Bezet!

Tegenwoordig worden die sjablonen gebruikt voor de aankondiging van bedrijvendagen en andere uitwassen van het grootkapitaal. Ik vrees dat de binnenlandse veiligheidsdienst haar belangstelling voor de Vssd zo onderhand verloren heeft.

Indien nodig bezetten wij het hoofdgebouw of leverden wij slag met de ME. Volgens mij is dat al in geen jaren gebeurd. Dat is een schandalig gemis. Op zijn minst dient het hoofdgebouw eens in de twee jaar bezet te worden door boze studenten. Het verwateren van deze traditie is een ernstige aderlating voor de sociale vaardigheden van de student (met name het tonen van lef). Bovendien dreigt waardevolle kennis over de blokkade van achteringangetjes verloren te gaan. En kennis, daar zou het aan de TU nou juist om moeten draaien.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat student een beroep is geworden als alle andere. Flexwerk, dat wel, zodat je je nog steeds een stuk in de kraag kunt zuipen zonder de volgende ochtend last te krijgen met je baas. Maar verder haalt iedereen zijn punten, verdient zijn centen met een bijbaantje en vindt het nog redelijk ook dat dit van hem verlangd wordt.

Redelijk! Wat is dat nou voor onzin. Straks blijken studenten nog gevoelig voor nuances ook. Daar kun je natuurlijk niet mee aankomen als je het hoofdgebouw wilt bezetten. Meneer, wij komen voor de bezetting. Dat is best, jongen, als jullie de deuren maar niet blokkeren en iedereen gewoon door kan werken. Dat lijkt me geen onredelijk verzoek, meneer, maar wij blijven bij onze eis dat het cvb de oorlog in Afghanistan ondubbelzinnig veroordeelt, nou ja, een beetje afstand nemen is ook goed, of als we een ingezonden brief mogen schrijven zijn we ook al blij.

Kijk, als alumnus wil je twee dingen. Ten eerste moet je universiteit om de haverklap in het nieuws verschijnen met weer een briljante vondst en ten tweede moet hij niet te veel veranderen. Je wilt namelijk trots zijn op de naam op je diploma en met gevoelens van nostalgie kunnen terugkijken op je studententijd. In het eerste is wel voorzien, bijvoorbeeld door al die nanobuisjes op de voorpagina van Science. Over het tweede maak ik me ernstig zorgen. Even sprong mijn hart op toen ik vorige week in Delta de kop ‘Verkoop versnaperingen kwart gedaald’ las. Een boycot! Bleek het gewoon om technofobie te gaan.

Ik eis maatregelen van het cvb. Er is beleid om alumni bij de universiteit betrokken te houden, maar daar komt natuurlijk niets van terecht als een generatie professionele studenten geen respect toont voor een traditie waar hun voorgangers zo aan hechten. Ik dreig vervreemd te raken van de TU. Het cvb moet onmiddellijk met de studenten gaan praten dat het zo niet langer kan. Ik heb ook al een slogan: ‘Red het alumnibeleid, bezet de universiteit’.

De auteur is hoofdredacteur van Zicht op Delft, het nieuwe alumniblad van de TU

In de jaren tachtig, dames en heren, toen konden wij studenten, inmiddels alumni met een vette baan, er wat van. Wij voerden actie tegen alles wat niet door de beugel kon, niet door stiekem wat postertjes te plakken, maar door de straat op te gaan met spandoeken, die wij beschilderden met verf en sjablonen van de Vssd. Tegenwoordig worden die sjablonen gebruikt voor de aankondiging van bedrijvendagen en andere uitwassen van het grootkapitaal. Ik vrees dat de binnenlandse veiligheidsdienst haar belangstelling voor de Vssd zo onderhand verloren heeft.

Indien nodig bezetten wij het hoofdgebouw of leverden wij slag met de ME. Volgens mij is dat al in geen jaren gebeurd. Dat is een schandalig gemis. Op zijn minst dient het hoofdgebouw eens in de twee jaar bezet te worden door boze studenten. Het verwateren van deze traditie is een ernstige aderlating voor de sociale vaardigheden van de student (met name het tonen van lef). Bovendien dreigt waardevolle kennis over de blokkade van achteringangetjes verloren te gaan. En kennis, daar zou het aan de TU nou juist om moeten draaien.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat student een beroep is geworden als alle andere. Flexwerk, dat wel, zodat je je nog steeds een stuk in de kraag kunt zuipen zonder de volgende ochtend last te krijgen met je baas. Maar verder haalt iedereen zijn punten, verdient zijn centen met een bijbaantje en vindt het nog redelijk ook dat dit van hem verlangd wordt.

Redelijk! Wat is dat nou voor onzin. Straks blijken studenten nog gevoelig voor nuances ook. Daar kun je natuurlijk niet mee aankomen als je het hoofdgebouw wilt bezetten. Meneer, wij komen voor de bezetting. Dat is best, jongen, als jullie de deuren maar niet blokkeren en iedereen gewoon door kan werken. Dat lijkt me geen onredelijk verzoek, meneer, maar wij blijven bij onze eis dat het cvb de oorlog in Afghanistan ondubbelzinnig veroordeelt, nou ja, een beetje afstand nemen is ook goed, of als we een ingezonden brief mogen schrijven zijn we ook al blij.

Kijk, als alumnus wil je twee dingen. Ten eerste moet je universiteit om de haverklap in het nieuws verschijnen met weer een briljante vondst en ten tweede moet hij niet te veel veranderen. Je wilt namelijk trots zijn op de naam op je diploma en met gevoelens van nostalgie kunnen terugkijken op je studententijd. In het eerste is wel voorzien, bijvoorbeeld door al die nanobuisjes op de voorpagina van Science. Over het tweede maak ik me ernstig zorgen. Even sprong mijn hart op toen ik vorige week in Delta de kop ‘Verkoop versnaperingen kwart gedaald’ las. Een boycot! Bleek het gewoon om technofobie te gaan.

Ik eis maatregelen van het cvb. Er is beleid om alumni bij de universiteit betrokken te houden, maar daar komt natuurlijk niets van terecht als een generatie professionele studenten geen respect toont voor een traditie waar hun voorgangers zo aan hechten. Ik dreig vervreemd te raken van de TU. Het cvb moet onmiddellijk met de studenten gaan praten dat het zo niet langer kan. Ik heb ook al een slogan: ‘Red het alumnibeleid, bezet de universiteit’.

De auteur is hoofdredacteur van Zicht op Delft, het nieuwe alumniblad van de TU