De TU gaat over op betaald parkeren. Dat is onvermijdelijk omdat er rondom de universiteit ook een parkeerregime komt, zo meldde het college in mei. Het AD meldde onlangs het omgekeerde: de gemeente overweegt vergunningparkeren rondom de campus in te voeren, omdat de TU halverwege 2010 vergunningparkeren invoert.
Delen
Begrijpt u het nog? Het college heeft wel alvast een investering van twee miljoen euro goedgekeurd. Inmiddels ligt er bij commissies van de ondernemingsraad vertrouwelijke informatie, maar zijn daadwerkelijke plannen nog niet bekend.
Daarom besloot de raad te kijken hoe ze het bij de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) doen. En dus hield expert mobiliteitsmanagement en parkeerbeleid van die universiteit, Giuliano Mingardo, donderdag 25 juni een openbare lezing.
De Rotterdamse universiteit onderzocht twee jaar geleden met welk vervoermiddel medewerkers naar campus Woudestein komen. Met 43 procent autorijders – die een gratis parkeerkaart kregen – doet de EUR het heel goed. Landelijk ligt dat percentage op 60 tot 70 procent. Een kwart pakt het openbaar vervoer en nog ietsje meer de fiets.
Door nieuwbouw op de campus is er in 2028 een parkeergarage nodig die veertig miljoen euro kost. Betaald parkeren is noodzakelijk, maar om een vriendelijk tarief te kunnen rekenen, subsidieer je volgens Mingardo in feite auto’s.
Veertig miljoen euro gedeeld door tweeduizend medewerkers is twintigduizend euro per medewerker. Daar moet iets slimmers mee te bedenken zijn, waardoor misschien niet meer zo’n grote parkeergarage nodig is.
De EUR hing beeldschermen op de universiteit die vertrektijden van het openbaar vervoer aangeven. Ook kwam er een project e-fietsen, ofwel fietsen met elektrische ondersteuning. Daardoor rijd je 25 in plaats van 15 kilometer per uur en kun je ook als je iets verder weg woont, toch met de fiets komen. Kosten: tweeduizend euro per fiets. Voor veertig miljoen euro zijn heel wat fietsen per medewerker te kopen en zijn minder parkeerplaatsen nodig.
Toch ontkomt de EUR niet aan betaald parkeren voor medewerkers, want gratis parkeren bestaat niet. De supermarkt berekent parkeerkosten immers ook door in producten. Gratis parkeren op de campus leidt op diezelfde wijze tot lagere onderzoeksbudgetten en minder faciliteiten.
Uit parkeeronderzoek bleek dat 11 procent van de automobilisten niet meer naar een winkelcentrum kwam als parkeren daar vijf euro per uur kost. Toch was er geen verband tussen parkeertarief en omzet. Conclusie: parkeren is minder belangrijk dan men denkt en nieuwe projecten zijn te ontwikkelen met minder parkeren.
Moraal van Mingardo’s verhaal: het subsidiëren van mensen is effectiever en goedkoper dan het subsidiëren van parkeerplekken. Denk goed na voordat je miljoenen stopt in een parkeergarage. En: een klein onderzoek in het begin kan later veel tijd en geld besparen.
Delft Hogeschool INHolland aan de Rotterdamseweg krijgt de slankste composietgevel ter wereld. De vier verdiepingen hoge gevel wordt slechts 45 millimeter dik. Het huzarenstukje wordt bereikt door een combinatie van extreem sterke kabels om de dertien meter hoge gevel op te spannen en stijve glaspanelen. Vanuit de TU was prof.dr.ir. Mick Eekhout (Bouwkunde) bij de ontwikkeling betrokken. Hij vertelt dat de kabels door de spouw van het dubbelglas lopen. De gevel wordt medio 2009 onthuld.
Begrijpt u het nog? Het college heeft wel alvast een investering van twee miljoen euro goedgekeurd. Inmiddels ligt er bij commissies van de ondernemingsraad vertrouwelijke informatie, maar zijn daadwerkelijke plannen nog niet bekend.
Daarom besloot de raad te kijken hoe ze het bij de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR) doen. En dus hield expert mobiliteitsmanagement en parkeerbeleid van die universiteit, Giuliano Mingardo, donderdag 25 juni een openbare lezing.
De Rotterdamse universiteit onderzocht twee jaar geleden met welk vervoermiddel medewerkers naar campus Woudestein komen. Met 43 procent autorijders – die een gratis parkeerkaart kregen – doet de EUR het heel goed. Landelijk ligt dat percentage op 60 tot 70 procent. Een kwart pakt het openbaar vervoer en nog ietsje meer de fiets.
Door nieuwbouw op de Rotterdamse campus is er in de toekomst een parkeergarage nodig die veertig miljoen euro kost. Betaald parkeren is noodzakelijk, maar om een vriendelijk tarief te kunnen rekenen, subsidieer je volgens Mingardo in feite auto’s.
Veertig miljoen euro gedeeld door tweeduizend medewerkers is twintigduizend euro per medewerker. Daar moet iets slimmers mee te bedenken zijn, waardoor misschien niet meer zo’n grote parkeergarage nodig is.
De EUR hing beeldschermen op de universiteit die vertrektijden van het openbaar vervoer aangeven. Ook kwam er een project e-fietsen, ofwel fietsen met elektrische ondersteuning. Daardoor rijd je 25 in plaats van 15 kilometer per uur en kun je ook als je iets verder weg woont, toch met de fiets komen. Kosten: tweeduizend euro per fiets. Voor veertig miljoen euro zijn heel wat fietsen per medewerker te kopen en zijn minder parkeerplaatsen nodig.
Toch ontkomt de EUR niet aan betaald parkeren voor medewerkers, want gratis parkeren bestaat niet. De supermarkt berekent parkeerkosten immers ook door in producten. Gratis parkeren op de campus leidt op diezelfde wijze tot lagere onderzoeksbudgetten en minder faciliteiten.
Uit parkeeronderzoek bleek dat 11 procent van de automobilisten niet meer naar een winkelcentrum kwam als parkeren daar vijf euro per uur kost. Toch was er geen verband tussen parkeertarief en omzet. Conclusie: parkeren is minder belangrijk dan men denkt en nieuwe projecten zijn te ontwikkelen met minder parkeren.
Moraal van Mingardo’s verhaal: het subsidiëren van mensen is effectiever en goedkoper dan het subsidiëren van parkeerplekken. Denk goed na voordat je miljoenen stopt in een parkeergarage. En: een klein onderzoek in het begin kan later veel tijd en geld besparen.
Comments are closed.