Campus krijgt huisartsenpraktijk

br />
In het eerste jaar kunnen studenten dagelijks naar een inloopspreekuur voor korte consulten. Andere consulten worden op afspraak ingepland. Dat kunnen studenten zelf doen via internet of via de centrale afsprakendesk van de SGZ. Na het eerste jaar wordt de bezetting mogelijk uitgebreid.

De campuspraktijk is een dependance van de gezamenlijke huisartsenpraktijken in het gezondheidscentrum SGZ. Voor kleine chirurgische ingrepen, laboratoriumdiagnostiek en het plaatsen van spiraaltjes en dergelijke moeten studenten naar de hoofdlocatie. Die verhuist per 1 september van de Surinamestraat naar verpleeghuis De Bieslandhof aan de Beukenlaan 2.

De studentenhuisartsenpraktijk neemt overigens ook deel aan de weekend- en nachtdienstregelingen van de Delftse huisartsen. Dat kan omdat het om bestaande lokale huisartsenpraktijken gaat.

De TU en de SGZ zetten deze campuspraktijk op omdat zestig tot zeventig procent van de studenten niet is ingeschreven bij een huisarts in Delft. Dat bleek drie jaar geleden uit een onderzoek van de SGZ en de Delftse studentenvakbond VSSD. Utrecht liet vorig jaar dezelfde cijfers zien.

Veel studenten denken er niet aan om hier een huisarts te zoeken of vinden dat te ingewikkeld. Bovendien zijn in Delft veel huisartsenpraktijken met een opnamestop. “Als ze bellen en er is geen plek, zoeken ze vaak niet verder”, zegt Wim van Donselaar, directeur van de SGZ. “Ook voelen ze zich vertrouwd met de huisarts in de woonplaats van hun ouders.”

Buitenlandse studenten kunnen niet terugvallen op de huisarts van hun ouders en weten vaak niet hoe de zorg in Nederland werkt. Zij hebben specifieke problemen zoals psychosociale klachten. “Ze stellen ook vaak vragen in verband met hun familie die leeft in een land waarin veel aids of tbc voorkomt”, zegt Van Donselaar.

De TU en de SGZ verwachten dat studenten zich nu wel inschrijven met deze laagdrempelige zorg in de buurt. Dat voorkomt dat hun medisch dossier versnippert raakt en dat ze te lang wachten bij ernstige aandoeningen. Bovendien hebben huisartsen in een studentenstad specifieke ervaring met zorg voor studenten.

Volgens Van Donselaar verwachten verzekeraars van hun klanten dat ze zich inschrijven in de plaats waar zij wonen. Patiënten die buiten hun woonplaats hulp zoeken, kosten voor verzekeraars meer. “Studenten die in Delft wonen en in Delft naar de huisarts gaan, maar nog elders ingeschreven staan, moeten zich laten overschrijven.”

De TU dekt de opstartrisico’s van de praktijk af door opstartkosten en de eerste twee jaar huur aan Duwo te betalen. De opbrengsten zijn voor de artsen. Na twee jaar verwachten de initiatiefnemers een gezonde exploitatie en dragen de artsen de kosten.

De Stichting Studentengezondheidszorg (SGZ) en de TU beginnen nog dit jaar een huisartsenpost op de campus. Vijf Delftse huisartsenpraktijken leiden deze post vanaf uiterlijk 1 januari 2009, in een van de drie nieuwe woontorens aan de Leeghwaterstraat.

In het eerste jaar kunnen studenten dagelijks naar een inloopspreekuur voor korte consulten. Andere consulten worden op afspraak ingepland. Dat kunnen studenten zelf doen via internet of via de centrale afsprakendesk van de SGZ. Na het eerste jaar wordt de bezetting mogelijk uitgebreid.

De campuspraktijk is een dependance van de gezamenlijke huisartsenpraktijken in het gezondheidscentrum SGZ. Voor kleine chirurgische ingrepen, laboratoriumdiagnostiek en het plaatsen van spiraaltjes en dergelijke moeten studenten naar de hoofdlocatie. Die verhuist per 1 september van de Surinamestraat naar verpleeghuis De Bieslandhof aan de Beukenlaan 2.

De studentenhuisartsenpraktijk neemt overigens ook deel aan de weekend- en nachtdienstregelingen van de Delftse huisartsen. Dat kan omdat het om bestaande lokale huisartsenpraktijken gaat.

De TU en de SGZ zetten deze campuspraktijk op omdat zestig tot zeventig procent van de studenten niet is ingeschreven bij een huisarts in Delft. Dat bleek drie jaar geleden uit een onderzoek van de SGZ en de Delftse studentenvakbond VSSD. Utrecht liet vorig jaar dezelfde cijfers zien.

Veel studenten denken er niet aan om hier een huisarts te zoeken of vinden dat te ingewikkeld. Bovendien zijn in Delft veel huisartsenpraktijken met een opnamestop. “Als ze bellen en er is geen plek, zoeken ze vaak niet verder”, zegt Wim van Donselaar, directeur van de SGZ. “Ook voelen ze zich vertrouwd met de huisarts in de woonplaats van hun ouders.”

Buitenlandse studenten kunnen niet terugvallen op de huisarts van hun ouders en weten vaak niet hoe de zorg in Nederland werkt. Zij hebben specifieke problemen zoals psychosociale klachten. “Ze stellen ook vaak vragen in verband met hun familie die leeft in een land waarin veel aids of tbc voorkomt”, zegt Van Donselaar.

De TU en de SGZ verwachten dat studenten zich nu wel inschrijven met deze laagdrempelige zorg in de buurt. Dat voorkomt dat hun medisch dossier versnippert raakt en dat ze te lang wachten bij ernstige aandoeningen. Bovendien hebben huisartsen in een studentenstad specifieke ervaring met zorg voor studenten.

Volgens Van Donselaar verwachten verzekeraars van hun klanten dat ze zich inschrijven in de plaats waar zij wonen. Patiënten die buiten hun woonplaats hulp zoeken, kosten voor verzekeraars meer. “Studenten die in Delft wonen en in Delft naar de huisarts gaan, maar nog elders ingeschreven staan, moeten zich laten overschrijven.”

De TU dekt de opstartrisico’s van de praktijk af door opstartkosten en de eerste twee jaar huur aan Duwo te betalen. De opbrengsten zijn voor de artsen. Na twee jaar verwachten de initiatiefnemers een gezonde exploitatie en dragen de artsen de kosten.