Dr. W. van Donselaar is als arts verbonden aan de Stichting Studenten Gezondheidszorg en onder meer belast met preventie van ziekten onder studenten.
Delen
Na de dramatische melding van nekkramp hield hij zich bezig met de voorlichting en antibiotica-verstrekking voor eerstejaars bij Virgiel.
Figuur 1 Van Donselaar: ,,Er is geen antwoord op de vraag of dit door de KMT veroorzaakt is”
,,De eerste melding kwam woensdag via onze stichting binnen, in overleg met Virgiel en de GGD is toen een passend beleid bepaald”, aldus Van Donselaar. De GGD heeft voor dergelijke situaties ‘protocollen’, een soort rampenplan, klaarliggen.
Meningitis, de ziekte die door de bacteriën ‘meningococcen’ wordt veroorzaakt, is een besmettelijke ziekte waardoor de vliezen rond hersenen en ruggemerg onstoken raken. Deze ziekte is beter bekend als hersenvliesontsteking of nekkramp.
Een kwart tot vijftig procent van alle mensen is drager van de bacterie, maar slechts in zeer uitzonderlijke gevallen kan de ziekte optreden. Hoe is nog niet duidelijk, er zijn aanwijzingen dat erfelijke aanleg en verminderde afweer invloed op het ontstaan van de ziekte hebben.
De verstrekking van de antibiotica aan 250 eerstejaars bij Virgiel was dan ook slechts bedoeld om een klein risico nog verder te beperken.
De arts zegt bewondering voor het Virgiel-bestuur te hebben omdat dit erin slaagde binnen een etmaal 99 procent van de risicogroep te bereiken. Van Donselaar: ,,Woensdagavond heb ik met twee GGD-artsen en een verpleegkundige de verstrekking van de antibiotica in de sociëteit van Virgiel verzorgd. Het ging om zulke grote hoeveelheden dat de antibiotica uit Utrecht aangevoerd moest worden.”
Hoofdpijn-virus
Er is voor gekozen niet aan meer mensen antibiotica te verstrekken omdat dan het risico op negatieve bijwerkingen vele malen groter is dan de kans op besmetting met nekkramp. Alleen bij mensen die in dezelfde ruimte sliepen als het slachtoffer wil men ieder risico uitdammen en een eventuele ‘epidemie’ voorkomen.
De dagen na het bekend worden van de ziekte zijn er alleen bij Van Donselaar in de praktijk al zo’n twintig meldingen van verontruste studenten geweest die meenden de ziekte te hebben. ,,Er heerst op dit moment ook een hoofdpijn-virus en gelukkig bleek er in geen enkel geval sprake van meningococcen oftewel nekkramp”, zegt Van Donselaar, die benadrukt dat mensen die twijfelen of zij misschien besmet zijn vooral niet moeten schromen contact met hun arts op te nemen.
Rest de vraag of dit alles te voorkomen was: ,,Er is geen antwoord op de vraag of dit door de KMT veroorzaakt is. Natuurlijk zijn vermoeide mensen vatbaarder voor ziekten, maar in mijn praktijk heb ik eerder een geval van nekkramp gehad bij iemand die een volmaakt geregeld leven leidde. Je kunt er niets van zeggen.”
Van Donselaar besluit met de mededeling dat de SGZ ieder jaarin nauw overleg met verenigingen voorlichting en bijvoorbeeld EHBO-cursussen aan bestuur en commissies geeft. Tijdens deze voorlichting komen ook dit soort risico’s ter sprake en men is dus in staat deze te herkennen. ,,Verder zouden de artsen hier zeker ingrijpen wanneer men vermoedde dat de risico’s te groot zijn. Maar daar is geen sprake van.” (M.L.)
Dr. W. van Donselaar is als arts verbonden aan de Stichting Studenten Gezondheidszorg en onder meer belast met preventie van ziekten onder studenten. Na de dramatische melding van nekkramp hield hij zich bezig met de voorlichting en antibiotica-verstrekking voor eerstejaars bij Virgiel.
Figuur 1 Van Donselaar: ,,Er is geen antwoord op de vraag of dit door de KMT veroorzaakt is”
,,De eerste melding kwam woensdag via onze stichting binnen, in overleg met Virgiel en de GGD is toen een passend beleid bepaald”, aldus Van Donselaar. De GGD heeft voor dergelijke situaties ‘protocollen’, een soort rampenplan, klaarliggen.
Meningitis, de ziekte die door de bacteriën ‘meningococcen’ wordt veroorzaakt, is een besmettelijke ziekte waardoor de vliezen rond hersenen en ruggemerg onstoken raken. Deze ziekte is beter bekend als hersenvliesontsteking of nekkramp.
Een kwart tot vijftig procent van alle mensen is drager van de bacterie, maar slechts in zeer uitzonderlijke gevallen kan de ziekte optreden. Hoe is nog niet duidelijk, er zijn aanwijzingen dat erfelijke aanleg en verminderde afweer invloed op het ontstaan van de ziekte hebben.
De verstrekking van de antibiotica aan 250 eerstejaars bij Virgiel was dan ook slechts bedoeld om een klein risico nog verder te beperken.
De arts zegt bewondering voor het Virgiel-bestuur te hebben omdat dit erin slaagde binnen een etmaal 99 procent van de risicogroep te bereiken. Van Donselaar: ,,Woensdagavond heb ik met twee GGD-artsen en een verpleegkundige de verstrekking van de antibiotica in de sociëteit van Virgiel verzorgd. Het ging om zulke grote hoeveelheden dat de antibiotica uit Utrecht aangevoerd moest worden.”
Hoofdpijn-virus
Er is voor gekozen niet aan meer mensen antibiotica te verstrekken omdat dan het risico op negatieve bijwerkingen vele malen groter is dan de kans op besmetting met nekkramp. Alleen bij mensen die in dezelfde ruimte sliepen als het slachtoffer wil men ieder risico uitdammen en een eventuele ‘epidemie’ voorkomen.
De dagen na het bekend worden van de ziekte zijn er alleen bij Van Donselaar in de praktijk al zo’n twintig meldingen van verontruste studenten geweest die meenden de ziekte te hebben. ,,Er heerst op dit moment ook een hoofdpijn-virus en gelukkig bleek er in geen enkel geval sprake van meningococcen oftewel nekkramp”, zegt Van Donselaar, die benadrukt dat mensen die twijfelen of zij misschien besmet zijn vooral niet moeten schromen contact met hun arts op te nemen.
Rest de vraag of dit alles te voorkomen was: ,,Er is geen antwoord op de vraag of dit door de KMT veroorzaakt is. Natuurlijk zijn vermoeide mensen vatbaarder voor ziekten, maar in mijn praktijk heb ik eerder een geval van nekkramp gehad bij iemand die een volmaakt geregeld leven leidde. Je kunt er niets van zeggen.”
Van Donselaar besluit met de mededeling dat de SGZ ieder jaarin nauw overleg met verenigingen voorlichting en bijvoorbeeld EHBO-cursussen aan bestuur en commissies geeft. Tijdens deze voorlichting komen ook dit soort risico’s ter sprake en men is dus in staat deze te herkennen. ,,Verder zouden de artsen hier zeker ingrijpen wanneer men vermoedde dat de risico’s te groot zijn. Maar daar is geen sprake van.” (M.L.)
Comments are closed.