Ik wil jullie allemaal bedanken voor deze fantastische tijd. Vaak werd ik op de TU aangesproken over of ik nog tips had voor bepaalde recepten. Die actieve houding heeft ook mij ertoe gezet nog beter na te denken over recepten en hoe ik jullie kon helpen met beter koken.
Het is een lange reis geweest, van koekjes tot coquilles, van brakke hap tot haute cuisine. We hebben gepocheerd, gefrituurd, gebakken, gebraden, gekookt, gesneden, gepureerd, gefileerd, gegrild en gedrapeerd, om zo maar een paar dingen te noemen. We hebben de winter, de zomer, de herfst en de lente gekookt. We hebben alles wat onder de zon loopt en groeit beroerd. We zijn van noord naar zuid, van oost naar west gegaan. Mijn hoop en wens is, dat zowel jullie als ik er uit zijn gekomen als betere koks. Ik durf te zeggen dat ik veel heb geleerd van het voor jullie mogen schrijven. Het is niet makkelijk het idee achter een recept over te brengen en precies duidelijk te maken wat je bedoelt.
Mijn laatste woorden wil ik dan ook wijden aan wat koken voor mij is. Voor mij is het een ontspanning en een manier om dichter bij elkaar te komen. Neem eens de tijd om voor je naasten en geliefde te koken en neem ook de tijd om het op te eten, niet voor een scherm maar samen aan tafel. Eten, en daarmee koken, is een van de absolute fundamenten van het leven, en misschien wel de definitie wat het betekent een mens te zijn.
Ik zal mijn zoektocht naar nieuwe recepten altijd doorzetten, hongerig naar meer. Blijf koken!
Comments are closed.