Onderwijs

Building serious games: ‘Net als in een kleine gamestudio’

Van big data en het herkennen van dementie tot een samenwerkingstest: acht studententeams werkten tien weken lang aan een serious computer game. Wat maakten ze?

Een testdeelnemer speelt het spel Tommy's Quest. (Foto: Team Tommy's Quest)

In Mirrors: smog city gebruikt elke speler slechts één knop. (Screenshot van Mirrors: Smog City)

Mirrors: smog city – een samenwerkingstest

In Mirrors: Smog City hoeft elke speler slechts één knop in te drukken. Daarmee kan deze een spiegel bedienen. Samen moeten alle spelers ervoor zorgen dat een zonnestraal op een plant wordt gericht, waarbij ze obstakels moeten ontwijken. Als het lukt, groeit de plant en haal je het level.

Met dit spel kun je de samenwerkingsvaardigheden van een team meten. Alle spelers zijn namelijk verplicht om samen te werken om het doel te halen.

Doordat de spelers een simpele controller met maar één knop gebruiken, is het spel ook geschikt voor mensen die minder bekend zijn met computerspellen.

In Mirrors: Smog City hoeft elke speler maar één knop te bedienen. (Screenshot van het spel)

Mirrors: smog city – een samenwerkingstest

In Mirrors: Smog City hoeft elke speler slechts één knop in te drukken. Daarmee kan deze een spiegel bedienen. Samen moeten alle spelers ervoor zorgen dat een zonnestraal op een plant wordt gericht, waarbij ze obstakels moeten ontwijken. Als het lukt, groeit de plant en haal je het level.

Met dit spel kun je de samenwerkingsvaardigheden van een team meten. Alle spelers zijn namelijk verplicht om samen te werken om het doel te halen.

Doordat de spelers een simpele controller met maar één knop gebruiken, is het spel ook geschikt voor mensen die minder bekend zijn met computerspellen.

Voor het mastervak building serious games gingen 43 studenten in teams van 5 of 6 personen aan de slag met het ontwerpen van games. Masterstudenten vanuit de hele universiteit konden meedoen. De opdracht komt van verschillende instellingen, zoals de Universiteit Leiden, het TU Robotics institute en softwarebedrijf Game Tailors. Eind januari toonden de studenten hun prototype tijdens een presentatie bij de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica (EWI).

De helft van de opdrachten heeft iets te maken met mentale problemen, vertelt cursuscoördinator dr.ir. Rafael Bidarra, informaticadocent bij EWI. “Al is dat meer toevallig. Die spellen gaan over dementie, sociale angst en cognitieve belasting van de hersenen.”

Bidarra is blij dat zijn vak meer studenten trekt dan vorig jaar: 43 in plaats van 25. Al vindt hij dat de groep wat meer diversiteit kan gebruiken. “De meeste studenten studeren informatica. Maar niet iedereen in het team heeft programmeerkennis nodig, want het project is ontzettend veelzijdig. Het is net als in een kleine gamestudio: iedereen heeft zijn of haar unieke rol.”

Benieuwd naar wat de studenten maakten? Drie van de acht projecten zijn hieronder uitgelicht. Klik op de afbeeldingen om een video over het spel te zien.

Little Big Data: bewustwording van big data

Wat is de beste buurt om een campagne voor een bepaalde politieke partij te voeren? Waar begon een grieppandemie? En wat zijn de beste spullen om nu te verkopen in een sportwinkel?

In het spel Little Big Data helpen spelers om dit soort vragen te beantwoorden. Ze verzamelen drie soorten data: persoonlijke gegevens, locatiedata en online informatie. Dat gebeurt door datatorens op de goede plek op de kaart te plaatsen. Het spel is gericht op mbo-studenten en moet hen bewuster maken van de mogelijkheden, maar ook de gevaren van dataverzameling, zoals het leggen van onjuiste verbanden.

Mirrors: smog city – een samenwerkingstest

In Mirrors: Smog City hoeft elke speler slechts één knop in te drukken. Daarmee kan deze een spiegel bedienen. Samen moeten alle spelers ervoor zorgen dat een zonnestraal op een plant wordt gericht, waarbij ze obstakels moeten ontwijken. Als het lukt, groeit de plant en haal je het level.

Met dit spel kun je de samenwerkingsvaardigheden van een team meten. Alle spelers zijn namelijk verplicht om samen te werken om het doel te halen.

Doordat de spelers een simpele controller met maar één knop gebruiken, is het spel ook geschikt voor mensen die minder bekend zijn met computerspellen.

Tommy’s Quest – het opsporen van dementie

Terwijl Tommy op zoek gaat naar zijn kat, komt hij langs de speeltuin, de supermarkt en zijn school. Op elke plek krijgt de speler een gesprek tussen Tommy en anderen te zien. Daarna krijgt de speler de vraag: is er iets raars aan deze situatie?

Tommy’s Quest is er op gericht om fronto-temporale dementie (FTD) op te sporen. Dit is een vorm van dementie waarbij hersencellen in het taalgebied en gedragsgebied afsterven. Het kan al op jonge leeftijd voorkomen.

Bestaande testen  voor FTD beschrijven alleen kort een situatie en stellen daarna een vraag. Ze geven maar weinig context en dat maakt de test lastig voor de persoon met vermoedelijke dementie. Tommy’s Quest lost dit op door één samenhangend verhaal te geven in spelvorm. Daardoor wordt het makkelijker om jezelf in te leven in het spel.

Soms werken opdrachtgevers na de presentatie van het prototype verder aan het product, zegt Bidarra. “Vorig jaar bouwden studenten twee natuurgebieden na in 3D. Zij onderzoeken hiermee of virtuele natuur ook een positief effect heeft op je gezondheid.” De Universiteit Leiden nam het onderzoek over, en presenteerde het op een internationale psychologieconferentie. “Af en toe stellen opdrachtgevers zelfs studenten uit het vak aan als assistent of programmeur voor zo’n onderzoek.”

Dit zijn de games die de andere vijf teams maakten (klik op de link in de tekst om een video te zien):

  • In Astral Body bedien je een virtuele versie van je eigen arm. Het team onderzocht onder welke omstandigheden deze arm aanvoelt als je eigen arm.
  • Sociable is een spel waarmee mensen met een sociale angststoornis in een game-omgeving sociale situaties kunnen oefenen.
  • Wanneer je hard nadenkt, verandert de grootte van je pupillen. De makers van het VR-spel Bomb disposal meten de pupilgrootte van spelers. Met die data is het niveau van een spel in de toekomst aan te passen.
  • In Novel Environments loop je een vooraf vastgestelde tijd door een digitale omgeving, zoals een bos of woestijn. Onderzoekers houden in de gaten wat je in die tijd doet.
  • PlantDefence is een spel op een speciaal transparant scherm, dat tegen een raam is geplakt. Spelers bedienen het scherm met hun smartphone en moeten virtuele planten beschermen tegen insecten door op de juiste plek te klikken.
Wetenschapsredacteur Rob van der Wal

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

K.S.vanderWal@tudelft.nl

Comments are closed.