In het economisch snel groeiende China wordt momenteel bijna wekelijks een kolencentrale geopend. Maar om niet later de tol van een industriële revolutie te moeten betalen, wil China toe naar schone technologie.
Delen
Dit voornemen leidde onlangs tot de ondertekening van een samenwerkingsovereenkomst tussen China en Nederland. Drs. Karl-Heinz Wolf van de faculteit Mijnbouw en Petroleumwinning was erbij. Hij rekent op een impuls voor het Delftse onderzoek op dit gebied.
De ‘kolenjongens’ van de Nederlandse handelsmissie die onlangs met premier Kok en minister Van Mierlo naar China afreisden, zijn opgetogen thuisgekeerd. Behalve zes contracten werd een overeenkomst ondertekend die een langdurige samenwerking op het gebied van kolentechnologie kan inhouden. Het gaat hier om de uitwisseling en verkoop van technologische kennis. Het ministerie van Economische Zaken en de Novem zijn de scenarioschrijvers van de samenwerking, waarbij vooral de laatste de onderzoeksopdrachten delegeert. Het onderzoek richt zich voornamelijk op ondergrondse kolenvergassing en koolbed methaanwinning.
China is één van de grootste kolenverbruikers ter wereld. Door de sterke industriële expansie stijgt het verbruik in het land met 1,2 miljard inwoners navenant; de energietoename is op dit moment even groot als de hoeveelheid die Nederland in één jaar verstookt. Aangezien de kolenvoorraad van China volgens drs. Karl-Heinz Wolf ‘weerzinwekkend groot’ is, ligt het gebruik ervan eerder voor de hand dan het voor hen relatief duurdere olie of gas.
Maar het verbruik kan veel efficiënter en schoner, aldus Wolf. ,,In Peking, om maar wat te noemen, staan om de vijfhonderd meter blokverwarmingsunits waar hout en ongewassen ruwe kool ingaan – in een stad met twaalf miljoen inwoners.” Een betere infrastructuur voor het energieverbruik en minder verspilling, zijn belangrijke verbeteringen. Alleen al door de regelmatige ondergrondse kolenbranden, die op natuurlijke wijze ontstaan, gaat veel energie letterlijk de lucht in. Wolf: ,,Soms vinden ze in afgelegen gebieden zomaar een dal vol dode dieren, die zijn omgekomen door het kolengas dat door de poreuze lagen omhoog komt.”
Mekka
Voor Wolf en de andere betrokken onderzoekers (van het ITC in Enschede en de Rijksgeologische Dienst) is China het Mekka voor proeven met onder andere ondergrondse kolenvergassing en koolbed methaanwinning. ,,Er is altijd ruimte voor testinstallaties, en het materiaal en de arbeid is stukken goedkoper. In de praktijk betekent dit dat we daar de veldproeven doen en in Nederland het modelleerwerk, want voordat je hier een gat in de grond boort, moet je eerst langs allerlei instanties en milieugroeperingen.”
De eerste proeven met ondergrondse kolenvergassing stammen uit de jaren twintig. Zo werd in Engeland een oude mijn gebruikt voor een proef op 150 meter diepte. In Spanje loopt met steun van de Europese Unie een project op zevenhonderd meter diepte. De Chinese lagen die interessant zijn, liggen op zo’n vijfhonderd à duizend meter diepte. ,,Klassieke mijnbouw is hier niet alleen lastiger maar ook gevaarlijk. Bovendien is in situ-vergassen onder deze omstandigheden goedkoper.” Het verbranden van dieper gelegen kolenlagen in West-Europa is technisch wel haalbaar maar nog te duur zolang olie en gas scherp geprijsd zijn.
Het speciaal voor deze gelegenheid gehouden tweedaagse seminar dat op 15 en 16 juni in China werd gehouden – in feite een Chinees-Nederlands onderonsje – kreeg overigens ruim de aandacht op de nationale tv-stations. De nadruk werd daarbij gelegd op de samenwerking. Eerdere pogingen van andere landen om op dit gebied met China samen te werken, lukten namelijk niet altijd. Wolf: ,,Omdat die landen de Chinezen wilden vertellen hoe ze het moeten doen, maar ze weten veel en bepalen zelf wel wat ze willen of niet.”
Dit keer is volgens Wolf bij uitstek sprake van sámenwerken. Er werd al samengewerkt – zo heeft Scheikundige Technologie al een jarenlange kolenrelatie met China – maar soms erg low profile, en niet voortdurend. Zo had Wolf eens een hoogleraar van de universiteit van de Peking-voorstad Tianjin te gast. Van dergelijke uitwisselingen zal nu vaker sprake zijn.
Wolf: …zomaar een dal vol dode dieren …
In het economisch snel groeiende China wordt momenteel bijna wekelijks een kolencentrale geopend. Maar om niet later de tol van een industriële revolutie te moeten betalen, wil China toe naar schone technologie. Dit voornemen leidde onlangs tot de ondertekening van een samenwerkingsovereenkomst tussen China en Nederland. Drs. Karl-Heinz Wolf van de faculteit Mijnbouw en Petroleumwinning was erbij. Hij rekent op een impuls voor het Delftse onderzoek op dit gebied.
De ‘kolenjongens’ van de Nederlandse handelsmissie die onlangs met premier Kok en minister Van Mierlo naar China afreisden, zijn opgetogen thuisgekeerd. Behalve zes contracten werd een overeenkomst ondertekend die een langdurige samenwerking op het gebied van kolentechnologie kan inhouden. Het gaat hier om de uitwisseling en verkoop van technologische kennis. Het ministerie van Economische Zaken en de Novem zijn de scenarioschrijvers van de samenwerking, waarbij vooral de laatste de onderzoeksopdrachten delegeert. Het onderzoek richt zich voornamelijk op ondergrondse kolenvergassing en koolbed methaanwinning.
China is één van de grootste kolenverbruikers ter wereld. Door de sterke industriële expansie stijgt het verbruik in het land met 1,2 miljard inwoners navenant; de energietoename is op dit moment even groot als de hoeveelheid die Nederland in één jaar verstookt. Aangezien de kolenvoorraad van China volgens drs. Karl-Heinz Wolf ‘weerzinwekkend groot’ is, ligt het gebruik ervan eerder voor de hand dan het voor hen relatief duurdere olie of gas.
Maar het verbruik kan veel efficiënter en schoner, aldus Wolf. ,,In Peking, om maar wat te noemen, staan om de vijfhonderd meter blokverwarmingsunits waar hout en ongewassen ruwe kool ingaan – in een stad met twaalf miljoen inwoners.” Een betere infrastructuur voor het energieverbruik en minder verspilling, zijn belangrijke verbeteringen. Alleen al door de regelmatige ondergrondse kolenbranden, die op natuurlijke wijze ontstaan, gaat veel energie letterlijk de lucht in. Wolf: ,,Soms vinden ze in afgelegen gebieden zomaar een dal vol dode dieren, die zijn omgekomen door het kolengas dat door de poreuze lagen omhoog komt.”
Mekka
Voor Wolf en de andere betrokken onderzoekers (van het ITC in Enschede en de Rijksgeologische Dienst) is China het Mekka voor proeven met onder andere ondergrondse kolenvergassing en koolbed methaanwinning. ,,Er is altijd ruimte voor testinstallaties, en het materiaal en de arbeid is stukken goedkoper. In de praktijk betekent dit dat we daar de veldproeven doen en in Nederland het modelleerwerk, want voordat je hier een gat in de grond boort, moet je eerst langs allerlei instanties en milieugroeperingen.”
De eerste proeven met ondergrondse kolenvergassing stammen uit de jaren twintig. Zo werd in Engeland een oude mijn gebruikt voor een proef op 150 meter diepte. In Spanje loopt met steun van de Europese Unie een project op zevenhonderd meter diepte. De Chinese lagen die interessant zijn, liggen op zo’n vijfhonderd à duizend meter diepte. ,,Klassieke mijnbouw is hier niet alleen lastiger maar ook gevaarlijk. Bovendien is in situ-vergassen onder deze omstandigheden goedkoper.” Het verbranden van dieper gelegen kolenlagen in West-Europa is technisch wel haalbaar maar nog te duur zolang olie en gas scherp geprijsd zijn.
Het speciaal voor deze gelegenheid gehouden tweedaagse seminar dat op 15 en 16 juni in China werd gehouden – in feite een Chinees-Nederlands onderonsje – kreeg overigens ruim de aandacht op de nationale tv-stations. De nadruk werd daarbij gelegd op de samenwerking. Eerdere pogingen van andere landen om op dit gebied met China samen te werken, lukten namelijk niet altijd. Wolf: ,,Omdat die landen de Chinezen wilden vertellen hoe ze het moeten doen, maar ze weten veel en bepalen zelf wel wat ze willen of niet.”
Dit keer is volgens Wolf bij uitstek sprake van sámenwerken. Er werd al samengewerkt – zo heeft Scheikundige Technologie al een jarenlange kolenrelatie met China – maar soms erg low profile, en niet voortdurend. Zo had Wolf eens een hoogleraar van de universiteit van de Peking-voorstad Tianjin te gast. Van dergelijke uitwisselingen zal nu vaker sprake zijn.
Wolf: …zomaar een dal vol dode dieren …
Comments are closed.