Opinie

‘Beste Dap, ik kan je uithaal niet plaatsen’

Delta-columnist Dap Hartmann en collegevoorzitter Tim van der Hagen schrijven elkaar iedere twee weken een openhartige brief over de toekomst van de universiteit, muziek en boeken. “Betrap ik jou nou op een inconsistentie?”

Foto: Sam Rentmeester

Beste Dap,


Weet je nog van vroeger, Doe Maar? Die hadden een nummer, Doris Day, waarin het refrein ongeveer zo ging: er zit een knop op je tv /die helpt je zo uit de puree / druk hem in en ga maar mee / de bloemen buiten zetten… Wijze raad, Dap, die ik maar eens zou opvolgen als ik jou was. Dat zou je een hoop ergernis besparen. Het is inderdaad jammer dat ze ze niet meer maken zoals Carl Sagan of Chriet Titulaer. Des te meer reden om die knop gewoon om te draaien, of op z’n minst heel selectief te kijken met behulp van je digitale tv-kastje (mooi stukje technologie).


Intussen heb je me wel betrapt op het volgen van Georgina Verbaan, ik geef het grif toe. Ik vind Twitter namelijk een prima manier om op de hoogte te blijven van andere meningen en invalshoeken en eens breder te kijken dan alleen door je eigen koker. Georgina Verbaan is zo iemand die soms een heel verrassende kijk op dingen heeft. Dat ik Donald Trump lijk te volgen is een ander verhaal. Mijn account is gehackt, zullen we maar zeggen.


Spontaniteit

Betrap ik jou hier trouwens niet op een beetje inconsistentie? Want je pleit er dan wel voor om de leest van de wetenschapper vooral niet te smal en knellend te laten zijn (die hebben natuurlijk overal een interessante mening over) maar tegelijkertijd vind je het een gotspe als een niet-wetenschapper een programma over wetenschap presenteert. Volgens mij kun je presenteren heel goed aan een presentatrice overlaten. Wetenschap bedrijven laten we dan weer liever aan de wetenschappers.


Toch nog even over Trump. Eind april had hij er zijn eerste 100 dagen als president opzitten. Of hij de 200 gaat halen, is afwachten, maar dat terzijde. Het deed me er namelijk aan denken dat ik al bijna weer een jaar President van de TU Delft ben. Hoe voelt dat nu? Groot verschil tussen CvB-lid zijn of in een faculteit te werken: er lopen niet zomaar meer mensen bij je binnen. Je ziet bijna iedereen op afspraak en vaak ook nog aan een vergadertafel. Het neemt de spontaniteit een beetje weg, zeg maar, al die formele structuren.


Dat betekent dat ik, paradoxaal genoeg, mijn best moet doen om die toevallige ontmoetingen te regisseren. Dat ik de tijd moet nemen voor een beetje ‘management by walking around’, al moet dat dan wel weer in die volle agenda passen. Om diezelfde reden heb ik trouwens ook het traject naar de nieuwe strategie geprobeerd open te gooien. Ik weet dat jij je inmiddels hebt opgegeven voor de ‘open meetings’, maar voor wie dat nog niet gedaan heeft: aanmelden kan nog steeds en iedereen is welkom.


Geheimtaal

En ja, ik spreek intussen al een aardig woordje managementspeak. Het is de taal van vergader- en beleidsstukken en die neem je toch vanzelf tot op zekere hoogte over. Is dat zo erg? Ik denk van niet. Net als elke vorm van jargon kan het dienen als een soort steno om elkaar snel te begrijpen. Het is toch een beetje spiegelen, net zoals je bijvoorbeeld wanneer je Engels spreekt, je je taalniveau (en soms zelfs je accent) automatisch aanpast aan dat van degene die tegenover je zit.


Het moet alleen geen geheimtaal worden. Jouw probleem hiermee is, als ik het goed begrijp, dat je dus die mens achter de manager beter wilt leren kennen. Ik vrees echter dat de manager intussen een deel van mij geworden is. En wil je echt Tim uncut leren kennen, dan moeten we misschien gewoon maar een keer een avondje doorzakken samen.


Uithaal

Je hebt het over onderwijs. Dap, het is onze ‘core business’, natuurlijk vinden we het belangrijk. We hebben al allerlei maatregelen genomen om dat ook echt duidelijk te maken. Dan heb ik het bijvoorbeeld over de Educational Fellowships en het benoemen van Rob Mudde tot Distinguished Professor in Science Education. We hechten er dusdanig belang aan dat we onderwijs, in tegenstelling tot veel andere universiteiten, niet als verantwoordelijkheid bij de rector hebben neergelegd, maar bij een apart CvB-lid.


Je uithaal naar de Docent van het Jaar kan ik zelf niet plaatsen; volgens mij wordt die heel erg gewaardeerd door de betrokken docenten, vooral ook omdat de verkiezing is gebaseerd op de mening van hun eigen studenten. Zij kiezen de beste docent per faculteit en wij plaatsen er dan nog één op een extra voetstuk als beste docent van de hele TU Delft.


Wel is het zo dat dit iets is dat in alle geledingen van de organisatie moet doorsijpelen. Net als het werken aan de werkdruk vraagt dat dus om een cultuuromslag, die we niet pats, boem van bovenaf kunnen opleggen. En begrijp me goed, onderwijs en onderzoek aan de TU Delft zijn en blijven met elkaar verweven. De meeste wetenschappers zullen dus gewoon hun onderwijs- en onderzoekswerk blijven combineren, alleen hoeft die verhouding niet voor iedereen hetzelfde te zijn; evenmin moet er een sfeer heersen dat onderzoek waardevoller zou zijn dan onderwijs.


Verkeersregelaars

Nog even over het kruispunt Jaffalaan/Mekelweg, want daar waren wat reacties op gekomen, las ik. De afgelopen jaren hebben we samen met de Gemeente Delft en omwonenden een aantal mogelijkheden besproken, waaronder het aanleggen van een tunnel of een brug, of het verplaatsen van het fietspad naar de overkant. De gouden tip zat er blijkbaar nog niet bij, zoals de politie het zo mooi weet te zeggen.


Feit is dat dit onderdeel is van de bereikbaarheid van de hele campus waar we, eveneens in goed overleg met de gemeente, aan werken. Daar spelen allerlei factoren een rol in, zoals de Leeghwaterstraat die straks een fietsstraat wordt en de nieuwe Sebastiaansbrug. Ik ben van mening dat we vooral naar dat grotere plaatje moeten blijven kijken. Als dat betekent dat we dan wat langer met verkeersregelaars moeten werken, dan is dat maar zo.


Nog mooier zou zijn als het probleem zichzelf zou oplossen. Stel je toch eens voor dat we straks onze eigen WEpod zouden hebben in plaats van een tram: zelfrijdende elektrische busjes waarmee we studenten en medewerkers van het station naar de campus kunnen shuttelen. De techniek komt mede uit Delft, dus waarom niet, zou je zeggen. Kan gelijk een groot deel van die ‘stationsfietsen’ worden opgedoekt.


Breaking Bad

Weet je wat ik laatst met plezier heb gelezen? Een ode aan e-nummers van microbiologe Rosanne Hertzberger. Pas nou op met die natuurlijk-voedsel-hype, stelt zij. Er is niets zo streng gecontroleerd en gereguleerd als die e-nummers die veel mensen proberen te mijden. De fabrikant gaat daarin mee, en vervangt dan bijvoorbeeld E330 (citroenzuur) door citroensap.Daar zit dan chemisch hetzelfde in, maar het staat beter op het etiket. Ze is trouwens bij onze eigen Jack Pronk afgestudeerd aan de opleiding Life Science & Technology, dus da’s ook al een aanbeveling.


Over chemie gesproken, heb je Breaking Bad gevolgd? Dat verhaal draaide om nerdy scheikundeleraar Walter White, alias Heisenberg. We kunnen het niet hardmaken, maar we hebben het idee dat we door die serie meer scheikundestudenten hebben. Je ziet ze ook wel lopen met Heisenberg T-shirts. Zo heeft iedere generatie zijn eigen rolmodellen.


Absurde situaties

Nu kijk ik naar Better call Saul, de opvolger van Breaking bad. Wat ik daar zo leuk aan vind: het is een reeks van zeer onwaarschijnlijke gebeurtenissen die elkaar heel logisch opvolgen, zodat eigenlijk volkomen absurde situaties ontstaan, waar je als kijker wel in meegaat. Cinematografisch is het heel mooi, met zo’n ‘film-noir’-achtige uitstraling. Fargo staat trouwens ook nog op mijn kijklijstje.


Dan nog even een evenement dat ik jou en iedereen wil aanraden: de TU Delft Research Exhibition is op donderdag 8 juni (tijdens het IFOT) speciaal toegankelijk voor studenten medewerkers. Wel graag even aanmelden. Met maar liefst 175 onderzoeksprojecten, ook historische, laten we zien wat ingenieurswetenschappen voor de maatschappij kunnen betekenen. Daarmee hopen we honderden mensen van buiten de TU Delft te laten zien waar we mee bezig zijn, maar natuurlijk tonen we dat ook graag aan elkaar. Zie ik je daar?


Hartelijk groet,


Tim van der Hagen


Lees de hele briefwisseling terug, in volgorde van verschijnen:


‘Beste Tim, hoe wil je al je doelen gaan halen?’

‘Beste Dap, we willen toch excelleren?’

‘Beste Tim, wat ga je doen aan werkdruk?’

‘Beste Dap, cultuur moeten we allemaal veranderen’

‘Beste Tim, we zijn geen pluimvee’

‘Beste Dap, ik hoor het liefst de meningen van experts’

‘Beste Tim, onderwijs is net zo belangrijk als onderzoek’

‘Beste Dap, ik kan je uithaal niet plaatsen’

‘Beste Tim, laat mij rector worden’

‘Beste Dap, succes moet je vieren’

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.