Opinie

[Column] Proost!

Vanaf 1 januari is op de campus een paternalistisch alcoholbeleid van kracht. Terugkerend columnist Dap Hartmann vindt het bespottelijk. Wie bedenkt zoiets?

(Foto: Sam Rentmeester)

Ik zou willen proosten op het nieuwe jaar en op het heuglijke feit dat ik weer terug ben als columnist, maar het is nog geen 17:00. Misschien had u het gemist, maar de TU Delft ‘vindt het wenselijk een TU-breed alcohol- en middelenbeleid in te voeren’. Een van de regels die vanaf 1 januari van kracht zijn, is dat er vóór 17:00 geen alcohol genuttigd mag worden op de campus. Dat kan best lastig worden als het cvb de rector magnificus van de Université Paris-Sorbonne op bezoek krijgt. Want dan mag er bij de lunch in de Faculty Club geen wijn worden genuttigd. Dat wordt dus een heerlijk glaasje lait de baratte. Of men wijkt uit naar Le Vieux Jean of Aan de Zweth (voorheen De Zwethheul). Problème résolu!

Wie bedenkt zoiets? En wie stelde het vier pagina’s tellende document op waarin maar liefst negen uitgangspunten worden geponeerd? Sommige daarvan zijn ronduit bespottelijk. Zo zou het nuttigen van alcohol mensen buitensluiten die niet drinken. Dus met het oog op de inclusiviteit mogen we niet meer drinken. Zo lust ik er nog wel eentje – letterlijk. Hoe staat het dan met de inclusiviteit van de dorstigen, om nog maar te zwijgen van de alcoholisten? Die worden door dit nieuwe beleid ernstig buitengesloten.

Dat je als richtlijn hanteert dat er vóór 17:00 geen alcohol wordt geschonken op bijeenkomsten die op de campus worden georganiseerd, lijkt me prima. Maar ik ben allergisch voor verboden, en al helemaal als dat onder het mom van ‘de zorg voor ons aller welzijn’ gebeurt. Doe dan eerst eens iets aan de belachelijk hoge werkdruk, zou ik zeggen. Dan hoeven we niet uit frustratie naar de fles te grijpen.

Doe dan eerst eens iets aan de belachelijk hoge werkdruk

We komen blijkbaar nog goed weg, getuige de strofe ‘het gaat te ver algehele “drooglegging” op de campus voor te schrijven.’ Dat dit gememoreerd wordt, impliceert dat er blijkbaar wel over gesproken is. Je vraagt je toch af hoe sommige zinnen tot stand zijn gekomen. Wat te denken van ‘Het streven is om ook de huurders binnen een gebouw of van een locatie op de campus het beleid te laten omarmen.’ Wie verzint zoiets? En wat betekent het eigenlijk? Wie zijn ‘de huurders binnen een gebouw’ en waarom moeten zij dit decreet ‘omarmen’? De maximumsnelheid binnen de bebouwde kom is 50 kilometer per uur en het streven is om ook alle verkeersdeelnemers deze regel te laten omarmen.

 

(Foto: Dap Hartmann)

De meest bedillerige, infantiele regel is dat het verboden is om op je werkplek ‘lege verpakkingen van alcoholische dranken te bewaren’. Daar gaat mijn hobby! Ik weet dat er mensen bij de TU werken die een alcoholprobleem hebben, en onder werktijd een borrel nemen. Is dat probleem hiermee opgelost? Als we nu een lege fles in hun bureaulade aantreffen, zijn ze er gloeiend bij.

Wat is de volgende stap? Driemaal daags een blaastest? Uit protest zet ik deze lege fles kostelijke whisky op mijn bureau. Kom me maar arresteren! Het heeft er alle schijn van dat het regime op de TU Delft strenger is dan in menige Tbs-kliniek. Santé!

 

 

 

 

 

Dap Hartmann is universitair hoofddocent innovatie en ondernemerschap bij het Delft Centre for Entrepreneurship (DCE) aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management. In een vorig leven was hij astronoom en werkte onder andere bij het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. Samen met dirigent en componist Reinbert de Leeuw schreef hij een boek over moderne (klassieke) muziek.

Columnist Dap Hartmann

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

l.hartmann@tudelft.nl

Comments are closed.