Sinds de laatste versoepelingen van de coronamaatregelen is er op de universiteit meer mogelijk. Daar heb ik zelf goed gebruik van gemaakt, want ook ik ben de laatste tijd weer vaker op de campus te vinden. Er hangt een euforische stemming, wat te merken is aan de grote groepen luidruchtige studenten. Het afgelopen jaar is gebleken hoe veerkrachtig we zijn, met het online onderwijs als ultieme belichaming daarvan. Toch mag de veerkracht van studenten geen reden zijn om gedachteloos door te gaan met dat online onderwijs.
In mijn eerste column omschreef ik het onrustige gevoel van studenten door zelfopgelegde druk. Verplicht thuis studeren maakte dat allerminst beter. Door de verhalen die ik de afgelopen week heb meegekregen van mijn medestudenten, kom ik erachter dat de campus op zichzelf een motivatie is om te studeren. Samen zijn is een belangrijke drijfveer. Thuis studeren is niet voor iedereen weggelegd, want sommigen hebben onnodig vertraging opgelopen. Zij kunnen hun heil weer zoeken in het grotere aanbod aan studieplekken.
‘Fysieke colleges waren veel leerzamer dan eindeloze Zoom-colleges’
Bovendien verschillen fysieke en virtuele leerprocessen veel van elkaar. De fysieke colleges van voor de pandemie waren veel leerzamer dan de eindeloze Zoom-colleges van het afgelopen jaar. De discussies via online platforms bleken geen waardige vervanger te zijn van de boeiende gesprekken in de collegebanken. Het fysiek samenkomen met projectgroepjes leidt daarnaast tot intellectuele kruisbestuiving. En je leert assertief te zijn in de fysieke wereld. Trek de professor vanachter je laptop maar eens aan zijn of haar jasje.
Nu velen weer uit hun schulp gekropen zijn, kunnen we eindelijk de balans opmaken. Het is geweldig om anderen weer spontaan te kunnen treffen. Je kunt nieuwe mensen leren kennen en inspiratie opdoen uit hun verhalen.
Natuurlijk, de pandemie heeft de toegevoegde waarde van online faciliteiten aangetoond. Online werken kan bijvoorbeeld tijd- en kostenbesparend zijn. Dat we met hybride onderwijs een nieuwe invulling kunnen geven aan leren, is logisch. Maar het zou jammer zijn als studenten daardoor vervreemd zouden raken van de campus, de plek waar saamhorigheid ontstaat. De TU zou na corona rekening moeten houden met de al die voordelen van fysiek onderwijs, want het is fantastisch om weer een beetje normaal te kunnen studeren.
Can Yildiz is masterstudent bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Can Yildiz / Columnist
Comments are closed.