) wil de Delftse binnenstad als voorbeeld gebruiken voor zijn methode om gebruik te maken van het eco-systeem van de aarde in steden. Parken op parkeergarages, groen als bouwmateriaal en zon en wind als energiebronnen.
Martijn Martens stelt voor om gebruik te maken van de Nederlandse zegel-spaarwoede. Bij milieuvriendelijke producten krijgt de consument zegels waarmee hij kan sparen voor bijvoorbeeld fiscale kortingen of een OV-jaarkaart.
Mirik Castro (TB) geeft de burger vervuilingscredits. Elk product vertegenwoordigt een hoeveelheid milieuvervuilingseenheden die met de credits betaald kunnen worden. De TU vond dit idee ook duizend gulden waard.
Annet Jantien Smit (Bk) lost het milieuvraagstuk op door wonen en werken te combineren in een klein gebied bij de stadsrand. De stadsrand vormt dan een barrière voor verdere uitbreiding van de stad, en zo wordt de natuur behouden.
De prijs van grijs
Vergrijzing sprak niet zoveel mensen aan. De TU koos een prijswinnaar uit eenendertig inzendingen, maar deze groep (Take Vrijlandt en anderen) sprong er bij de rectoren niet uit. Zij kozen voor twee andere oplossingen: een uit Twente en een uit Delft.
Else Tinbergen (CT) denkt de oplossing te vinden in een verplicht sociaal jaar voor jongeren. Een sociale dienst, analoog aan de militaire dienstplicht. Daardoor wordt het tekort aan hulpverleners opgelost.
Gezonde zorg
Het thema gezondheidszorg leverde geen enkele oplossing die origineel genoeg is om voor de hoofdprijs in aanmerking te komen, zo oordeelde de jury van het Rectoren College. Ook in Delft was het aantal inzendingen beperkt: slechts twaalf essays. Daarvan vielen er wel twee in de prijzen. Sander Leeuwenburgh en Martijn van Rijen kunnen hun duizend gulden ophalen.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.