Campus

‘Bij windkracht zes wordt iedereen gek’

Windsurfvereniging Plankenkoorts bestaat 25 jaar. De festiviteiten beginnen vrijdag met een vierdaags uitstapje naar Normandië. De gebruikelijke proeflesperiode voor aspirant-leden, vanaf half april, wordt dit jubileumjaar gelardeerd met extra feestelijke activiteiten.

Als er een flinke zuidwester staat, windkracht zes, worden ze helemaal gek bij Plankenkoorts. “Dan kan het zomaar zijn dat we met dertig, veertig man op Scheveningen staan. Colleges of niet”, zegt Thijs Orth. “Als de website meldt dat het gaat waaien, schrijf je je snel in voor een plaatsje in de bus.” Voor Orth gaat er niets boven windsurfen. “Je vergeet alle dagelijkse zorgen en komt tot rust. Het is een enorm mooi gevoel dat je niet kunt laten schieten. De wind in het zeil, de snelheid, het golfrijden, de enorme krachten van de natuur, dat is zó indrukwekkend. Je mag spelen met de natuurkrachten, dat is het eigenlijk. Fantastisch om dat te delen met anderen.”

Begin jaren tachtig, de tijd van plankzeiler Stefan van de Berg, kon je geen studentenhuis betreden zonder je langs een aantal surfplanken te moeten wurmen. De grote surfrage uit die tijd is allang overgewaaid. Toch heeft Plankenkoorts momenteel ruim driehonderd leden. Meer dan ooit, volgens bestuurslid Orth. “We zijn de grootste studentenwindsurfvereniging van Nederland.”

Het aanvankelijk kleine vriendenclubje Leidse studenten dat de vereniging oprichtte in 1981, groeide allengs uit tot een flinke club waarvan ook enige TU-studenten lid werden. Tijdens de surfrecessie in de jaren negentig blies een geslaagde ledenwerfactie onder Delftse studenten de krimpende club nieuw leven in. Nu heeft het aantal Delftse leden de overhand. De club beschikt over een ruimte waar leden zelf hun planken kunnen maken. “Daar komt heel wat techniek bij kijken. Misschien verklaart dat de grote interesse onder TU-studenten.”

De afgenomen belangstelling wijt Orth aan de toegenomen kosten. De materiaalontwikkeling heeft immers niet stil gestaan. “En je hebt heel veel materiaal nodig. Zeilen, masten, planken, pakken. Aan één set heb je niet genoeg. Als je verkeerd landt na een sprong, gaat je mast kapot. Ik heb zelf laatst drie gebroken masten moeten weggooien. Je kunt ook door een golf gepakt worden. Dan kom je in de ‘wasmachine’ terecht, word je gespoeld. Het eerste wat je je afvraagt als je boven komt is: waar zijn mijn spullen, is alles nog heel?” Geen reden voor Orth om ermee te stoppen: “Ik heb veel spullen gesloopt, maar blijf surfen.”

Op het Valkenburgse meer bij Leiden kunnen beginners en lichtgevorderden zich de beginselen van het surfen eigen maken. Het vergt veel oefening en doorzettingsvermogen (‘zeker twee jaar’, zegt Orth) voordat je in de branding de meest fantastische sprongen kunt maken. Weliswaar staat de lol voorop, maar de besten willen zich toch graag in competitieverband meten. “In 2005 hebben we geprobeerd een Nederlands studentenkampioenschap te organiseren, maar de wind liet het afweten. We zijn nu bezig met de voorbereiding van een NSK in de herfst. Dat moet zeker doorgaan.” (JT)

www.plankenkoorts.com

Als er een flinke zuidwester staat, windkracht zes, worden ze helemaal gek bij Plankenkoorts. “Dan kan het zomaar zijn dat we met dertig, veertig man op Scheveningen staan. Colleges of niet”, zegt Thijs Orth. “Als de website meldt dat het gaat waaien, schrijf je je snel in voor een plaatsje in de bus.” Voor Orth gaat er niets boven windsurfen. “Je vergeet alle dagelijkse zorgen en komt tot rust. Het is een enorm mooi gevoel dat je niet kunt laten schieten. De wind in het zeil, de snelheid, het golfrijden, de enorme krachten van de natuur, dat is zó indrukwekkend. Je mag spelen met de natuurkrachten, dat is het eigenlijk. Fantastisch om dat te delen met anderen.”

Begin jaren tachtig, de tijd van plankzeiler Stefan van de Berg, kon je geen studentenhuis betreden zonder je langs een aantal surfplanken te moeten wurmen. De grote surfrage uit die tijd is allang overgewaaid. Toch heeft Plankenkoorts momenteel ruim driehonderd leden. Meer dan ooit, volgens bestuurslid Orth. “We zijn de grootste studentenwindsurfvereniging van Nederland.”

Het aanvankelijk kleine vriendenclubje Leidse studenten dat de vereniging oprichtte in 1981, groeide allengs uit tot een flinke club waarvan ook enige TU-studenten lid werden. Tijdens de surfrecessie in de jaren negentig blies een geslaagde ledenwerfactie onder Delftse studenten de krimpende club nieuw leven in. Nu heeft het aantal Delftse leden de overhand. De club beschikt over een ruimte waar leden zelf hun planken kunnen maken. “Daar komt heel wat techniek bij kijken. Misschien verklaart dat de grote interesse onder TU-studenten.”

De afgenomen belangstelling wijt Orth aan de toegenomen kosten. De materiaalontwikkeling heeft immers niet stil gestaan. “En je hebt heel veel materiaal nodig. Zeilen, masten, planken, pakken. Aan één set heb je niet genoeg. Als je verkeerd landt na een sprong, gaat je mast kapot. Ik heb zelf laatst drie gebroken masten moeten weggooien. Je kunt ook door een golf gepakt worden. Dan kom je in de ‘wasmachine’ terecht, word je gespoeld. Het eerste wat je je afvraagt als je boven komt is: waar zijn mijn spullen, is alles nog heel?” Geen reden voor Orth om ermee te stoppen: “Ik heb veel spullen gesloopt, maar blijf surfen.”

Op het Valkenburgse meer bij Leiden kunnen beginners en lichtgevorderden zich de beginselen van het surfen eigen maken. Het vergt veel oefening en doorzettingsvermogen (‘zeker twee jaar’, zegt Orth) voordat je in de branding de meest fantastische sprongen kunt maken. Weliswaar staat de lol voorop, maar de besten willen zich toch graag in competitieverband meten. “In 2005 hebben we geprobeerd een Nederlands studentenkampioenschap te organiseren, maar de wind liet het afweten. We zijn nu bezig met de voorbereiding van een NSK in de herfst. Dat moet zeker doorgaan.” (JT)

www.plankenkoorts.com

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.