Academische abracadabra voor Bob de Bouwer

Van buiten ziet het er net zo grijs uit als de rest van het gebouw, maar binnen is het beton verborgen achter houten lambrisering en heerst de ongeslepen sfeer van een ruime pub. Een vol glas whisky en Dizzy Gillespie zouden hier onvermijdelijk leiden tot prachtige toekomstplannen of eindeloze gesprekken over vergeefse liefdes.

Maar niet vandaag. Vandaag is het café gevuld met vijftig mannen uit de bouw. Zij zijn naar Delft gekomen om een eye-opening-seminar bij te wonen, georganiseerd door het Structural Design Lab van prof.ir. L.A.G. Wagemans. ‘State-of-the-art developments in the design world and ICT.’ Het bedrijfsleven moet de portemonnee trekken, maar omdat wij vandaag het ‘bedrijf’ Delta vertegenwoordigen, komen we gratis binnen.

We laten ons een kopje koffie inschenken door de enige dame, en kiezen een strategisch plekje. Toch vallen we behoorlijk op tussen de mannen in pak. Algauw worden we gespot door een student met koptelefoon, die blij op ons af komt. Gedrieën slaan we de druk pratende en bellende bouwers gade.

Een klein halfuurtje later opent professor Wagemans het seminar met een zwierig introductiepraatje. Voorbeelden van dubbelgekromde dakconstructies waarin geen liggertje identiek is, worden met luid gegrinnik door het publiek onthaald. Maar de pret duurt niet lang. Ter illustratie laat Wagemans zijn oude rekenliniaal zien, waarmee hij kon tekenen en rekenen tegelijk. Iets waar, zo schijnt, de meest geavanceerde software nog moeite mee heeft. Een van Wagemans’ promovendi, Jeroen Coenders, zal zijn onderzoek over dit onderwerp presenteren.

Coenders gaat voortvarend van start. Terwijl wij altijd dachten dat civielers alleen dingen over beton wisten, laat Coenders computers zadeldaken ‘formfinden’ en behandelt hij black box-problemen. De ene slide na de andere staat vol met computertermen. Niet elke Bob de Bouwer kan de stroomgegevens bijbenen, en werpt hoopvolle blikken achterom naar de bar. Daar is de koffiedame inmiddels vervangen door twee barmannen en een luid rammelende bierkoeling.

Als Coenders is uitgepraat, is de ict-wereld er voor ons een stuk helderder op geworden. P2P, XML, WIKI, NURBS, Data Mining en Fuzzy Logic – we weten voldoende. Tijd voor een versnapering, zo stelt prof. Wagemans voor, maar de zaal wil gelijk aan de discussieronde beginnen.

Het publiek blijkt nogal praktisch ingesteld. Het alom geliefde polytechnisch zakboekje is verdrongen door de meest uiteenlopende softwarepakketten, waardoor de bouwers moeite hebben met het uitwisselen van gegevens. Uit pure frustratie kunnen de mannen het academische niveau van de middag niet langer vasthouden. De discussie verzandt in een hopeloos gegooi met persoonlijke anekdotes waarin zelfs de Sims een rol spelen. Ongeduldig besluiten we op zoek te gaan naar een ander café. Voor een lang gesprek en een goed glas whisky.

Stan en Sander

(Foto: Stan en Sander)

img:sneakreview_37_05

TU-colleges saai? Stan en Sander sluipen binnen en doen verslag. Onaangekondigd, onbevangen, ongefundeerd.

Ergens in de kolos van Civiele Techniek huist een klein café. Van buiten ziet het er net zo grijs uit als de rest van het gebouw, maar binnen is het beton verborgen achter houten lambrisering en heerst de ongeslepen sfeer van een ruime pub. Een vol glas whisky en Dizzy Gillespie zouden hier onvermijdelijk leiden tot prachtige toekomstplannen of eindeloze gesprekken over vergeefse liefdes.

Maar niet vandaag. Vandaag is het café gevuld met vijftig mannen uit de bouw. Zij zijn naar Delft gekomen om een eye-opening-seminar bij te wonen, georganiseerd door het Structural Design Lab van prof.ir. L.A.G. Wagemans. ‘State-of-the-art developments in the design world and ICT.’ Het bedrijfsleven moet de portemonnee trekken, maar omdat wij vandaag het ‘bedrijf’ Delta vertegenwoordigen, komen we gratis binnen.

We laten ons een kopje koffie inschenken door de enige dame, en kiezen een strategisch plekje. Toch vallen we behoorlijk op tussen de mannen in pak. Algauw worden we gespot door een student met koptelefoon, die blij op ons af komt. Gedrieën slaan we de druk pratende en bellende bouwers gade.

Een klein halfuurtje later opent professor Wagemans het seminar met een zwierig introductiepraatje. Voorbeelden van dubbelgekromde dakconstructies waarin geen liggertje identiek is, worden met luid gegrinnik door het publiek onthaald. Maar de pret duurt niet lang. Ter illustratie laat Wagemans zijn oude rekenliniaal zien, waarmee hij kon tekenen en rekenen tegelijk. Iets waar, zo schijnt, de meest geavanceerde software nog moeite mee heeft. Een van Wagemans’ promovendi, Jeroen Coenders, zal zijn onderzoek over dit onderwerp presenteren.

Coenders gaat voortvarend van start. Terwijl wij altijd dachten dat civielers alleen dingen over beton wisten, laat Coenders computers zadeldaken ‘formfinden’ en behandelt hij black box-problemen. De ene slide na de andere staat vol met computertermen. Niet elke Bob de Bouwer kan de stroomgegevens bijbenen, en werpt hoopvolle blikken achterom naar de bar. Daar is de koffiedame inmiddels vervangen door twee barmannen en een luid rammelende bierkoeling.

Als Coenders is uitgepraat, is de ict-wereld er voor ons een stuk helderder op geworden. P2P, XML, WIKI, NURBS, Data Mining en Fuzzy Logic – we weten voldoende. Tijd voor een versnapering, zo stelt prof. Wagemans voor, maar de zaal wil gelijk aan de discussieronde beginnen.

Het publiek blijkt nogal praktisch ingesteld. Het alom geliefde polytechnisch zakboekje is verdrongen door de meest uiteenlopende softwarepakketten, waardoor de bouwers moeite hebben met het uitwisselen van gegevens. Uit pure frustratie kunnen de mannen het academische niveau van de middag niet langer vasthouden. De discussie verzandt in een hopeloos gegooi met persoonlijke anekdotes waarin zelfs de Sims een rol spelen. Ongeduldig besluiten we op zoek te gaan naar een ander café. Voor een lang gesprek en een goed glas whisky.

Stan en Sander

(Foto: Stan en Sander)

img:sneakreview_37_05