Campus

Als het niet leuk is, gaan ze het slopen

Kinderen spelenderwijs iets leren over zonne-energie. Met dat doel voor ogen heeft IO’er Mieke Eeuwes een speeltoestel ontworpen, dat op een stellage in het water staat.

/strong>

Spelenderwijs leren over zonne-energie, zonder dat het schoolse er duimendik bovenop ligt. Het kan, met het speeltoestel voor kinderen van zes tot twaalf jaar dat Mieke Eeuwes als afstudeerproject ontwierp.

Deze leeftijdsgroep komt er nu nog bekaaid vanaf als het om speeltoestellen gaat. Het is ook geen eenvoudige doelgroep. ,,Ze groeien in die zes jaar van gemiddeld één meter zestien tot één meter vijfenzestig. Bovendien zijn de oudere kinderen veel sterker dan hun jongere broertje of zusje”, zegt Mieke Eeuwes. Zie dan maar eens een speeltoestel te ontwerpen dat voor de hele leeftijdsgroep leuk en uitdagend is. En dat is een absolute vereiste, want ,,als het niet leuk is, gaan ze het slopen.”

In het pedagogische speeltoestel moesten natuurlijke materialen en duurzame energie worden toegepast. Het zijn twee stokpaardjes van Kinderlandschap bv, de Nederlands-Duitse fabrikant van speeltoestellen waar Eeuwes haar afstudeeropdracht deed. Ze koos voor een op zonne-energie gebaseerd speeltoestel. ,,Speeltoestellen die gebruik maken van waterkracht bestaan al, en het benutten van windenergie is gevaarlijk omdat het snelheid geeft. In het Ecodrome, een educatief milieucentrum in Zwolle, staat weliswaar al een spel dat gebruikt maakt van de zon, maar daar staat een paneel met uitleg naast. Alsof het een museumstuk is. Dat moet beter kunnen.”

Zonne-energie

De IO’er moest zich behalve in speeltoestellen ook in de gebruikers verdiepen. ,,Om te ontdekken wat kinderen al wisten van zonne-energie heb ik twee lessen gegeven op basisscholen. Ze bleken via Internet al heel wat te hebben opgestoken. Toen Eeuwes de kinderen een paar schaalmodellen liet zien, bleken de spellen met water erg in trek.”

Ook vroeg ze de kinderen tekeningen te maken van wat zij een leuk spel zouden vinden. ,,Hier kwamen weinig nieuwe ideeën uit, kinderen tekenen dingen die ze al kennen.” Maar ook hier was er de voorkeur voor waterspellen. ,,Ze willen schijnbaar allemaal zo nat mogelijk worden.”

Met het door Eeuwes ontworpen waterkanon op zonne-energie krijgen de kinderen hun watervertier, terwijl ze er zoals gezegd ook iets van leren. Kinderen bedienen het kanon vanaf een soort hometrainer. Met het stuur kunnen ze zowel de waterstraal richten als de afdekking van het zonnepaneel verwijderen. ,,Kinderen moeten een handeling verrichten om de zonne-energie te benutten. De noodzaak van het zonnepaneel moet duidelijk zijn”, zo verduidelijkt Eeuwes. Om die reden is er ook geen accu ingebouwd: geen zon, geen zonne-energie. Om te voorkomen dat het speelplezier bij een wolk voor de zon direct voorbij is, kunnen de kinderen ook door te fietsen energie voor de waterpomp opwekken. Eeuwes: ,,Kinderen vinden fietsen leuk. Bovendien heeft het een competitie-element. Het kleinere broertje moet meer inspanning leveren.”

Sadistisch

Met de waterstraal spuiten de kinderen een bak vol. En eenmaal gevuld, leegt de bak zich vanzelf, met een spectaculaire splash. Op Eeuwes’ tekeningen komt de inhoud van de bak in het omringende water terecht, maar ze zou zich kunnen voorstellen dat de kinderen zelf graag nat willen worden.,,Of nog leuker: de mensen die naast het kind staan te kijken.” Ook een idee: meerdere waterkanonnen, zodat kinderen elkaar nat kunnen spuiten. ,,Maar van zulke waterfestijnen zijn gemeentes meestal niet gediend.”

Om vandalisme te voorkomen staat het zonnepaneel op een stellage in het water. Ook eenden kunnen geen kwaad aanrichten ,,en al zouden ze erop gaan zitten, dan is dat alleen maar leuk. Dan kun je ze uit de stellage spuiten.” En u dacht dat Doom een sadistisch spel was.

Kinderen spelenderwijs iets leren over zonne-energie. Met dat doel voor ogen heeft IO’er Mieke Eeuwes een speeltoestel ontworpen, dat op een stellage in het water staat.

Spelenderwijs leren over zonne-energie, zonder dat het schoolse er duimendik bovenop ligt. Het kan, met het speeltoestel voor kinderen van zes tot twaalf jaar dat Mieke Eeuwes als afstudeerproject ontwierp.

Deze leeftijdsgroep komt er nu nog bekaaid vanaf als het om speeltoestellen gaat. Het is ook geen eenvoudige doelgroep. ,,Ze groeien in die zes jaar van gemiddeld één meter zestien tot één meter vijfenzestig. Bovendien zijn de oudere kinderen veel sterker dan hun jongere broertje of zusje”, zegt Mieke Eeuwes. Zie dan maar eens een speeltoestel te ontwerpen dat voor de hele leeftijdsgroep leuk en uitdagend is. En dat is een absolute vereiste, want ,,als het niet leuk is, gaan ze het slopen.”

In het pedagogische speeltoestel moesten natuurlijke materialen en duurzame energie worden toegepast. Het zijn twee stokpaardjes van Kinderlandschap bv, de Nederlands-Duitse fabrikant van speeltoestellen waar Eeuwes haar afstudeeropdracht deed. Ze koos voor een op zonne-energie gebaseerd speeltoestel. ,,Speeltoestellen die gebruik maken van waterkracht bestaan al, en het benutten van windenergie is gevaarlijk omdat het snelheid geeft. In het Ecodrome, een educatief milieucentrum in Zwolle, staat weliswaar al een spel dat gebruikt maakt van de zon, maar daar staat een paneel met uitleg naast. Alsof het een museumstuk is. Dat moet beter kunnen.”

Zonne-energie

De IO’er moest zich behalve in speeltoestellen ook in de gebruikers verdiepen. ,,Om te ontdekken wat kinderen al wisten van zonne-energie heb ik twee lessen gegeven op basisscholen. Ze bleken via Internet al heel wat te hebben opgestoken. Toen Eeuwes de kinderen een paar schaalmodellen liet zien, bleken de spellen met water erg in trek.”

Ook vroeg ze de kinderen tekeningen te maken van wat zij een leuk spel zouden vinden. ,,Hier kwamen weinig nieuwe ideeën uit, kinderen tekenen dingen die ze al kennen.” Maar ook hier was er de voorkeur voor waterspellen. ,,Ze willen schijnbaar allemaal zo nat mogelijk worden.”

Met het door Eeuwes ontworpen waterkanon op zonne-energie krijgen de kinderen hun watervertier, terwijl ze er zoals gezegd ook iets van leren. Kinderen bedienen het kanon vanaf een soort hometrainer. Met het stuur kunnen ze zowel de waterstraal richten als de afdekking van het zonnepaneel verwijderen. ,,Kinderen moeten een handeling verrichten om de zonne-energie te benutten. De noodzaak van het zonnepaneel moet duidelijk zijn”, zo verduidelijkt Eeuwes. Om die reden is er ook geen accu ingebouwd: geen zon, geen zonne-energie. Om te voorkomen dat het speelplezier bij een wolk voor de zon direct voorbij is, kunnen de kinderen ook door te fietsen energie voor de waterpomp opwekken. Eeuwes: ,,Kinderen vinden fietsen leuk. Bovendien heeft het een competitie-element. Het kleinere broertje moet meer inspanning leveren.”

Sadistisch

Met de waterstraal spuiten de kinderen een bak vol. En eenmaal gevuld, leegt de bak zich vanzelf, met een spectaculaire splash. Op Eeuwes’ tekeningen komt de inhoud van de bak in het omringende water terecht, maar ze zou zich kunnen voorstellen dat de kinderen zelf graag nat willen worden.,,Of nog leuker: de mensen die naast het kind staan te kijken.” Ook een idee: meerdere waterkanonnen, zodat kinderen elkaar nat kunnen spuiten. ,,Maar van zulke waterfestijnen zijn gemeentes meestal niet gediend.”

Om vandalisme te voorkomen staat het zonnepaneel op een stellage in het water. Ook eenden kunnen geen kwaad aanrichten ,,en al zouden ze erop gaan zitten, dan is dat alleen maar leuk. Dan kun je ze uit de stellage spuiten.” En u dacht dat Doom een sadistisch spel was.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.