Een bedreigde wetenschapper uit Irak gaat werken aan de TU Delft. Dat heeft Stichting voor Vluchteling Studenten UAF gemeld. Een naam noemt de UAF vanwege de veiligheid niet.
Delen
Klussen aan je bootje en andere spulletjes mag niet in de opslagkelder aan de Rotterdamseweg 145. Studenten(sport)verenigingen kregen daar pal voor het collegejaar bericht over. Zij mochten vanwege beheer- en veiligheidsredenen voortaan alleen nog tijdens kantooruren naar hun spulletjes en dan alleen als ze dat 24 uur van tevoren meldden. Dat leidde tot protest en dus besloot facilitair management daar wat pragmatischer mee om te gaan. Samen met Oras en het sport- en cultuurcentrum wordt gezocht naar een oplossing. Intussen mogen studenten hun spullen tot eind maart blijven opslaan in de kelder.
De Irakees is de vijfde wetenschapper die de organisatie sinds een jaar weet te plaatsen. Van de vier wetenschappers die UAF het afgelopen half jaar een plek wist te geven, kwamen er twee terecht aan de Universiteit van Amsterdam, één in Groningen en één in Tilburg. De Tilburgse wetenschapper komt uit Buthan, de overige drie komen uit Iran.
Wankel evenwicht
Namen noemt het UAF niet, om wetenschappers niet in gevaar te brengen. De wetenschapper werd in zijn land ernstig bedreigd en moest vrezen voor zijn leven.
Van der Pas: “Het is een wankel evenwicht. We willen ruchtbaarheid aan het programma geven, maar tegelijkertijd de onderzoekers niet in de kijker van vijandige regimes spelen.” Meer dan dat de Irakees ‘een PhD op het vakgebied van de Applied Microbiology and Biotechnology op zak heeft’ en met een van zijn onderzoeken een patent heeft binnengesleept, wil Van der Plas niet kwijt.
De komende twee jaar hoopt UAF nog vijfentwintig bedreigde wetenschappers een tijdelijke baan te kunnen bieden aan een Nederlandse universiteit. Daadwerkelijke plaatsing is door omstandigheden van de wetenschappers ongewis. “Een onderzoeker waarvoor we een plek hadden gevonden, is gevangen gezet”, zegt Marijn van der Pas van stichting UAF. “Anderen moeten maanden op een uitreisvisum wachten of krijgen helemaal geen toestemming het land te verlaten.”
Netwerk
Een jaar geleden haakte de stichting aan bij het Amerikaanse programma Scholars at Risk, een internationaal netwerk van universiteiten en colleges dat zich wereldwijd inzet voor academische vrijheid en de verdediging van mensenrechten van wetenschappers.
De meeste Nederlandse universiteiten wilden wel meedoen, afgezien van Maastricht, Wageningen en Utrecht. “Ons hoor je niet mopperen op instellingen die niet meedoen”, aldus Van der Pas. “We zijn blij dat de andere wel ruimte bieden. Universiteiten staan onder druk. Het is soms moeilijk te verkopen dat je een vluchteling een baan biedt, als er verder zo weinig plaats is.”
Contract
Intussen probeert het UAF nog meer wetenschappers hierheen te halen en een baan te bezorgen. De meesten komen uit Iran, maar het UAF spant zich ook in voor wetenschappers uit Irak, Congo, Bhutan, Madagaskar, Zimbabwe, Birma en Syrië.
Wat kunnen zij eigenlijk doen als hun tijdelijke contract afloopt? “De situatie in hun land kan zijn verbeterd en dan gaan ze gewoon terug”, aldus Van der Pas. “Maar ze kunnen vanuit Nederland ook makkelijker een internationaal netwerk opbouwen dan vanuit een land als Iran. Misschien vinden ze elders een aanstelling.”
Comments are closed.