Campus

Blote hippies zonder grenzen

Geen driedelig pak, geen zwarte limousine, geen bierbuik. Yvo Pluymakers is een a-typische verenigingsbestuurder. De voorzitter van ‘mensenvereniging’ Wolbodo hoeft maar één traditie hoog te houden: de verstoring van het jaarlijkse presidentenforum tijdens de Owee.

Voorbeelden van de afgelopen jaren: jezelf overgieten met latex of een plaatsvervanger sturen die alleen Spaans spreekt.

Wat doet een voorzitter van Wolbodo eigenlijk behalve bier drinken, het presidentenforum verstoren en een bestuursbeurs opstrijken?

,,Voor het presidentenforum heb ik nog niks bedacht. In het algemeen moet ik zorgen dat er met Wolbodo niets mis gaat. Verder worden de meeste dingen door anderen georganiseerd, zoals het gebouwonderhoud, de Owee en andere activiteiten. Een bestuursbeurs krijg ik trouwens niet: er zijn wel beurzen gereserveerd voor Wolbodo, maar ik voldoe niet aan de voorwaarden want ik heb mijn propedeuse nog niet.”

Het staat hier vol met verfblikken, gebruikte glazen en andere troep. Moet een bestuurder niet af en toe besturen en de toekomst uitstippelen?

,,Het zou fijn zijn als er een keer wordt schoongemaakt; tot nu toe is het wachten op hulp van de kaboutertjes. Wolbodo in een richting sturen hoeft niet. Ik moet alleen zorgen dat er geen grote verliezen worden gemaakt en er niet te veel dingen stuk gaan.”

Hoe staat Wolbodo ervoor anno 2003?

,,We hebben zo’n negentig betalende leden en een aantal mensen dat regelmatig langskomt maar geen lid wordt. De laatste jaren gaat het wat beter met de vereniging: er is financieel meer mogelijk en er is verjonging. Dat is ook een van mijn wensen: meer jongerejaars.”

Hoe werven jullie nieuwe leden zonder met geld te smijten tijdens de Owee?

,,Sinds jaren delen we flyers uit tijdens de Owee. De tekst op de flyer geeft aan wat voor soort vereniging Wolbodo is. Neem die van dit jaar: ‘Mr. Wolbodo, voor al uw studieproblemen, drankgerelateerde problemen, ongeluk bij het vinden van een partner en depressies in het algemeen. Gebrek aan succes en niet het doorzettingsvermogen de dingen tot het gewenste resultaat af te ronden? Kom dan naar Mr. Wolbodo, resultaat gegarandeerd! Velen gingen u voor en vonden waar zij nooit op hadden durven hopen! Mr. Wolbodo werkt discreet en achter gesloten deuren.”

Zelf ook naar binnen gelokt door een flyer van Mr. Wolbodo?

,,Ik ben pas een maand na de Owee voor het eerst hier binnengelopen. Zo gaat het meestal. Mensen die bij Wolbodo passen komen vanzelf een keer binnenvallen. Het is ook niet de bedoeling met een of andere actie mensen hier massaal op af te laten komen.”

Wat weet je van de historie van Wolbodo?

,,Wolbodo is begonnen als afsplitsing van een bestaande vereniging, volgens mij van Virgiel, maar dat zou ik moeten opzoeken. In het begin was alles tamelijk traditioneel, maar eind jaren zestig en begin jaren zeventig zijn allemaal hippies de vereniging binnengedrongen. Sindsdien is Wolbodo wat het nu ongeveer is.”

Hoe zou je Wolbodo nu dan willen omschrijven?

,,Wolbodo heeft een bepaald maatschappelijk engagement. In tegenstelling tot de grote verenigingen is bij Wolbodo niet alles al geregeld. Er is juist bijna niets geregeld. We maken alles mogelijk en daarin zijn geen grenzen. Ik kan hier gewoon naar binnen fietsen, ik kan besluiten zodadelijk de muren felgroen te verven zoals vorig jaar, ik kan om zes uur ’s ochtends binnenvallen om me klem te zuipen. Iedereen kan op elk moment doen wat hij wil: ieder lid heeft een sleutel.”

Een soort tweede woning dus.

,,Ja, het heeft alle faciliteiten van een woning, zoals een douche, televisie en internet. Het is zelfs beter dan de gemiddelde woning, want er zijn ook nog een pooltafel, een doka, een kok en vijfenveertig jaar historie. Inmiddels is het mijn eerste en tweede woning want ik woon met twee anderen hierboven.”

Hoe regelmatig komt er iemand spontaan binnenvallen om iets idioots te doen?

,,Er zijn dagen dat iedereen op de bar staat te dansen en helemaal los gaat en er zijn dagen dat een paar mensen hier een beetje voor de tv hangen. Dat heeft ook zo zijn charmes. Als we iets doen, doen we het goed. Af en toe op je gemak, af en toe helemaal los, de ene keer braaf, de andere keer wild. Die extremen, dat is Wolbodo.”

Hoe kijken andere Delftse verenigingen naar jullie? Wel eens andere besturen op de borrel gehad?

,,We nodigen ze ieder jaar uit. Het afgelopen jaar nam alleen het bestuur van het corps de moeite langs te komen, leuk van ze. Wat me wel opvalt aan besturen van andere verenigingen is dat ze zulke moeilijke woorden gebruiken. Woorden waarvan je soms nog nooit hebt gehoord. Ik vraag dan maar of ze het nog eens in het Nederlands willen herhalen.”

Wat heb je zelf bij Wolbodo kunnen doen waaraan je bij een reguliere vereniging minder snel zou toekomen?

,,Noem eens wat… golfen bijvoorbeeld. En dan niet op gras, maar gewoon hier binnen. Binnen een balletje neerleggen en afslaan: dat is zoiets waarvan ik vermoed dat het niet overal kan. Links en rechts sneuvelt het meubilair, maar het is wel lachen. En verder natuurlijk de feesten, zoals afgelopen keer een technofeest met de hele zaal vol rook waarbij je geen hand voor ogen kon zien. Dat spul dringt trouwens overal doorheen. Ik werd ’s ochtends in mijn kamer wakker met een laag rook tot heuphoogte.”

Buitenstaanders kennen Wolbodo voornamelijk van feestjes. Wat vond je zelf het bizarste feest?

,,Ik ken alleen de feesten die ik zelf heb meegemaakt, zoals vorig jaar de Tiroler Porno Party in de Owee. Een van de legendarische feesten uit het verleden waarover me wel eens is verteld is het woestijnfeest: zand op de vloer, de verwarming voluit en niets te drinken want dat is er niet in de woestijn. Op dit moment spitten we het archief door, dus binnenkort weet ik meer.”

Wat kom je zoal tegen in het archief?

,,Het grootste deel is boekhouding, overdrachtsakten en briefwisselingen tussen Wolbodo en andere verenigingen. Wat opvalt aan brieven van andere verenigingen is het zware taalgebruik met veel moeilijke termen.”

Geen leuke dingen tegengekomen?

,,Toch wel. Het leukst vind ik een serie grote foto’s uit de jaren zestig. Op een van die foto’s kijken blote hippies omringd door bierflesjes proostend in de lens. Die foto hebben we laatst precies zo nagemaakt met alle flesjes op dezelfde manier neergezet. We zijn inmiddels bezig de leukste archiefstukken bij elkaar te zoeken om er een best of…-cd van te maken. De spreuk over stofzuigermerk Nilfisker die op dit moment boven de bar hangt, kan zo mee op die cd: Voulez-vous Nilfisker mon Placxaque?

Wie is Yvo Pluymakers?

Yvo Pluymakers (21) is voorzitter van ‘mensenvereniging’ Wolbodo en woont boven het pand van zijn vereniging aan de Verwersdijk. Studeren doet hij met wisselende inspanning en op wisselende onderwerpen: soms stort hij zich met verenigingsgenoten op de fabricage van een explosief, dan weer verdiept hij zich in zijn studie industrieel ontwerpen. De propedeuse van die opleiding is een doel dat nog dient te worden behaald.

Geen driedelig pak, geen zwarte limousine, geen bierbuik. Yvo Pluymakers is een a-typische verenigingsbestuurder. De voorzitter van ‘mensenvereniging’ Wolbodo hoeft maar één traditie hoog te houden: de verstoring van het jaarlijkse presidentenforum tijdens de Owee. Voorbeelden van de afgelopen jaren: jezelf overgieten met latex of een plaatsvervanger sturen die alleen Spaans spreekt.

Wat doet een voorzitter van Wolbodo eigenlijk behalve bier drinken, het presidentenforum verstoren en een bestuursbeurs opstrijken?

,,Voor het presidentenforum heb ik nog niks bedacht. In het algemeen moet ik zorgen dat er met Wolbodo niets mis gaat. Verder worden de meeste dingen door anderen georganiseerd, zoals het gebouwonderhoud, de Owee en andere activiteiten. Een bestuursbeurs krijg ik trouwens niet: er zijn wel beurzen gereserveerd voor Wolbodo, maar ik voldoe niet aan de voorwaarden want ik heb mijn propedeuse nog niet.”

Het staat hier vol met verfblikken, gebruikte glazen en andere troep. Moet een bestuurder niet af en toe besturen en de toekomst uitstippelen?

,,Het zou fijn zijn als er een keer wordt schoongemaakt; tot nu toe is het wachten op hulp van de kaboutertjes. Wolbodo in een richting sturen hoeft niet. Ik moet alleen zorgen dat er geen grote verliezen worden gemaakt en er niet te veel dingen stuk gaan.”

Hoe staat Wolbodo ervoor anno 2003?

,,We hebben zo’n negentig betalende leden en een aantal mensen dat regelmatig langskomt maar geen lid wordt. De laatste jaren gaat het wat beter met de vereniging: er is financieel meer mogelijk en er is verjonging. Dat is ook een van mijn wensen: meer jongerejaars.”

Hoe werven jullie nieuwe leden zonder met geld te smijten tijdens de Owee?

,,Sinds jaren delen we flyers uit tijdens de Owee. De tekst op de flyer geeft aan wat voor soort vereniging Wolbodo is. Neem die van dit jaar: ‘Mr. Wolbodo, voor al uw studieproblemen, drankgerelateerde problemen, ongeluk bij het vinden van een partner en depressies in het algemeen. Gebrek aan succes en niet het doorzettingsvermogen de dingen tot het gewenste resultaat af te ronden? Kom dan naar Mr. Wolbodo, resultaat gegarandeerd! Velen gingen u voor en vonden waar zij nooit op hadden durven hopen! Mr. Wolbodo werkt discreet en achter gesloten deuren.”

Zelf ook naar binnen gelokt door een flyer van Mr. Wolbodo?

,,Ik ben pas een maand na de Owee voor het eerst hier binnengelopen. Zo gaat het meestal. Mensen die bij Wolbodo passen komen vanzelf een keer binnenvallen. Het is ook niet de bedoeling met een of andere actie mensen hier massaal op af te laten komen.”

Wat weet je van de historie van Wolbodo?

,,Wolbodo is begonnen als afsplitsing van een bestaande vereniging, volgens mij van Virgiel, maar dat zou ik moeten opzoeken. In het begin was alles tamelijk traditioneel, maar eind jaren zestig en begin jaren zeventig zijn allemaal hippies de vereniging binnengedrongen. Sindsdien is Wolbodo wat het nu ongeveer is.”

Hoe zou je Wolbodo nu dan willen omschrijven?

,,Wolbodo heeft een bepaald maatschappelijk engagement. In tegenstelling tot de grote verenigingen is bij Wolbodo niet alles al geregeld. Er is juist bijna niets geregeld. We maken alles mogelijk en daarin zijn geen grenzen. Ik kan hier gewoon naar binnen fietsen, ik kan besluiten zodadelijk de muren felgroen te verven zoals vorig jaar, ik kan om zes uur ’s ochtends binnenvallen om me klem te zuipen. Iedereen kan op elk moment doen wat hij wil: ieder lid heeft een sleutel.”

Een soort tweede woning dus.

,,Ja, het heeft alle faciliteiten van een woning, zoals een douche, televisie en internet. Het is zelfs beter dan de gemiddelde woning, want er zijn ook nog een pooltafel, een doka, een kok en vijfenveertig jaar historie. Inmiddels is het mijn eerste en tweede woning want ik woon met twee anderen hierboven.”

Hoe regelmatig komt er iemand spontaan binnenvallen om iets idioots te doen?

,,Er zijn dagen dat iedereen op de bar staat te dansen en helemaal los gaat en er zijn dagen dat een paar mensen hier een beetje voor de tv hangen. Dat heeft ook zo zijn charmes. Als we iets doen, doen we het goed. Af en toe op je gemak, af en toe helemaal los, de ene keer braaf, de andere keer wild. Die extremen, dat is Wolbodo.”

Hoe kijken andere Delftse verenigingen naar jullie? Wel eens andere besturen op de borrel gehad?

,,We nodigen ze ieder jaar uit. Het afgelopen jaar nam alleen het bestuur van het corps de moeite langs te komen, leuk van ze. Wat me wel opvalt aan besturen van andere verenigingen is dat ze zulke moeilijke woorden gebruiken. Woorden waarvan je soms nog nooit hebt gehoord. Ik vraag dan maar of ze het nog eens in het Nederlands willen herhalen.”

Wat heb je zelf bij Wolbodo kunnen doen waaraan je bij een reguliere vereniging minder snel zou toekomen?

,,Noem eens wat… golfen bijvoorbeeld. En dan niet op gras, maar gewoon hier binnen. Binnen een balletje neerleggen en afslaan: dat is zoiets waarvan ik vermoed dat het niet overal kan. Links en rechts sneuvelt het meubilair, maar het is wel lachen. En verder natuurlijk de feesten, zoals afgelopen keer een technofeest met de hele zaal vol rook waarbij je geen hand voor ogen kon zien. Dat spul dringt trouwens overal doorheen. Ik werd ’s ochtends in mijn kamer wakker met een laag rook tot heuphoogte.”

Buitenstaanders kennen Wolbodo voornamelijk van feestjes. Wat vond je zelf het bizarste feest?

,,Ik ken alleen de feesten die ik zelf heb meegemaakt, zoals vorig jaar de Tiroler Porno Party in de Owee. Een van de legendarische feesten uit het verleden waarover me wel eens is verteld is het woestijnfeest: zand op de vloer, de verwarming voluit en niets te drinken want dat is er niet in de woestijn. Op dit moment spitten we het archief door, dus binnenkort weet ik meer.”

Wat kom je zoal tegen in het archief?

,,Het grootste deel is boekhouding, overdrachtsakten en briefwisselingen tussen Wolbodo en andere verenigingen. Wat opvalt aan brieven van andere verenigingen is het zware taalgebruik met veel moeilijke termen.”

Geen leuke dingen tegengekomen?

,,Toch wel. Het leukst vind ik een serie grote foto’s uit de jaren zestig. Op een van die foto’s kijken blote hippies omringd door bierflesjes proostend in de lens. Die foto hebben we laatst precies zo nagemaakt met alle flesjes op dezelfde manier neergezet. We zijn inmiddels bezig de leukste archiefstukken bij elkaar te zoeken om er een best of…-cd van te maken. De spreuk over stofzuigermerk Nilfisker die op dit moment boven de bar hangt, kan zo mee op die cd: Voulez-vous Nilfisker mon Placxaque?

Wie is Yvo Pluymakers?

Yvo Pluymakers (21) is voorzitter van ‘mensenvereniging’ Wolbodo en woont boven het pand van zijn vereniging aan de Verwersdijk. Studeren doet hij met wisselende inspanning en op wisselende onderwerpen: soms stort hij zich met verenigingsgenoten op de fabricage van een explosief, dan weer verdiept hij zich in zijn studie industrieel ontwerpen. De propedeuse van die opleiding is een doel dat nog dient te worden behaald.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.