Beauty and the engineer

It’s just a subconscious part of who we are.
To say appearances don’t matter is a lie, especially when it’s a first impression. Sure, you’re still the same person whether dressed up or down, but how people perceive you is totally different. In the ‘normal world’ people generally perceive us more positively if we’re dressed up. But that’s not always so in the world of engineering.
A girlfriend of mine is good-looking, always has flawless makeup and always makes an effort to dress up, yet she’s often underestimated academically by her peers. People have a hard time believing her when she says she’s studying aerospace engineering, and even more so when she mentions that she completed her BSc in three years. One of her former male colleagues was very surprised when she was hired for an hour-intensive job that required good managerial and communication skills. He bluntly told her that it’s a job for a ‘serious, experienced and well-focused’ person, implying that she wasn’t one, that she was just a fun-loving Barbie girl who couldn’t be taken seriously. He made that judgment purely based on her looks.  Of course he eventually had to eat his words, as she proved more than capable of getting the job done, but the question remains: would he have made that initial judgment if it had been a plain, casually-dressed guy or girl applying for the job?
Of course we can argue whether it’s a gender rather than appearance issue, whether a smartly-dressed, well-groomed lad would’ve been taken more seriously than my female friend in this case. My personal experience however suggests it’s indeed at least partly a matter of appearances, not gender.
Some days I like to dress up, while on others a comfy sweatshirt and flat boots do the trick, especially if I’ll be spending time in the workshop that day. It was on one of those days – baggy sweatshirt, jeans and workshop boots – that I was strolling through the aula and came across a stand for one of the TU ‘Student Dream Teams’ presenting their creation and recruiting students. Curios, I stopped to chat to a recruiter about their project. He immediately started talking about the project’s various technical disciplines, asking me what experience I had with certain materials and production methods, whether I preferred this discipline or that. In short, we had a nice chat about the project’s technical aspects.
Fast forward about half a year later and I’m meeting the same guy from the same team at the same presentation in the aula, only this time I’m in a dress and heels, with make-up and dangly earrings. Of course he doesn’t recognize me as the girl he briefly spoke with six months ago. Our conversation went like this:
Me: ‘Wow, interesting project.’
He: ‘You’re interested in joining our team? We could use some people for PR on roll-out and open days.’
Me: ‘Well, actually I’m more interested in the technical stuff.’
He: ‘Oh, of course! We also have plenty of managerial positions!’
He then proceeded to tell me how I could benefit from the managerial experience I’d gain. The thought of me getting down and dirty with the heavy metals and composites obviously never even crossed his mind, so I simply ended our conversation, while smiling on the inside about the power of appearances. Yes indeed, looks can kill: they can kill the engineer in you in the eyes of others.
But does that mean one must sacrifice her feminine style and instead dress like a construction worker if she wants to be taken seriously as an engineer? Not at all. Looks and first impressions only go so far. Past a certain stage guys won’t care what you’re wearing in the workshop, as long as you can get the job done.

Olga Motsyk, from Ukraine, is a BSc aerospace engineering student.

Hoewel de invloed van religie op de samenleving schromelijk wordt overschat, is het geen toeval dat in het Calvijn-jaar het woord ‘schuldig’ vaak valt. Waren de Turkse piloten nou wel of niet schuldig aan de crash op Schiphol? Wel schuldig was de Tunesische piloot die niet de noodinstructies uitvoerde maar een potje ging zitten bidden en zijn vliegtuig liet verongelukken in Italië. En nu maar hopen dat het religiegezwel op onze universiteit niet uitzaait naar de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek, anders is mijn vliegangst gerechtvaardigd.
Wie ook worstelen met schuld zijn bankdirecteuren en opperbankdirecteur Nout Wellink. Hoewel directeur Floris Deckers van Van Lanschot Bankiers zijn excuus aanbood voor de crisis, moest dat volgens hem niet geïnterpreteerd worden als een schuldbekentenis. Dat zou namelijk tot een juridische procedure kunnen leiden. Ook vinden de bankdirecteuren dat de oorzaak (schuld) van de financiële crisis in de Verenigde Staten gezocht moet worden. Globalisering heeft dus toch slechte kanten. Al begrijp ik dan niet waarom ik anno 2009 een eenvoudige cheque uit de VS niet kan innen bij de ING.
Berouw komt na de zonde. Hoewel. Het is opmerkelijk om te lezen hoe gefaalde bestuurders en directeuren na afloop beweren dat hen niets te verwijten valt omdat ze op dát moment met díe informatie niet anders hadden kunnen beslissen en handelen. Zo opgevat kan een student ook nooit zakken: “Maar meneer, ik had tijdens het tentamen die bepaalde kennis, dus mijn antwoord kan niet fout zijn.” Het significant hogere salaris van topbestuurders kan alleen gerechtvaardigd worden als ze het (inderdaad zeldzame) vermogen of talent bezitten om bij voorbaat een goed idee of gevoel te hebben welke kant het op gaat en wat daardoor nu gedaan moet worden. Politici zeggen vaak dat ze niet op de zaken vooruit willen lopen. Fout! Dat moeten ze juist wel doen. Het is niet alleen een grote schande dat de huidige financiële crisis is veroorzaakt door inhalige bankiertjes (van hoog tot laag in de organisatie, laat dat gezegd zijn), maar dat onze politici er meer dan twee weken voor nodig hebben om tot een pakket maatregelen te komen om de crisis te bestrijden. Regeren was toch vooruitzien? Hebben Balkenende c.s. ooit zich gewaagd aan de gedachte dat de aannames uit het regeerakkoord anders kunnen uitpakken? Maar goed, van een fundamentalistisch-christelijk kabinet kan niet verwacht worden dat ze enige twijfel heeft aan de eenmaal vastgestelde bepaalde uitgangspunten, zelfs al komen die niet van hogerhand.
Volgens eurocommissaris Neelie Smit is het onverstandig om te zoeken naar zondebokken voor de crisis. Dat zou ik ook zeggen als ik een sterk vermoeden had dat de schuldigen zich in je naaste kring bevinden en dat je eigen toezichthoudende kwaliteiten er hoogstwaarschijnlijk ook een rol in spelen. Veel bestuurders en directeuren zijn niet in staat om schuld te bekennen voor wat ze fout gedaan hebben. Ze zijn goed in met de eer strijken als het goed gaat, maar als het fout afloopt vertoont men aangeleerd ‘wegduikgedrag’. Daarom vind ik dat (ex-)topbestuurders alsnog bestraft moeten kunnen worden voor wanprestaties. Misgelopen rendementen uit het verleden zijn geen garantie voor een boetevrije toekomst. De ministeriële verantwoordelijkheid moet een ‘met terugwerkende kracht’-clausule krijgen zonder verjaringstijd. Dat voorkomt dat de huidige financiële crisis, die hopelijk het failliet van onze elite wordt, ook in de toekomst betaald wordt door de onschuldige massa.
Overigens ben ik van mening dat Geert Wilders een vergelijking mag trekken tussen de ‘Koran’ en ‘Mein Kampf’.

Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.